Terwijl voor de beste mannelijke wielrenners ter wereld de grootste rittenwedstrijd van het jaar pas over een goede maand begint staat het het internationale vrouwenpeloton aan de vooravond van hun misschien wel meest prestigieuze etappekoers. De OVO Energy Women’s Tour is geliefd in het peloton en de komende week zullen 96 van de beste rensters ter wereld gaan strijden om Coryn Rivera op als eindwinnares te mogen volgen. WielerFlits kijkt uitgebreid vooruit!

Historie

Ook vrouwen koesteren het verlangen om deel te nemen aan grote rondes. Het meest bekende voorbeeld hiervan is natuurlijk Alfonsina Strada, de vrouw die in 1924 de Giro d’Italia betwistte. Dat er ooit een door de Société du Tour de France georganiseerde Ronde van Frankrijk voor vrouwen was weten de meesten ook nog wel. Maar wist u van het bestaan van de Women’s Challenge af?

Deze meerdaagse etappekoers voor vrouwen vond plaats in de Verenigde Staten en op haar hoogtepunt telde de wedstrijd liefst zeventien etappes. En op het hoogtepunt van de koers werd 125.000 dollar aan prijzengeld uitgedeeld. Het is een aanzienlijk verschil met de prijzenpot van bijvoorbeeld de Giro Rosa, de langste meerdaagse op de huidige kalender. In de roze ronde werd vorig jaar om €37.770 gestreden.

Dat wil overigens niet zeggen dat het niet kan, vrouwenkoersen met een prijzenbarema om duimen en vingers bij af te likken. De Women’s Tour bijvoorbeeld. In totaal valt er dit jaar tijdens de prestigieuze Women’s WorldTour-koers van 10 tot en met 15 juni €97,880 te verdienen. Dit is bijna achtduizend euro meer dan afgelopen editie. Hiermee is het exact gelijkwaardig aan de mannenversie van de Ronde van Groot-Brittannië, die ook de Britse energiemaatschappij als hoofdsponsor heeft. De enige wedstrijd op de Women’s WorldTour-kalender die een nog groter poenpakket heeft onder de deelneemsters verdeelt is RideLondon Classique. In deze eendagskoers bedroeg de prijzenpot de afgelopen jaren liefst een ton.

Nog een manier waarop de wedstrijd zich positief onderscheidt is door met roze linten aandacht te vragen voor borstkanker – foto: Cor Vos

Niet alleen de financiën heeft de wedstrijd aardig op orde, ook op andere manieren is de Women’s Tour een voorloper. Waar marketing er bij veel vrouwenwedstrijden nog weleens bij in schiet is dat bij de Women’s Tour allerminst het geval. Je hoeft Twitter deze dagen maar te openen of je ziet een bericht van de organisatie voorbijkomen. De wedstrijd heeft een biersponsor, maar ook gaststeden en ploegen worden op social media veelvuldig in het zonnetje gezet om een hype te creëren. Vergelijk het eens met een Giro Rosa en het verschil wordt zeer goed duidelijk. Goede bedoelingen zijn bij beide organisaties echt aanwezig, maar The Women’s Tour heeft het een stuk beter voor elkaar.

In 2013 was er nog geen Women’s Tour, maar de Tour of Britain voor mannen pakte al wel uit met een vrouwenkoers op de slotdag. Deze eendagswedstrijd was een leuk voorproefje op dat wat zou komen. Want een jaar later stonden hele volksstammen langs de kant van de weg om het vrouwenpeloton te begroeten. Emma Johansson won de allereerste etappe, maar Marianne Vos pakte het eerste eindklassement, mede dankzij drie achtereenvolgende etappezeges.

De eerste Women’s Tour kreeg de winnares waarvan de organisatie droomde: Marianne Vos – foto: Cor Vos

De toon was gezet. De mensenmassa’s bleven juichen, de grote rensters bleven winnen. Als we een blik werpen op het palmares kunnen we wel concluderen dat enkel absolute wereldtoppers hebben mogen zegevieren. Vijf rensters uit vijf verschillende landen. De misschien wel meest indrukwekkende prestatie in de etappekoers kwam in 2017 van Katarzyna Niewiadoma. Ze greep in de openingsetappe de macht met een lange solo, in een rit waar dit niet voor mogelijk werd gehouden. Gedurende het restant van de ronde werd ze veelvuldig bestookt, maar niemand slaagde erin haar nog uit de groene leiderstrui te rijden.

