De Giro d’Italia van Tom Dumoulin in tien foto’s
Tom Dumoulin is erin geslaagd om de Giro d’Italia te winnen. Zijn jacht op het roze hield de Nederlandse wielervolger de afgelopen drie weken in zijn ban. In tien foto’s kijken we terug op bepalende momenten in de Giro van Dumoulin.
Bij het Grande Partenza op Sardinië werd er nog geen rekening gehouden met een eventuele eindzege van Dumoulin. Hij wilde zich gaan testen in de grote rondes en ging in Alghero van start als kanshebber, maar zeker geen topfavoriet. De meeste aandacht ging uit naar Quintana en Nibali. Bij de Nederlanders leek Steven Kruijswijk over de beste papieren te beschikken.
De Giro kende dit jaar al op de vierde dag een aankomst bergop. Tijdens de etappe naar Etna werd duidelijk dat het met de conditie van Dumoulin wel goed zat. Door de zware tegenwind bleef een eerste slagveld tussen de favorieten uit. Moedige aanvallen van Dumoulin op de flanken van de vulkaan gaven de Nederlandse wielervolger hoop. Hij finishte uiteindelijk als zesde, in dezelfde tijd als Nibali en Quintana.
Tijdens de rit naar Blockhaus greep Nairo Quintana de macht. De Colombiaan dartelde naar de ritzege, maar Dumoulin moest (samen met Thibaut Pinot) slechts 24 seconden toegeven. Door zijn degelijke rijden bergop, kwam de eerste maglia rosa in zicht.
Die eerste roze trui was een feit na de tijdrit in Montefalco. Op een golvend parcours zette specialist Dumoulin een tijd neer die hem ver boven zijn concurrenten plaatste. De marge van 2 minuten en 23 seconden op Quintana was royaal.
In de daaropvolgende etappes leek het zaak voor Dumoulin om de schade tegen de topklimmers te verbergen. Groot was dan ook de verbazing toen hij in de bergrit naar Oropa brutaal in de aanval ging. Het leverde hem de overwinning op. Quintana en Nibali kregen een mentale tik.
Dumoulin ging als leider de slotweek in. De bergrit naar Bormio over drie zware beklimmingen zou een serieuze test worden. Dumoulin had een zware dag en moest zelfs vanwege darmproblemen een noodstop maken. Na een lange achtervolging verloor hij meer dan twee minuten op zijn concurrenten, maar behield hij het roze.
Tijdens de rit naar Ortisei werd het roze van Dumoulin opnieuw aangevallen. Op papier wachtte een zware etappe, maar Dumoulin kende een goede dag. Quintana en Nibali slaagden er ondanks meerdere aanvallen niet in om de Limburger te kraken. Ze hadden echter enkel oog voor Dumoulin en niet voor de vooruitgesprongen Pinot. Zijn oppermachtige optreden verleidde Dumoulin tot de uitspraak dat hij hoopte dat het laffe rijden van de twee ervoor zou zorgen dat ze hun podiumplek zouden verliezen. Nibali reageerde met de waarschuwing dat deze uitspraak Dumoulin nog wel eens duur zou komen te staan.
Tijdens de spectaculaire rit naar Piancavallo was het vanaf het begin oorlog. Door gemakzucht en een fout van zijn ploeg raakte Dumoulin al vroeg in de rit achterop en moest hij vol in de achtervolging. Hij leek de schade te beperken, maar kraakte in de slotfase alsnog. Na negen dagen moest hij de roze trui afgeven aan Quintana.
Daags voor het einde vocht Dumoulin tijdens de laatste bergrit voor zijn laatste kans. Op de slotklim snelden Nibali, Quintana en Pinot weg bij de Limburger, waardoor hij veel tijd leek te gaan verliezen. Tijdens een zenuwslopende slotfase kreeg hij hulp van Bob Jungels, Adam Yates en Bauke Mollema, waardoor het verlies beperkt werd tot 15 seconden. Met vier renners binnen een minuut, zou de Giro afstevenen op een bloedstollende ontknoping.
Alles kwam aan op de slottijdrit naar Milaan. Specialist Dumoulin schreef geschiedenis ruilde na de rit tegen de klok de vierde plaats in voor de eerste. Na afloop mocht hij op de Piazza del Duomo in hartje Milaan de Trofeo Senza Fine in ontvangst nemen.
Mag hopen van niet , dan ben ik er hoogstwaarschijnlijk niet meer bij.
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/05/28/de-giro-van-tom-a1560544
Dank voor de verslaggeving deze ronde, en voor de voorbeschouwingen. Het heeft me volop doen laten genieten van de Giro.
Mijn top verassingen waren toch in volgorde:
1. Franco Pellizotti (39 jaar en dan dit nog even flikken, wat een WT contract toch met je kan doen)
2. Jan Hirt (kende hem eerlijk gezegd nog niet maar reed een weergaloze laatste week)
3. Pozzovivo (Echt een topprestatie!)
4. Reichenbach (Had hele goede dagen en bewijst zich als meesterknecht)
Andere renners waren mij vooral aan het teleurstellen
1. Nibali en Quintana (duidelijk niet in beste doen, normaal zouden ze deze concurrenten eraf rijden.)
2. Pinot (in de tijdritten, maar misschien heeft hij ingezien dat hij minder ging klimmen nadat hij zo vorderde in de tijdrit. Wel een prachtige slotweek)
3. Thomas (knallende tijdrit maar dan een dag later opgeven wegens valpartij)
4. Kruijswijk (diverse redenen, oke. Maar toch meer van verwacht.)
GEFELICITEERD TOM DUMOULIN!!!!!!!
Het lijkt mij sterk dat er geen foto's van zijn.
Die zijn idd ook zeer de moeite waard.
Quintana heeft meerdere keren aangegeven dat hij in vorm was, het is de klasse van Tom dat hij niet te lossen was. Ook de cijfers wijzen overigens uit dat Quintana zo goed als op zijn topniveau zat. Hetzelfde geldt voor Nibali overigens, en Pinot. Er valt niets af te dingen op deze topprestatie van Tom, dus niets tegenvallend van die andere namen.
Kruijswijk en Thomas hebben beiden last gehad van die valpartijen, dus ook enigszins vreemd dat je die onder teleurstellingen schaart.
Tejay van Garderen, die stelde teleur. Mollema had ik ook iets beter verwacht. Verder waren de toppers op de afspraak.