Vorig jaar evenaarde Sanne Cant het record van Roland Liboton met een tiende nationale titel op rij. Morgen kan de Kempense alleenrecordhoudster worden. “Ik ben alvast goed uit de eindejaarsperiode gekomen.”

Nee, Sanne Cant heeft er niet haar beste seizoen opzitten. Een combinatie van twee factoren, geeft ze zelf toe. “Dat mijn jonge Nederlandse concurrentes zoals Alvarado, Worst en Kastelijn een stap vooruit hebben gezet, is duidelijk. En zeker niet onlogisch. Maar dat wil niet zeggen dat het normaal is dat ik op minuten gereden word. Dus is het duidelijk dat er bij mij iets fout was gelopen”, vertelt de wereldkampioene.

Wat er exact fout is gegaan, vertelt ze liever niet. “Ikzelf weet het. Mijn entourage ook. En we hebben geprobeerd dat de voorbije weken recht te zetten. Net als de voorbije jaren ben ik de eindejaarsperiode alvast beter uitgekomen dan dat ik ze ben ingegaan. Ik heb er vertrouwen in dat we van de januarimaand nog iets moois kunnen maken.”

Morgen staat het Belgisch kampioenschap op het menu. Daarna vertrekt ze – net als Mathieu van der Poel overigens – naar Spanje voor een laatste stage richting het WK in Dübendorf, waar ze haar titel verdedigt. Dat houdt in dat Cant past voor de wereldbekermanche in Nommay, volgende zondag. “Ik heb in de Wereldbeker geen klassement te verdedigen. Dan focus ik liever op wat daarna komt. Ik wil mijn huid in Zwitserland duur verkopen.”