Winnaressen OVO Energy Women’s Tour
2018: Coryn Rivera
2017: Katarzyna Niewiadoma
2016: Lizzie Deignan
2015: Lisa Brennauer
2014: Marianne Vos

Vorig jaar

Met uitzondering van 2017 is de OVO Energy Women’s Tour altijd een secondenspel gebleken. Ook vorig jaar was dat het geval. In de vijfde editie van het evenement bleek het voor de toppers moeilijk om echt verschillen te creëren. Dit maakte dat voor aanvang van de slotrit het verschil tussen Coryn Rivera en Marianne Vos slechts veertien seconden bedroeg, terwijl er onderweg bij sprints nog zestien bonificatietellen verdiend konden worden. Met een beetje geluk kon Vos dus het eindklassement nog naar haar toetrekken, maar zover kwam het helaas voor de Brabantse niet. Mede met dank aan Sunweb-ploeggenoten, maar vooral ook vanwege haar goede benen en vechtermentaliteit werd Rivera de eerste overzeese winnares van de Women’s Tour.

Top-5 OVO Energy Women’s Tour 2018
1. Coryn Rivera (Team Sunweb)
2. Marianne Vos (WaowDeals)
3. Danielle Rowe (WaowDeals)
4.  Christine Majerus (Boels-Dolmans)
5. Amy Pieters (Boels-Dolmans)

Coryn Rivera met een pose waar de gemiddelde gansterrapper nog een puntje aan kan zuigen – foto: SWPix

Parcours

Dit jaar gaat het parcours van de OVO Energy Women’s Tour van oost naar west. Vanuit Beccles, een plaatsje niet ver van de Britse Noordzeekust, schuift het peloton een stukje verder op naar het westen, om uiteindelijk uit te kijken in Pembrey, gelegen in het zuiden van Wales. De organisatie deed de plechtige belofte om een zwaarder parcours uit te tekenen en ze hebben woord gehouden. Ook wordt er in vergelijking met de voorgaande jaren één dag extra gekoerst.

Maandag 10 juni, etappe 1: Beccles – Stowmarket (157,6 km)

96 rensters zullen vol goede moed aan de Women’s Tour beginnen in Beccles, een kleine marktstad op ongeveer een uur fietsen van Norwich. Daar komen de rensters echter niet, want Stowmarket ligt ten zuidwesten van de startplaats. De etappe is direct een lange, maar het is nog niet de langste etappe van de ronde. De zwaarste rit van de ronde is het evenmin, al kunnen we ook niet zeggen dat het parcours zo vlak is als een biljartlaken.

Onderweg kunnen de rensters al drie keer strijden om bonificatieseconden (drie, twee en een tel) en ook staan er twee gecategoriseerde hellingen op het menu. Maar deze beklimmingen zijn niet van dien aard dat het de snelle vrouwen angst inboezemt. Daarom lijkt het waarschijnlijk dat de winnares van de openingsetappe een sprintster is.

Start: / 11.30 uur
Finish: / 15.28-16.18 uur

Dinsdag 11 juni, etappe 2: Gravesend Cyclopark (62,5 km)

In de door de UCI opgestelde wielerreglementen staat dat etappes gemiddeld niet langer dan 140 kilometer mogen zijn in de Women’s WorldTour. Maar liefst drie etappes zijn langer dan 140 kilometer, maar met name dankzij de korte tweede etappe hoeven de organisatoren niet echt bang te zijn voor een reprimande. Rit nummer twee is namelijk slechts 62,5 kilometer lang. Op het wielercircuit van Gravesend worden 25 rondjes gereden.

Wordt dit een walk in the park voor de klassementsrensters? Juist omdat alle rensters deze etappe met gemak aankunnen is het oppassen geblazen. Ook mindere godinnen ruiken op dit parcours kansen op een mooie uitslag en daarom staan valpartijen in zulk soort etappes te popelen om te gebeuren. De vrouwen voor het klassement zullen dan ook opgelucht ademhalen als ze deze rit ongeschonden zijn doorgekomen.

Start: / 15.00 uur
Finish: / 16.28-16.48 uur

Woensdag 12 juni, etappe 3: Henley-on-Thames – Blenheim Palace (145,1 km)

Op dag drie wordt er voor het eerst echt geklommen. In het begin van de etappe staan een klim van tweede en een van eerste categorie op het programma. Schrik niet te erg, want eerste categorie in de Women’s Tour is niet hetzelfde als een klim van eerste categorie in de Giro Rosa. Het is wel een feit dat het weer een stukje heuvelachtiger is, dus de snelle vrouwen zullen nog even wat harder aan de bak moeten om er aan het einde nog bij te zitten. Toch lijkt ook deze etappe op de maat van de sprintsters te zijn gesneden.

