Bauke Mollema (24), opgegroeid in het dorp Zuidhorn, nabij Groningen. Sinds 2008 maakt de talentvolle klimmer deel uit van de Rabobank ProTour-formatie, daarvoor was hij één jaar actief bij het Continentale opleidingsteam. WielerFlits sprak met hem op de ploegenpresentatie.

Door: Maxim Horssels

In de bovenfoyer van het luxe Efteling Theater is plaatsgemaakt voor de pers om de renners in alle rust te interviewen. Midden in de zaal staat Mollema naast een grote pilaar, rustig leunend op de reling van de balustrade. Terwijl hij de toegestroomde journalisten te woord staat, galmt het gepraat van de uitgenodigde zakenrelaties die in de benedenfoyer staan te borrelen door het grote trapgat.
Een vrouw van een jaar twintig met lange bruinen haren en een Woody Allen-bril op haar neus stelt zich voor als een studente journalistiek. In diezelfde zin zegt ze enthousiast niets van wielrennen af te weten en te begrijpen. Desondanks vraagt ze wat de reële kansen van Mollema zijn om ooit de Tour de France te winnen. Er valt een stilte. Met enige twijfeling antwoord Mollema: “Ik droom ervan de Tour te winnen. Wanneer? Ooit.” Hij legt verder uit dat zijn tijdrit beter moet worden en dat het parcours een aannemelijke rol speelt. De studente lijkt tevreden en noteert de antwoorden op haar notitieblok. Ze bedankte hem vriendelijk voor zijn tijd. Ze zet een stap naar achter en blijft even staan.

16 oktober 2010
De Ronde van Lombardije was de laatste officiële wedstrijd van het seizoen voor de 1,83 meter lange wielrenner. Een wedstrijd waarin hij niet onopgemerkt presteerde. De finale werd mede door hem gekleurd. Met het eindpunt in zicht reed hij weg van zijn medevluchters Vladimir Gusev (Katusha) en Giovanni Visconti (ISD). Weg blijven lukte niet. Uiteindelijk passeerde hij als dertiende de finishlijn. “Lombardije was mooi, maar het meeste plezier heb ik beleefd aan mijn overwinning in de Ronde van Polen. Niets is mooier dan winnen.” zegt Mollema terwijl hij terug denkt aan die bewuste dag in augustus. Net als in Lombardije kwam de regen met bakken uit de hemel. “In slecht weer presteer ik beter dan anderen. Dat komt doordat ik ook tijdens trainingen de regen niet schuw.” Toch heeft de geboren klimmer gekozen om te overwinteren in Spanje. In de buurt van Alicante om precies te zijn. “Ik heb voor Zuid-Spanje gekozen omdat ik daar dicht bij de bergen zit en het altijd goed weer is. Op een uur afstand liggen bergen met duizend hoogtemeters. Ik wil daar mijn klimkwaliteiten verbeteren.” Veel alleen trainen is niet nodig. Op zeventig kilometer afstand woont de nieuwe Rabobank aanwinst Luis Leon Sanchez. En volgens zijn ploegmakker Juan Manuel Gárate wonen nog eens zeven professionele wielrenners in de buurt.

2011
Het wedstrijdprogramma voor volgend seizoen ligt nog niet vast maar daardoor zijn de verwachtingen niet minder hoog: “2011 moet net zo mooi worden als dit jaar. Liefst een schepje er boven op,” laat Mollema vastberaden weten. “Ik begin op Mallorca, daar rijd ik twee wedstrijdjes, vervolgens ga ik waarschijnlijk via de Ruta del Sol naar Parijs-Nice. Daar wil ik voor het eerst pieken.” Daarna staan de Ronde van Catalonië en Luik-Bastenaken-Luik op het programma. Vanaf de Ronde van België begint het opbouwen naar de Tour de France, tussendoor is nog plaats gemaakt voor de Ronde van Zwitserland.

Tour de France
Net als bij veel collega’s ligt het hoogtepunt in juli tijdens La Grance Boucle. Voor Mollema tevens zijn debuut in de grootste ronde ter wereld. Over zijn ambities in Frankrijk is hij heel duidelijk: “Ik ga niet voor het klassement. Mijn taak is Robert Gesink zo goed mogelijk bijstaan in de bergen, hij moet op het podium. Ik wil één of twee bergetappes uitkiezen om voor eigen kansen te gaan. Aanvallen en winnen. Als ik kijk naar het routeschema dan springt de rit naar Alpe d’Huez er bovenuit. Het zou super zijn op de Nederlandse berg voorop te rijden. Daar fietsen, tussen alle landgenoten maakt het speciaal.”legt Mollema uit. Een journalist met een blauwe microfoon in zijn hand komt de trap opgelopen. Boven aangekomen kijkt hij rond en loopt in de richting van Mollema. Hij tikt hem op zijn schouder: “wil je zometeen even voor de camera komen alsjeblieft?” Mollema knikt toestemmend. De laatste vragen worden gesteld. De studente staat op een afstandje mee te luisteren. Het interview is klaar. Mollema gaat op weg richting de camera. De studente werpt een laatste blik op haar notitieblok, vouwt het dubbel en loopt de trap af in de richting van de uitgang.