Daniel Martínez slachtoffer van verkeersagressie, blessures onbekend
Daniel Felipe Martínez, de jonge Colombiaanse klimmer van EF Education First-Drapac, verblijft momenteel in een ziekenhuis in Toscane. De reden voor zijn opname: de 21-jarige renner zou vanochtend tijdens training op brutale wijze zijn aangevallen door een automobilist.
Martinez was samen met zijn landgenoten Julián Cardona, Miguel Eduardo Florez en Kristian Yustre aan het trainen in de buurt van Pistoia, toen een auto langs het viertal scheerde. Volgens het Italiaanse Cicloweb zou Martínez vervolgens iets hebben geroepen naar de automobilist. De bestuurder zou – na uit de auto te zijn gestapt – de renner daarop ernstig hebben mishandeld.
De Colombiaan zou zich naar verluidt niks meer kunnen herinneren van het voorval. Het is nog niet bekend of Martínez breuken heeft opgelopen. De jonge klimmer – die recent nog knap als zevende wist te finishen in de Ronde van Catalonië – staat op de voorlopige deelnemerslijst van de Ronde van het Baskenland (2-7 april).
Ploegleider Gárate: “Bestuurder viel hem meteen aan”
Oud-renner en ploegleider Juan Manuel Gárate geeft tegenover El Tiempo tekst en uitleg. “Daniel is in orde. Ik heb met hem gesproken, en hij herkent me ook. De bestuurder gaf hem geen tijd, en viel hem meteen aan”, aldus de Spanjaard.
Trainingsgenoot Yustre blijkt ook niet ongeschonden uit de strijd te zijn gekomen. De 24-jarige Colombiaan heeft aan de vechtpartij een gescheurde lip overgehouden.
Daarnaast valt dit me wel meer en meer op, agressie jegens fietsers en in het bijzonder wielrenners. Filmpjes met wielrenners die de hele weggebruiken of grof gedrag vertonen naar automobilisten versterken deze agressie helaas. Een select groepje stigmatiseert dit waardoor andere liefhebbers hier helaas onder lijden.
Af gelopen zaterdag met zn drieën naast mekaar de Cauberg op fietsen of de weg alleen van hun is (ja de kromstuur terroristen kome weer langzaam aan uit hun winterslaap) en dan boven op de Cauberg niet op het rijwiel pad rijden maar gewoon over de rijksweg en dan komt de bekende vinger als je daar wat over zegt
"He, dikke klootzak" riep ik, onderkoeld en beschaafd zoals mijn gewoonte is, "pas eens op!"
In plaats van zijn nederige excuses aan te bieden, zoals alleszins betamelijk was geweest, trok de dikke bralbal echter prompt fel tegen me van leer.
"Jullie denken ook altijd dat jullie altijd voorrang hebben!"
En geloof me, ik had voorrang.. Andermaal kneep ik stevig in de remmen, ditmaal om de dikkop eens fel van repliek te dienen.
Aldus geschiedde, en te midden van al het verbale geweld zag ik een ons tegemoetkomende vader de oren van zijn zoontje bedekken. Ik had voorrang, riep ik, bijna als een verontschuldiging. Het was een gelijk waar ik gelijk niks meer aan had.
Leuk, misschien de film van van Kooten eens zien, "en ik zeg nog kijkuit ", heerlijke persiflage tussen een aanstormend talent met een schoenverkoper als sponsor, humor vd boveste plank.
Leuke zinspeling ook oren bedekken waar het vroeger wassen was.
Een morele pyrrusoverwinning. Goed verhaal.
Voorrang heb je niet, voorrang krijg je. En als je mensen met "dikke klootzak" aanspreekt, kun je er natuurlijk op wachten tot het echt escaleert.
https://communicatietraining.nl/inspiratie/geweldloze-communicatie/
@Bettinwel haha ++ Altijd zorgen* dat je gezien bent en nerges automatisch van uitgaan
Joggers en wielrenners die zich afsluiten van de wereld door middel van oortjes zijn niet zelden een gevaar voor zichzelf en anderen. Verschrikkelijk irritant.
Kijk, schelden is een prima manier om met de schrik van een bijna dood ervaring om te gaan. Maar wees creatief, gooi er af en toe een in de mix die ze niet verwachten.
@ Jacco > Bij joggers anticipeer ik er altijd al op dat ze me niet horen, die zitten er %ueel veel harder aan dat spul.
Helaas herken ik ook de agressie jegens racefietsers in het verkeer. Wat mij opvalt als ik in dit soort situaties wordt aangesproken is dat ze altijd 'jullie' tegen me zeggen, terwijl ik alleen aan het fietsen ben? Je wordt dus meteen als een gevaar op de weg beschouwd met alle andere wielrenners in NL, alleen omdat je op een racefiets zit.
Zelf ben ik eerlijk gezegd ook geen liefhebber van groepen racefietsers. Het is mij al wel een paar keer gebeurt dat racefietsers (eigenlijk altijd wanneer ze in een groep rijden) op een fietspad nog even snel inhalen terwijl er ook een tegenligger aan komt, of dat ze inhalen terwijl ik die tegenligger ben. Dan laat ik ook wel even weten met nette maar dringende bewoording wat ik daar van vind... Wacht dan gewoon eventjes een seconde of twee!
En het gevaar is vooral voor die racefietsers. Ik kan je vertellen, dat wanneer mijn trapper van mijn ligfiets tegen je knie aan komt (de trappers van een ligfiets zitten op kniehoogte van gewone (race)fietsers), dat je knie voor de rest van je leven onbruikbaar zal zijn. Dan deelt mijn trapper de klap uit met alle kinetische energie van mijn gewicht en mijn snelheid vol op een klein oppervlak van die trapper. Die knie slaat naar achter en breekt nog naarder dan ik me waarschijnlijk kan voorstellen (ik als ligfietser val daarna waarschijnlijk hooguit op mijn zij mogelijk zonder ernstige verwondingen).
Waarom die twee seconden niet even gewacht kan worden zodat het voor jezelf als racer, diegene die je inhaalt en je tegenligger veilig blijft, is mij een raadsel.
Dat is echt afhankelijk van de situatie. In het algemeen is het grappig om woorden te gebruiken die atypisch zijn voor je beoogd slachtoffer. Zo mag ik een oudere man graag voor vuile slet uitmaken, een oudere dame voor schavuit (met gebalde vuist), een jongmens voor crapuul, een Surinamer voor boer, een alto voor fascist und so weiter.