Finishen doen de rensters op de oprijlaan van Blenheim Palace, een monumentaal pand niet ver buiten het Britse equivalent van Coevorden, Oxford. Binnen de paleismuren werd op 30 november 1874 Winston Churchill geboren. Aan de beroemde premier zullen de rensters vermoedelijk niet denken. Ze zullen er vooral van doordrongen moeten zijn dat ze op een goede 500 meter van de streep met het peloton door de poort moeten wringen. Als hier iemand net iets te veel risico neemt is een massale valpartij niet ondenkbaar. Oppassen geblazen dus!

Start: / 11.30 uur
Finish: / 15.11-15.57 uur

Donderdag 13 juni, etappe 4: Warwick – Burton Dassett (158,9 km)

Zeer technische aankomsten in stadscentra heeft de Women’s Tour al genoeg gehad, maar een aankomst bergop kwam tijdens de eerste vijf edities niet voor in de plannen van de Women’s Tour. Dit jaar is dat veranderd. De vierde etappe valt grofweg te verdelen in twee delen. We beginnen met goed honderd kilometer door het land van Shakespeare om op te warmen, maar daarna zijn de heuvelspecialisten aan zet.

De Sun Rising Hill zal al in de kleren kruipen, maar de drie daaropvolgende beklimmingen van Burton Dassett Country Park maken het tot een etappe waarin serieuze verschillen gaan worden gemaakt. De helling naar de finish tevens niet al te breed, waardoor het van groot belang is om goed te positioneren als je met je goede benen wil strijden om etappewinst. De finish ligt na 158,9 kilometer op de top van de helling, waardoor dit een van de langste wedstrijden op de internationale vrouwenkalender is.

Start: / 11.30 uur
Finish: / 15.30-16.20 uur

Vrijdag 14 juni, etappe 5: Llandrindod Wells – Builth Wells (140 km)

De voorlaatste dag vindt de etappe van de waarheid plaats. In Wales gaat het continu op en af en aan het einde van de etappe staan er 2200 hoogtemeters op de fietscomputer van de rensters. De koninginnenrit begint aan het National Cycle Museum in Llandrindod Wells. Onderweg moeten de rensters door nederzettingen met allerhande onuitspreekbare namen. Twee keer kan er worden gestreden om bergpunten, maar dat had net zo goed vijf of zes keer kunnen zijn. De laatste tien kilometer gaat het bergaf om te finishen op de Royal Welsh Agricultural Showground. Naar verwachting kunnen hier slechts enkele dames sprinten om de zege. Gezien de zwaarte van het parcours ligt ook een solo voor de hand.

Start: / 11.30 uur
Finish: / 15.03-15.48 uur

Zaterdag 15 juni, etappe 6: Carmarthen – Pembrey Country Park (125,9 km)

Ook de laatste dag van de zesde OVO Energy Women’s Tour brengt het peloton door op Welshe wegen. Startplaats Carmarthen was ooit de grootste stad van het land, maar die tijd ligt al weer enige eeuwen achter ons. De rensters starten met het rijden van een rondje op de plaatselijke wielerbaan waar al bijna 120 jaar wedstrijden worden verreden. Daarna gaat het via een paar kleinere hellingen (waaronder die van Bethlehem Hill) naar Black Mountain, de zwaarste klim van de ronde.

De top van deze nijdige helling ligt ongeveer halverwege de slotetappe. De koers kan hier volledig ontbranden, maar in de tweede helft van de koers is er voor de snelle vrouwen ook nog kans om terug te keren. Finishen doen we in het Pembrey Country Park, waar vorig jaar de Tour of Britain voor mannen begon.

Start: / 11.00 uur
Finish: / 14.13-14.53 uur

Favorieten

Een prestigieuze koers als deze staat bij veel rensters op het verlanglijstje. Het is dan ook niet zo gek dat heel veel toppers de oversteek zullen wagen om hun geluk te beproeven. Zo zijn alle vijf vorige winnaressen van de partij, maar ook verder heeft de organisatie weinig te klagen wat betreft het startveld.

Marianne Vos heeft alles in huis om ook deze ronde op haar naam te schrijven. De winnares van de allereerste editie is de afgelopen jaren regelmatig afgeschreven, maar volkomen onterecht. Nee, jaren waarin Vos meer dan twintig koersen per jaar wint zullen er wel niet meer komen, daarvoor is de concurrentie nu eenmaal te goed geworden. Maar de Brabantse wielergrootheid heeft dit jaar met de Trofeo Alfredo Binda en de Tour de Yorkshire al weer heel diverse fraaie koersen gewonnen, om over de diverse ereplaatsen nog maar te zwijgen.

