Het is al even geleden dat Rabobank de teampresentatie hield in pretpark de Efteling, maar onderstaand gesprek wilden we u toch niet onthouden. Terwijl de meeste journalisten al van de ruim voorziene broodjes peuzelden en het gros van de renners meer met elkaar sprak dan met overige belangstellenden, zaten Graeme Brown en Tom Leezer in de buurt van de bar klaar voor een gesprek.

Dat de twee in de foyer samen zitten is niet zo vreemd, want ze waren gedurende de afgelopen seizoenen ook een aantal keer samen te zien in de finale. “Als we samen koersen, vormen we inderdaad meestal een koppel in de sprint”, bevestigt Leezer. “Nu hebben we met Theo, Matti en Coen bijna een echt sprintteam, dus komend jaar krijgen we soms ook drie of vier man voorin. Wij gaan zeker samen verder in de sprints.”

Iets meer dan een jaar geleden vertelde Brown nog dat Leezer een belangrijke schakel was in zijn succes. Zoals de Nederlander al vertelde, komen er dit seizoen meer jonge sprinters bij. “Met Tom werk ik prima samen. We kennen elkaar goed, want we wonen 200 meter van elkaar af dus trainen doen we ook samen. Hij weet wat ik kan en ik weet wat hij kan.”

Kan hij dat ook met het nieuwe sprintersbloed bij Rabo? “Ik denk zelfs dat dat de enige reden is dat ik nog bij de ploeg zit”, grapt de Australiër. Het is al snel duidelijk dat de 31-jarige sprinter een gangmaker is binnen het team. “Ik ben nu tien jaar professional en heb veel sprints gedaan, dus ik kan veel op die jongens overdragen. Ik heb inderdaad veel ervaring, veel slechte ervaringen ook. Ik kan ze vertellen wat niet te doen.”

Leezer vindt het tijd om dit verhaal wat toe te lichten. “Graeme is opgegroeid als een sprinter, startte tien jaar geleden als een crazy dude, maar nu heeft hij een fase in zijn carrière bereikt dat hij in staat is om anderen te leren. Dat zal één van zijn belangrijke rollen in het team worden.” Brown heeft er in ieder geval zin in. “Michael, Theo en Coen zijn ook gewoon goeie gasten. Dat helpt. Gisteren hebben we wat activiteiten gedaan en dat was hartstikke leuk.”

Brown, die enkele jaren geleden nog geregeld kritiek kreeg op zijn gevaarlijke manier van sprinten, vindt zichzelf ook volwassen geworden. “Toen ik jonger was, was ik crazy. Dus als er nu een valpartij in de race is en ik ben erbij, dan is het mijn schuld. 99% van de keren, zeker dit jaar, deed ik alles goed. Toen ik jong was, had ik een white line fever: ik wilde gewoon naar de finishlijn. En niet altijd in een rechte lijn. Dat was ook het probleem.” De Aussie kan er inmiddels om lachen.

Maar is het als sprinter niet juist nodig om een beetje gek te zijn? “Ja, eigenlijk wel, daarom win ik ook niet zoveel meer”, grapt Brown. “Maar de sprints veranderen nu wel. In de grote wedstrijden is het wat meer geordend.” Maatje Tom Leezer zal zich in 2011 richten op de wat lastigere koersen. “Ik kan een prima sprint rijden, maar ik ben niet zo snel als Graeme en het niveau daar nog boven. Ik heb een best sterk lichaam, dus mijn focus ligt vooral op de klassiekers. Maar in de voorbereidingen van de sprints heb ik de rol van laatste of voorlaatste man voor de afmaker. Als Theo een treintje nodig heeft, kan ik dat regelen.”

Voor de bijna 25-jarige Leezer staan onder meer Kuurne-Brussel-Kuurne, Dwars door Vlaanderen, Driedaagse de Panne en Gent-Wevelgem of de E3 Prijs op het programma. Daarnaast zal hij waarschijnlijk ook koersen als de Ronde van Vlaanderen rijden, maar dan in de rol van knecht. Vervolgens bouwt hij in de Ronde van Romandië op naar de Giro d’Italia. Op het moment dat Leezer dit uitspreekt, klinkt uit de mond van Graeme Brown een merkwaardig geluid.

“Die rijd ik niet!”, is de daaraan verbonden boodschap. “Geen grote rondes voor mij. Ik heb dit jaar de Giro gedaan om Oscar te helpen. Ik had een prima conditie, maar kon niet sprinten. Dat maakte het makkelijk, maar leuk is anders.” Geluk dus voor Brown, dat Freire dit jaar geen zin had in de Giro en de Rabo-leiding daarvan kon overtuigen. Inmiddels vinden de meeste renners het wel genoeg geweest, en dus gaat het duo Leezer-Brown er ook vandoor. Hopelijk op weg naar een succesvol jaar.