foto: Sirotti

In Italië is men in volle vaart toe aan het werken naar de eerste echte klassieker van het jaar. In het land van pasta en Ferrari vindt men dat er maar één mogelijkheid is om je goed voor te bereiden op Milaan-San Remo en dat is door middel van het rijden van Tirreno-Adriatico. Wie geraakt er op tijd in vorm en kan er al een slagje slaan in deze World Tour-wedstrijd? WielerFlits blikt vooruit.

De laatste jaren kwam de winnaar van La Primavera vaak uit de Tirreno. Afgelopen jaar was het echter een keer anders. Simon Gerrans reed namelijk voorafgaand in Parijs-Nice. De nummers twee en drie waren echter wel afkomstig uit de Italiaanse rittenkoers: Fabian Cancellara en Vincenzo Nibali. Die laatste was zelfs de winnaar van de Tirreno.

Historie
De Tirreno-Adriatico staat sinds 1966 op het programma en staat ook wel bekend als de wedstrijd van de twee zeeën. Dit komt doordat deze van start gaat aan de Tirreense Zee in het westen van Italië en eindigt aan de oostkust aan de Adriatische Zee. De eerste editie bestond uit drie dagen, maar de wedstrijd groeide al snel uit tot een wedstrijd van langere duur. Sinds 2002 bestaat de race uit zeven etappes.

Roger De Vlaeminck is de veelwinnaar. De Belgische veelvraat won tussen 1972 en 1977 maar liefst zes keer op rij. Ook staan er veel verschillende soorten winnaars op het eindpodium, zoals sprinters als Oscar Freire, klassieke renners als Michele Bartoli en Fabian Cancellara, klimmers als Francesco Casagrande en ronderenners als Abraham Olano en Cadel Evans.

Joop Zoetemelk aan de start van de Tirreno 1986 (Sirotti)

Joop Zoetemelk was in 1985 de eerste Nederlandse winnaar in Italië. Hij werd lang daarna opgevolgd door Erik Dekker in 2002 en Thomas Dekker in 2006.

2012
Vorig jaar werd er begonnen met een ploegentijdrit. Deze rit tegen de klok werd gewonnen door de nieuwe formatie GreenEDGE met zeventien seconden voorsprong op Radioshack-Nissan-Trek. De dag daarna werd er gesprint met winst voor Mark Cavendish en ook daarna was er een groepssprint met Edvald Boasson Hagen als winnaar. Dag vier was een eerste test voor de sterke mannen. Peter Sagan voerde een sterk nummertje op, terwijl Chris Horner de leiderstrui overnam. Onze landgenoot Johnny Hoogerland presteerde ook goed met een zesde plek.

In de vijfde etappe was het opnieuw iemand van Liquigas-Cannondale die indruk maakte. Vincenzo Nibali won boven op de top van de Prati di Tivo en kwam daardoor ook dicht in het klassement te staan achter Horner en Roman Kreuziger. Hoogerland deed het weer goed met een vierde plaats en steeg naar plek zes in het klassement. Een dag later gooide Joaquim Rodriguez een bommetje en won hij de etappe, Wout Poels strandde op de zesde plek.

In de afsluitende tijdrit trok Vincenzo Nibali het eindklassement dan toch naar zich toe. Horner eindigde als tweede voor Kreuziger. Hoogerland werd vijfde in het klassement en Poels achtste. De dagzege ging echter naar de oersterke Fabian Cancellara, die ook al de Strade Bianche gewonnen had een week eerder. In de rit tegen de klok was hij twaalf seconden sneller dan de verrassende Daniele Bennati.

Parcours

Etappe 1: San Vincenzo – Donoratico (16.9km) (TTT):
Dit jaar gaat de Tirreno-Adriatico opnieuw van start met een ploegentijdrit van San Vincenzo naar Donoratico over 16.9 kilometer. Het parcours is exact hetzelfde als dat van vorig jaar. De teams met echte hardrijders die goed kunnen samenwerken zullen het dan ook wel weer goed gaan doen. De Angelsaksische ploegen hebben hier de laatste jaren een specialiteit van gemaakt.