Vos zal op de aankomst bergop misschien wel enkele seconden prijs moeten geven (al weet je het met de kopvrouw van CCC-Liv maar nooit), maar de grote hoeveelheid aan bonificatiesconden die onderweg verdiend kunnen worden spreken zeker in haar voordeel. Er zijn aan de eindstreep tien, zes en vier tellen te rapen, en bij tussensprints worden drie, twee en een seconde uitgedeeld. Het spel der bonussen beheerst Vos als geen ander en dit zou haar ver kunnen brengen. Ook ploeggenote Ashleigh Moolman-Pasio is iemand om rekening mee te houden. Zij kan wellicht profiteren wanneer er naar Vos wordt gekeken.

Kan Marianne Vos ook de tweede etappekoers op Britse bodem winnen? – foto: Cor Vos

Lizzie Deignan heeft het vizier op Yorkshire gericht. Voor eigen volk wil ze komend najaar voor de tweede keer in haar carrière wereldkampioene worden. Maar een tweede eindzege in de Tour of Britain zou ze ook niet afslaan. En afgaande op de manier waarop ze rijdt is dat geen zeer onrealistisch scenario. Hannah Barnes (Canyon-SRAM) en eventueel een Lizzy Banks (Bigla) zouden ook een eind kunnen komen, maar van de thuisrensters maakt Deignan de grootste kans. Toch is het de vraag of Trek-Segafredo haar naar voren schuift als speerpunt.

Deignans ploeggenote Elisa Longo Borghini liet recent namelijk zien in nog betere vorm te verkeren. De Italiaanse won op indrukwekkende wijze de Emakumeen Bira, de zware WorldTour-ronde in het Baskenland, door haar slag te slaan in de loeizware slotrit. Ze reed Van Vleuten, Spratt en consorten in bijna typische Britse omstandigheden bergop uit het wiel en ze hield stand tot aan de meet.

Nee, Longo Borghini zal geen veelwinnares à la Vos, Van Vleuten of Bastianelli worden, maar ze weet zich wel steeds in een positie te manoeuvreren zodat ze mee kan doen om de knikkers. Dat gaat ze in de Women’s Tour vermoedelijk opnieuw doen. De 27-jarige loert altijd op een kans en als de concurrentie haar ook maar kortstondig uit het oog verliest kan ze genadeloos toeslaan.

Longo Borghini is altijd een gevaarlijke klant – foto: Cor Vos

Katarzyna Niewiadoma is op dit parcours ook in staat om te winnen. De triomfatrice van de jongste Amstel Gold Race lijkt met haar snedige punch bergop de te kloppen vrouw in de vierde etappe. Er werd haar een grote toekomst voorspeld in het hooggebergte, maar dat zit er zelf volgens haar voorlopig niet in. Of ze dat jammer vindt? Ja, maar dat betekent niet dat Niewiadoma bij de pakken neer hoeft te zitten. In de heuvels kan ze namelijk fantastisch uit de voeten. Zeker nu de OVO Energy Women’s Tour zwaarder is dan ooit behoort ze tot de kanshebsters.

Let op Katarzyna Niewiadoma als het bergop gaat – foto: Cor Vos

Demi Vollering staat aan het begin van haar eerste meerdaagse Women’s WorldTour-wedstrijd. Maar na een geweldig eerste klassieke voorjaar zullen er toch heel wat mensen zijn die haar in de gaten zullen houden. Zeker daar Vollering ook echt een doel heeft gemaakt van deze wedstrijd. En u weet intussen waar de Zuid-Hollandse toe in staat als ze ergens een doel van maakt…

Het wordt hoe dan ook een interessante week voor Vollering waarin ze weer veel kan opsteken hoe het werkt in het cyclisme. De meerdaagse is voor haar een goede gelegenheid om eens te testen wat ze waard is in meerdaagse wedstrijden op het hoogste niveau. Zeker in de zwaarste etappes moet ze haar ei wel kwijt kunnen. Waar dat toe leidt? Misschien wel haar eerste Women’s WorldTour-zege.

Geef Demi Vollering haar magnifieke eerste jaar bij een UCI-ploeg een uitstekend vervolg? – foto: Cor Vos

Christine Majerus is de afgelopen weken ook op dreef. Zo zegevierde ze onder meer in de Classique Morbihan, maar misschien nog wel indrukwekkender was haar tweede plaats in de slotrit van de Emakumeen Bira. De afgelopen jaren was de Luxemburgse vaak dichtbij de zege in de Women’s Tour. Zo werd ze al een keer tweede, derde en vierde in het eindklassement, een teken dat het koersen in Groot-Brittannië haar wel ligt.

