Met de voorjaarsklassiekers in aantocht breekt er voor Sebastian Langeveld een belangrijke periode aan. De afgelopen twee seizoenen zag de 32-jarige routinier door pech zijn klassieke campagnes in het water vallen, maar dit jaar wil hij namens Cannondale-Drapac weer een rol van betekenis spelen in de finales. Met de komst van Sep Vanmarcke heeft zijn ploeg er een toprenner bij gekregen. Welke gevolgen heeft deze toptransfer voor Langeveld? Aan de vooravond van zijn vierde seizoen in Amerikaanse dienst sprak WielerFlits met hem.

“Ik heb tot nu toe een vlekkeloze winter gehad. Half oktober heb ik het WK in Qatar nog gereden, daarna volgde een korte rustperiode en ben ik weer begonnen met trainen. Tot nu toe voelt het goed aan”, stelt hij vast. “De trainingen gaan goed en de sfeer in de ploeg is goed. Er is een sterk en breed blok”. Langeveld bereidt zich tijdens de winterperiode voor in eigen land. “Ik ben iemand die altijd probeert om zijn trainingen buiten te doen. Ik rijd veel op het strand en de mountainbike. In december hebben we met de ploeg een trainingskamp gehad in de buurt van Girona. In januari volgde er nog een en in februari beginnen de koersen alweer. Vanaf nu gaat het in stijgende lijn richting het openingsweekend in België.”

Ik wil direct goed zijn in het openingsweekend.

Wanneer je zijn resultaten onder de loep neemt, kan je niet om enkele uitschieters in het voorjaar heen. In 2011 won Langeveld Omloop Het Nieuwsblad en drie jaar geleden was hij nog goed voor top-10 klasseringen in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Tegenslagen verhinderden dat hij de afgelopen seizoenen het beste van zichzelf kon laten zien. “Ik heb afgelopen twee jaar altijd wel wat meegemaakt in het voorjaar”, legt hij uit. Afgelopen jaar ging het na een valpartij in de ploegentijdrit van Tirreno-Adriatico moeizaam en werd hij ook nog eens ziek tijdens het weekend van E3 Harelbeke. Ook het jaar ervoor verliep het niet volgens plan. “Ik was dat jaar echt wel in goede doen. Ik reed de finale van Milaan-San Remo en dat is vaak wel een goede indicator. Vervolgens ben ik gevallen in Dwars door Vlaanderen en de E3 Prijs, waardoor het voorjaar voorbij was. Ook vorig jaar was er een valpartij, maar toen heb ik nooit het gevoel gehad dat ik tegen een heel goed niveau heb aangezeten”. De eerste Vlaamse koersen zijn een belangrijk meetmoment. “Voor mij is het belangrijk dat ik in het openingsweekend direct de juiste moraal te pakken krijg en meedoe voor resultaten. Ik wil direct goed zijn en dat zo lang mogelijk rekken”, geeft hij aan.

foto: Marcel Koch

Langeveld was de voorbije jaren bij Cannondale een van de speerpunten in het klassieke voorjaar. De afgelopen winter trok ploegbaas Jonathan Vaughters specialist Vanmarcke aan, een renner waarmee de Amerikaan denkt een topklassieker te kunnen winnen. Langeveld verwacht dat hij met deze ontwikkeling zijn voordeel kan doen. “Als je Sep Vanmarcke in de ploeg haalt, haal je iemand die al meerdere keren echt meegedaan heeft voor de overwinning in monumenten. Ik heb in het verleden bewezen dat ik in die koersen goede uitslagen kan rijden. Ik kan mijn voordeel doen met zijn komst en mij aan hem optrekken in de finales, maar samen met Dylan van Baarle kan ik in de finales ook voor hem bepalend zijn. In de breedte hebben we een goede en sterke voorjaarsploeg met Sep als absolute kopman. Ook iemand als Alberto Bettiol zou in theorie heel goed uit de voeten moeten kunnen op de Vlaamse wegen.”

Voor mij is het een uitkomst dat iemand als Sep bij ons in de ploeg komt.

De komst van een nieuwe kopman ziet Langeveld niet als een nadeel. “Natuurlijk komen er ook kansen voor mij. Ik kan wat eerder gaan koersen. Voor mij is eigenlijk wel het een uitkomst dat iemand als Sep bij ons in de ploeg komt. Het is mooi als je voor iemand kan koersen, maar ik kan zelf ook finales rijden en daar mijn voordeel uit doen. Iedereen kent bij ons zijn plek en weet wat hij moet doen.”

Langeveld rijdt woensdag tijdens de Ronde van de Algarve zijn eerste wedstrijdkilometers richting voorjaarsklassiekers, waar hij wil pieken in Vlaanderen en Roubaix. Hoe zijn programma er daarna uitziet, weet hij nog niet. “Ik heb met de ploeg de afspraak dat we na Roubaix gaan kijken. Amstel is een optie omdat het in Nederland is en ik daar graag rijd. Ik heb er geen problemen mee om daar in een dienende rol te rijden.”

In juli volgt mogelijk de Tour. Met de Franse rittenkoers heeft Langeveld een haat-liefdeverhouding. De voorbije twee jaar haalde hij Parijs niet. “In de Tour had ik twee keer maagklachten. Bij langere inspanningen van meerdere dagen krijg ik daar last van. Vorig jaar is de dag na de rustdag mijn ontbijt verkeerd gevallen. Dat heeft misschien iedere topsporter wel een keer per jaar. Ik heb de afgelopen twee jaar zeker mooie dingen kunnen doen in de Tour, maar ik heb ze niet uitgereden”, concludeert hij. Of er dit jaar een nieuwe deelname volgt, is nog niet zeker. “Ik wil eerst kijken hoe ik het voorjaar doorkom. We hebben voor de rondes een heel sterk team en er zijn meer jongens die de rol van wegkapitein kunnen vervullen.”

Ik heb het idee dat ik steeds meer van de fiets ga houden

Langeveld koestert bij de start van zijn twaalfde jaar bij de profs nog steeds persoonlijke ambities. “Ik heb nog zeker de ambitie om heel mooie dingen in het voorjaar te laten zien”, geeft hij aan. “Maar ik weet ook hoe alles mee moet zitten. Ik heb niet het talent van Peter Sagan, Fabian Cancellara of Tom Boonen. Ik moet honderd procent zijn om mee te doen voor een podiumplek. Dat is mij een aantal jaren heel goed gelukt. Ik ben er zelf van overtuigd dat het er zeker nog in zit, maar ik moet wel weer in de waaier van het goede moraal komen”, geeft hij aan.

Hij hoopt dat pech hem dit jaar bespaard blijft. “Je raakt er wel eens gefrustreerd van, maar ik stap nog steeds elke dag lachend op de fiets. Ik word misschien wat ouder, maar ik heb het idee dat ik steeds meer van de fiets ga houden. Je bent een gelukkig man wanneer je van je hobby je beroep kunt maken.”