Etappe 2: San Vincenzo – Indicatore (232 km):
De tweede etappe is ook nagenoeg gelijk als de tweede rit van vorig jaar. De etappe is, zeker in dit stadium van het seizoen, erg lang. Dit is echter een goede warming up voor Milaan-San Remo. In het begin van de rit liggen twee kleine klimmetjes voor de vluchters die de bergtrui graag willen dragen. De kans is echter groot dat het aan het eind eindigt in een massasprint.

Etappe 3: Indicatore – Narni Scalo (190 km):
De derde rit start weer op dezelfde plek als vorig jaar en gaat lang in dezelfde richting, maar nu wordt er gefinisht in Narni Scalo. Onderweg ligt er één klimmetje dat meetelt. De aankomst is wat lastiger an de tweede rit, maar een massasprint is zeker niet uitgesloten.

Etappe 4: Narni – Prati di Tivo (173 km):
De organisatie heeft er dit jaar voor gekozen om de aankomst op de Prati di Tivo al in de vierde rit te plannen, vorig jaar was dit nog in etappe vijf. Na de start in Narni is er eerst een klein klimmetje, maar het slotstuk kan het meeste spektakel bieden. Op 41 kilometer van de aankomst ligt de top van de Passo Capannelle. Deze klim is 13.8 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,5 procent. De slotklim naar Prati di Tivo is 14.6 kilometer lang met een stijgingspercentage van 7,1 procent met toppen naar de twaalf procent. Een etappe waar het klassement gemaakt kan worden dus.

Etappe 5: Ortona – Chieti (230 km):
Vorig jaar was er ook een rit met aankomst in Chieti, de vierde rit. Toen was Peter Sagan de betere van Maxim Iglinsky en ploeggenoot Vincenzo Nibali. Vorig jaar lag, net als nu, de Passo Lanciano op de route. Deze werd toen uit de rit gehaald vanwege te veel sneeuw. Nu ligt de top gepland op veertig kilometer van de aankomststreep. De klim is 11.3 kilomter lang met een gemiddelde stijging van 8,5 procent. Ook de aankomst is lastig met eerst een stukje van bijna drie kilometer aan gemiddeld 7,7 procent. Na een korte afdaling volgt een steile beklimming van 1.2 kilometer aan gemiddeld 10,2 procent. De laatste kilometer is dan weer zo goed als vlak.

Etappe 6: Porto Sant’Elpidio – Porto Sant’Elpidio (209 km):
In de voorlaatste etappe zitten niet echt lange beklimmingen, maar het gaat wel voortdurend op en af in het achterland van Porto Sant’Elpidio. Als een renner hier wil winnen dan moet hij over sterke, maar waarschijnlijk ook over snelle benen beschikken.

Etappe 7: San Benedetto del Tronto (9.2 km) (ITT):
De 9,2 kilometer lange rit tegen de klok gaat door de straten van San Benedetto del Tronto, dat al sinds de tweede editie als aankomstplaats van de slotrit fungeert. Als het klassement nog niet helemaal beslist is kan hier iemand tijd pakken met uitzicht op de eindzege.

Favorieten
In deze tijd van het jaar wordt er vaak nog niet lang geklommen, maar door het parcours in de Tirreno-Adriatico zal er toch echt een klimmer/klassementsrenner met de winst vandoor gaan. Vincenzo Nibali was vorig jaar de beste en kan ook nu weer een gooi doen naar de zege. Bij zijn nieuwe ploeg Astana is hij de absolute kopman en heeft de steun van sterke mannen als Janez Brajkovic en Fredrik Kessiakoff, wat zeker in de ploegentijdrit van pas kan komen.