De renster van Boels-Dolmans is in staat om gedurende de koers heel wat bonificatieseconden te verzamelen en dankzij haar snelheid zou ze ook zomaar een rit kunnen winnen. In de etappe met finish op de top van de vervelende Burton Dassett zal ze vermoedelijk wat prijs moeten geven, maar met een beetje geluk kan ze daar wat verliezen.

Majerus heeft de smaak aardig te pakken de laatste weken – foto: Cor Vos

De eigenzinnige Sheyla Gutiérrez is niet alleen een intrigerend figuur in het damespeloton, ze heeft ook laten zien dat ze hard kan fietsen. Heel hard. In de slotrit van de Emakumeen Bira verraste ze vriend, vijand en zichzelf door als vierde te finishen na een koers waarin ze zich zeker niet had gespaard. Ook een derde plaats in de Grote Prijs van Plumelec laat zien dat de Leeuwin van Logroño echt weer op de weg terug is. Gutiérrez kan aardig aankomen en als ze net zo goed klim als in het Baskenland zal de concurrentie nog een beste kluif hebben aan deze 25-jarige Spaanse.

Marta Bastianelli zou geknipt zijn voor een ronde als deze, maar de koers past niet in het programma van de Italiaanse. Virtu kan wel rekenen op Sofia Bertizzolo, een van de rensters die onderdeel uitmaakt van een nieuwe gouden Italiaanse generatie, maar een naam als Katrine Aalerud mag ook al eens genoemd worden. Deze Noorse reed in de Emakumeen Bira immers de stenen uit de straat. Ze behoorde zeker bij de sterkste rensters in koers en de 24-jarige eindigde uiteindelijk als zevende in het eindklassement. Dat er hier minder geklommen moet worden spreekt niet direct meteen in haar voordeel, maar wellicht is ze in staat om de boel te verrassen. Het benodigde potentieel is in ieder geval aanwezig.

Leah Kirchmann zorgde er een paar dagen geleden in de Grand Prix de Gatineau voor dat de Sunweb-vrouwen de nul van de tabellen mochten vegen. De sterke Canadese zou in deze ronde ook goed uit de verf moeten kunnen komen, maar het is afwachten hoe ze de oversteek van Canada naar Groot-Brittannië heeft verteerd. De gevreesde jetlag ligt immers op de loer bij trans-Atlantische vluchten.

Wellicht is Liane Lippert dan een veiligere optie om geld op in te zetten. De pas 21-jarige Duitse heeft veel talent en in de Lotto Thüringen Ladies Tour pakte ze uit met een sterke tweede plaats op de Hankaberg, enigszins te vergelijken met de aankomst van etappe vier. Goed, ze heeft misschien nog wat jaren nodig om hardheid op te doen om echt een vaste klant te worden in dit soort wedstrijden, maar ze is een niet te onderschatten figuur in deze ronde.

Liane Lippert – foto: Cor Vos

Outsiders? Die zijn er ook. Namen als Chantal Blaak, Malgorzata Jasinska, Brodie Chapman schieten te binnen en daarnaast is het wellicht aardig om te kijken hoe een Janneke Ensing het doet in haar eerste echte koers voor haar nieuwe ploeg, WNT-ROTOR. Tot slot mogen ook de snelle vrouwen niet onbenoemd blijven: Naast de al eerder genoemde sprinters mogen Sarah Roy, Chloe Hosking, Roxane Fournier met groen worden aangeduid op de deelnemerslijsten, net als het snelle trio van Boels-Dolmans: Amy Pieters, Amalie Dideriksen en Jolien D’Hoore.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Marianne Vos
*** Katarzyna Niewiadoma, Christine Majerus
** Elisa Longo Borghini, Sofia Bertizzolo, Demi Vollering
* Liane Lippert, Lizzie Deignan, Katrine Aalerud, Sheyla Gutiérrez

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en tv

Wanneer je een willekeurige groep landen rangschikt op aantal zonuren staat het Verenigd Koninkrijk doorgaans niet bovenaan. En ook komende week hebben de weergoden het er niet al te best mee voor. Het wordt volgens de laatste prognoses maximaal een graad of twintig, en in ieder geval drie etappes lijken door doorspekt te worden met regen.

De OVO Energy Women’s Tour wordt niet live uitgezonden op televisie. Een bewuste keuze van de organisatie, daar er significant meer mensen kijken naar de dagelijkse samenvatting op ITV. Deze zender is in Nederland en België voor de meesten niet te ontvangen, maar op het YouTube-kanaal van de UCI zal wel elke dag een beknopte, overal toegankelijke samenvatting verschijnen.