Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2018: Yates slaat dubbelslag op Les Praeres de Nava, Kruijswijk maakt indruk
Simon Yates heeft de veertiende etappe in de Vuelta gewonnen. De Brit van Mitchelton-Scott wachtte op de slotklim af tot de laatste kilometer en plaatste vervolgens zijn aanval. Rigoberto Uran, Nairo Quintana en Miguel Ángel López, Alejandro Valverde, Steven Kruijswijk en Thibaut Pinot hadden daar geen antwoord op, waardoor Yates met enkele seconden voorsprong over de finish kwam en de leiderstrui overnam van Jésus Herrada.
Sterke kopgroep met Kwiatkowski en Woods
De voorsprong van de vroege vlucht werd daarom – in tegenstelling tot de afgelopen etappes – goed onder controle gehouden. Thomas de Gendt, Michael Woods, Michal Kwiatkowski, Brent Bookwalter en Ivan Garcia Cortina zaten in die kopgroep, maar kregen met een maximale voorsprong van vier minuten nooit echt de ruimte.
Herrada verliest leiderstrui na offensief Bahrain Merida
Cofidis controleerde het peloton voor leider Herrada en kreeg bij tijd en wijle hulp van een mannetje van Astana en Movistar. Later kreeg de Franse ploeg voor deze inspanning de rekening gepresenteerd. In de afdaling van de Alto de la Mozqueta opende Bahrain Merida – de ploeg van Ion Izagirre – het offensief. Hier verloor Herrada zijn leiderstrui. Een groep van twintig renners scheidde zich hier af van het peloton, met daarbij alle andere klassementsrenners.
De kopgroep – waar De Gendt zijn ketting eraf had getrapt en Wood was weggevallen – werd in deze periode genaderd tot dertig seconden, maar het gat werd pas aan de voet van de Praeres de Nava dichtgereden.
Kruijswijk maakt indruk, Yates slaat dubbelslag
Daarna was het de beurt aan de klassementsrenners. Steven Kruijswijk opende daarin al vroeg de aanval. Hij reed een aantal seconden voorsprong bij elkaar met nog vier kilometer te gaan, maar de andere favorieten sloten op 2,3 kilometer van de finish weer aan. Op Wilco Kelderman na. Hij kon het tempo niet meer volgen en zou meer dan een minuut verliezen.
Zeven klassementsrenners bleven met elkaar over in de laatste kilometer. Quintana en López waren vlak daarvoor even in de aanval, maar ook zij werden teruggepakt. Yates plaatste daarna zijn winnende aanval. Niemand kon de Brit volgen, zelfs Valverde niet. Al kwam hij in de laatste paar honderd meter met López nog erg dichtbij. Met zijn zege nam Yates de leiderstrui over van Herrada. Kruijswijk eindigde op de zesde plaats en steeg in het klassement naar de vijfde plaats.
En Kruiswijk natuurlijk dapper en moedig door er al vroeg aan te beginnen. Misschien naief, aan de andere kant, kan hij ook niet mee met de explosievere renners dus ook wel de juiste keuze.
Jammer van Kelderman, dacht even op een beeld te zien dat hij terug kwam op Pinot, maar dat was of een verkeerd beeld, of hij is zich nog flink tegengekomen het laatste stuk.
Mooie koers gezien !
Kruijswijk sterk gereden. Knap hoe hij in het lichtgewichten geweld mee ging.
Pinot ook een straffe renner. Nog eerder gelost worden dan Kelderman, maar op karakter weer naar voren weten te rijden.
Yates heeft slim gereden. Topfavoriet voor de eindoverwinning.
Die pakt minimaal één minuut in de ITT.
Yates... ik vind er echt niks aan, sorry. Ik snap niet dat mensen hem als 'aanvallend' zien. Hij is wel slim, natuurlijk.
De hele tijd die versnellingen zijn funest voor hem.
Al zijn giro etappezeges waren mooier maar dit is gewoon goed gedaan vandaag.
Onzin, daarvoor werd Kruijswijk immers ook al zwaar onderschat. Maar leuk geprobeerd.
Dus jij zag hem voor die bewuste Giro al als een potentiële GT winnaar? Knap. Ik zag zijn potentie ook wel in de voorgaande Giro's als eventuele ritwinnaar, wat hij niet heeft kunnen waarmaken, en als iemand die top 10 of top 5 kon rijden. Maar dat is het punt helemaal niet. Als Dumoulin iets langer in het bosje had moeten zitten en het peloton had geen moment van twijfel gehad had hij de Giro ook niet gewonnen. Dan was Dumoulin ook als loser beschouwd, en had "men" ook hem onderschat en gezegd dat hij nooit een grote ronde kan winnen.
Resultaatfans horen niet in het wielrennen thuis trouwens, maar je bent alsnog van harte welkom.
Ja, het jaar daarvoor had hij al 10 minuten aan zijn broek voordat de bergen begonnen. Daarna heeft hij eigenlijk niets ingeleverd en klom met de besten in de laatste week.
Dus ja, het jaar daarvoor (2015) heeft hij al laten zien voor een podiumplek mee te kunnen doen.
Iedere Fransman kent de opa van Mathieu van der Poel. Zijn grote rivaal, tevens landgenoot, was daarentegen weinig geliefd ondanks zijn indrukwekkende palmares. Te kil, te koud, te steriel.
Een wielrenner blijft je bij omdat je iets van jezelf in hem herkent; successen staan hier los van.