Met een paar hellingen net voor de finale vreesden een aantal snelle jongens dat de voorlaatste etappe in de Tour of Guangxi niet op een pelotonsprint zou uitdraaien. “Gelukkig ging het in de finale niet te snel”, vertelde onder meer etappewinnaar Fernando Gaviria achteraf aan WielerFlits. “Zo kon ik snel terugkeren en goed herstellen.”

Het was Timothy Dupont (vijfde vandaag) die het ons in de straten van Guillin vertelde. “Ik was echt gelost op die hellingen, maar ik denk dat het peloton ‘oktoberitis’ heeft. Er werd echt niet gekoerst, zodat ik – samen met een groep van een renner of dertig – toch nog kon aansluiten.”

Fernando Gaviria was al eerder opnieuw aangesloten. “Op de klim kon ik de beteren niet volgen. Dat is logisch”, aldus de Colombiaan. “Maar na vijf kilometer zat ik opnieuw voorin. Deceuninck-Quick-Step bepaalde het tempo, maar dat was gelukkig niet té hoog, zodat ik goed kon herstellen. Dat was een voordeel om de sprint aan te vatten.”

“De ploegmaats deden uiteindelijk een goede lead-out, waarna ik zelf het juiste moment koos om aan te gaan en een gaatje te slaan. Dat heb ik volgehouden tot op de streep. Voor mij voelt deze sprintwinst tegen Ackermann toch weer geweldig aan. Dit is wat ik nodig had om gemotiveerd de winter in te gaan.”

Of hij nu helemaal verlost is van die knieproblemen, wilden we nog weten. “Jawel! Eigenlijk al een tijdje, hoor. Maar het is gewoon niet gemakkelijk om halverwege het seizoen nog tot op het allerhoogste niveau terug te keren als je een blessure hebt gehad.” Volgend jaar dan maar? “Als er niets gebeurt wel, ja.