Michael Dimmel heeft in zijn geboorteland Oostenrijk voor veel opschudding gezorgd door een boekje open te doen over georganiseerd dopinggebruik. Dimmel is de ex-vriend van Lisa Hütthaler, Europees kampioene triatlon die in 2008 positief werd bevonden. Volgens Dimmel waren hij en zijn ex al jarenlang bezig met EPO, en zouden zij daarbij Michael Rasmussen zijn tegengekomen.

Dimmel vertelt op TT.com, de site van een Tirolse krant, dat hij en Hütthaler hun EPO haalden bij dr. Zoubek. In 2007 zou hij hebben gezegd dat hij niet meer aan de nieuwste vorm van EPO kon komen en verwees hij hen naar een ander. Het zou hier dus om CERA kunnen gaan, dat in 2007 naar verluidt nog niet getest kon worden.

De ‘ander’ bleek Stefan Matschiner, ex-manager van Bernhard Kohl. Dit is opvallend, aangezien Kohl zijn manager nooit ergens van heeft beschuldigd. De Oostenrijkse ex-bergkoning in de Tour van 2008 zou zijn CERA van een anonieme arts hebben gekregen. “Hij gaf het mij na mijn aandringen. Hij heeft niets met sport of doping te maken. Als ik zijn naam zou geven, zou zijn bestaan vernietigd zijn.”

Maar bij Matschiner werd het pas serieus, aldus Dimmel. “Lisa heeft me verteld dat ze bij Matschiner aan tafel gezeten heeft met een wereldkampioen, een Olympische kampioen en een renner die met de gele trui uit de Tour werd genomen. Zij legden allen 50.000 euro op tafel voor een behandeling.” Aangezien Rasmussen in 2007 door Rabobank als klassementsleider uit de Tour werd gehaald, lijkt toeval onmogelijk.

Het complete interview is hier in het Duits te lezen. De vraag blijft, hoe betrouwbaar Dimmel is en of hij dit niet allemaal zegt om in de publiciteit te komen. Zelf merkt hij echter vooral nadelen van zijn openheid. Dimmel is bang een hoge prijs te moeten betalen voor zijn rol als klokkenluider. “Ik ken een journalist die dopinggebruik wilde onderzoeken, maar daar na verschillende doodsbedreigingen vanaf zag. Er zijn mensen die denken dat ik hen als dopinghandelaar of afnemer heb genoemd. Dat is niet waar, maar uit voorzorg fiets ik altijd alleen. Er bestaat een kans dat ik een ‘ongeluk’ krijg.”