Vorig jaar won Vincenzo Nibali de Tirreno-Adriatico (Sirotti)

Ook enkele Tour-pretendenten staan aan de start in de zevendaagse wedstrijd. Alberto Contador won dit jaar al een bergetappe in de Ronde van San Luis en werd tweede in de Ronde van Oman. De vorm bij de Spanjaard is dus zeker niet slecht. Eén van zijn concurrenten komende zomer deed het al dan niet nog beter. Chris Froome reed nog maar één rittenkoers dit seizoen en won deze. In Oman was hij gelijk de betere van zijn tegenstrever.

Kan Alberto Contador zijn concurrent Chris Froome voorblijven? (Sirotti)

In het Midden Oosten presteerden er sowieso veel topcoureurs sterk, want ook Cadel Evans en Joaquim Rodriguez lieten zien dat de vorm goed is. Dat maakt de twee ook gelijk kanshebbers om hier met de zege te gaan lopen, want met het heuvelachtige parcours vinden ze ook dit op hun maat. Rinaldo Nocentini was ook al sterk in de Tour of Oman, en bevestigde afgelopen zaterdag met een derde plek in de Strade Bianche.

Rinaldo Nocentini rijdt rond met goede benen (Sirotti)

Vorig jaar deed Chris Horner lang mee voor de eindzege hier in Italië. Dit jaar is het echter de vraag hoe de Amerikaan er voor staat, hij reed namelijk nog geen wedstrijdkilometer. Hoe is hij de winter doorgekomen? Samuel Sanchez heeft nog maar twee wedstrijden in de benen en zal het dus afwachten of hij er al klaar voor is. Daniel Martin kwam voorlopig alleen nog maar aan de start in de Ronde van de Middellandse Zee, maar beëindigde deze niet. Het selectieve parcours biedt voor dit drietal echter wel perspectief op een mooi eindresultaat.

Van de Italiaanse ploegen kan op eigen bodem misschien ook wel wat verwacht worden. Moreno Moser liet in de Strade Bianche al zien dat de benen erg sterk waren en schreef vorig jaar de Ronde van Polen al op zijn naam. Opvallende afwezige van Italiaanse zijde is Michele Scarponi, maar bij Lampre-Merida is voormalig Giro-winnaar Damiano Cunego wel van de partij.

Wat kan Tom-Jelte Slagter in Italië (Sirotti)

Van Nederlandse zijde is het vooral kijken naar Blanco Pro Cycling. De ploeg is dit jaar uit de startblokken geschoten met veel goede resultaten en heeft twee man mee die eventueel mee kunnen doen voor eindwinst. Voor Tom-Jelte Slagter is het afwachten hoe hij het doet na zijn zege in de Tour Down Under, zeker met het oog op de tijdrit op de slotdag. Bauke Mollema kwam al erg sterk voor de dag in Frankrijk en in Spanje met enkele ereplaatsen, een zege ontbreekt echter nog voor de Groninger. Argos-Shimano en Vacansoleil-DCM zullen het waarschijnlijk moeten hebben van een kans op een dagzege.

Kan Peter Sagan een ritzege pakken in de Italiaanse World Tour-wedstrijd? (Sirotti)

Ook buiten de klassementsplekken zijn er nog genoeg prijzen te winnen deze Tirreno-Adriatico. De sprinters krijgen hun kansen in etappe twee en drie, dus Peter Sagan, Mark Cavendish, Thor Hushovd, Arnaud Démare, Matt Goss, John Degenkolb, Tyler Farrar en André Greipel kunnen weer de degens kruisen. En voor de tijdrijders is er de openingsploegentijdrit en de slottijdrit. Vooral in die laatste kan een mooie strijd verwacht worden tussen Fabian Cancellara en wereldkampioen Tony Martin.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Vincenzo Nibali
*** Alberto Contador, Chris Froome
** Joaquim Rodriguez, Rinaldo Nocentini, Cadel Evans
* Chris Horner, Bauke Mollema, Moreno Moser, Samuel Sanchez

Lees meer
Startlijst
Route informatie