John Degenkolb heeft al langer een knap palmares, maar na het ongeval tijdens een stage in Spanje – januari 2016 – lijkt hij maar niet meer zijn niveau van weleer te halen. Het voorbije seizoen redde hij wel met winst in de kasseienrit van de Tour. “Toch sta ik bijna weer waar ik moet staan. Volgend voorjaar ben ik helemaal terug”, belooft Degenkolb ons vanuit Turkije.

Degenkolb (29) maakt zichzelf niets wijs. “De voorjaarsklassiekers waren slecht. Daar moet ik niet flauw over doen. Heel slecht. Gelukkig was ik in de Ronde van Frankrijk wel op niveau. Die Tourritzege in Roubaix heeft mijn seizoen gered. Voor mij persoonlijk was dit de mooiste en meest prestigieuze etappe in de belangrijkste wedstrijd van het jaar. Als je die dan winnend kan afsluiten, dan voel je alleen maar opluchting. Zeker na de moeilijke tijden die ik achter de rug heb.”

Degenkolb verwijst daarmee uiteraard naar januari 2016, toen hij op stage samen met vijf ploegmaats van zijn toenmalige ploeg Giant-Alpecin werd aangereden. Een wagen reed in de buurt van Calpe frontaal op het zestal in. Degenkolb hield er verschillende snijwonden en een gebroken vinger aan over, maar erger was een breuk in zijn onderarm. Drie maanden later (1 mei, red) hervatte hij de competitie, maar sindsdien ging dat met ups en downs.

Impact
“Het klopt dat we het voorbije voorjaar al twee jaar verder waren, maar herstellen van een zwaar ongeval als dit heeft enorm veel tijd in beslag genomen. Forceren was niet de beste optie. Dat is een les ik die geleerd heb. Vóór dat ongeval had ik nooit durven denken dat iets dergelijks zo een impact kon hebben en dat het zo lang zou duren vooraleer ik weer mijn beste niveau haalde.”

Ploegleider Dirk Demol bevestigt dat het een werk van lange adem was. “Niet vergeten dat die jongens de dood in de ogen gezien hebben. Stel je maar voor: er komt een wagen frontaal op je af gereden en je weet dat je geen kant op kan. Ook mentaal is dat een zware klap geweest. Eén ding staat vast: er valt John zelf absoluut geen gebrek aan inzet te verwijten. Integendeel, hij is één van de meest professionele en hardste werkers van de ploeg.”

Zelfkritisch
“Dat is zo”, glimlacht Degenkolb. “Ik ben heel professioneel in alles wat ik doe. Ik probeer steeds om het maximale uit mijn capaciteiten te halen. Ook in de finetuning van de trainingen, qua voeding of wat betreft mijn voorbereiding op grote wedstrijden laat ik niets aan het toeval over. En ik ben zelfkritisch en sta open voor nieuwe dingen om nog beter te worden. Alleen, zoals ik daarnet zei, mag je niet forceren. Geduld is mijn geval belangrijk geweest.”

Maar de Duitser – die nog een jaar onder contract ligt bij Trek-Segafredo – is overtuigd dat hij volgend voorjaar opnieuw zijn rol zal spelen. “Honderd procent. Daarom is het goed dit jaar met een goed gevoel af te sluiten. Ik ben wat ziekjes van start gegaan hier, waardoor het de eerste twee etappes wat minder vlot ging. Maar mijn derde plaats in Marmaris was een opsteker. Bennett en Hodeg waren daar gewoon sneller. Ik moest van iets te ver komen en miste wat explosiviteit. Dat ik de klim overleefde en kon meesprinten, was echter een goed signaal.” Vandaag sprintte Degenkolb naar plek twee, achter Hodeg.

Japan Cup
Morgen eindigt de Ronde van Turkije in Istanbul. “Nog een laatste kansje op succes. Niets moet, alles mag. Daarna doe ik nog de Japan Cup (volgende week zondag, red) en zit mijn seizoen er helemaal op. Maar de focus zal snel op de voorbereiding van volgend voorjaar staan.”