Er is al volop gekoerst in Frankrijk, Spanje, Colombia, Argentinië en Australië, maar op zondag 16 februari begint ook het Italiaanse wielerseizoen met de Trofeo Laigueglia. Deze semiklassieker aan de Ligurische kust is toe aan zijn 57e editie en zoekt naar een opvolger van Simone Velasco. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

De Trofeo Laigueglia, de naam heeft iets magisch, maar de eerste editie vond toch echt ‘pas’ in 1964 plaats. Vandaag de dag is deze semiklassieker de opener van het Italiaanse wielerseizoen, na het wegvallen van de Gran Premio della Costa Etruschi in 2018. De eerste editie werd 56 jaar geleden gewonnen door de relatief onbekende Italiaan Guido Neri, die voor een keertje zijn status als (meester)knecht wist te ontstijgen.

Het bleek het begin van iets moois, want de Trofeo Laigueglia bleef bestaan en is anno 2020 een prestigieuze eendagswedstrijd om te winnen. Wie zondag zegeviert, mag zich in één adem noemen met eerdere winnaars als Franco Bitossi, Eddy Merckx, Freddy Maertens, Roger De Vlaeminck, Giuseppe Saronni en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Als we kijken naar het meer recente verleden, zien we de namen van Filippo Pozzato, Luca Paolini en Fabio Felline op de erelijst.

Filippo Pozzato schreeuwt het uit: hij wint zijn laatste Trofeo Laigueglia – foto: Cor Vos

Filippo Pozzato, zijn naam is genoemd in deze voorbeschouwing op de Trofeo Laigueglia. De flamboyante en sierrijke Italiaan wist de koers driemaal te winnen, om exact te zijn in 2003, 2004 en 2013. En Pozzato zal nog wel een tijdje de recordhouder blijven, aangezien de enige nog actieve winnaars van de Trofeo Laigueglia op zoek zijn naar een tweede zege aan de westkust van Italië. Titelverdediger Simone Velasco staat zondag gewoon aan de start.

De Belgen en de Trofeo Laigueglia: het is een gelukkige combinatie. Dat de Italianen de ranglijst aanvoeren met maar liefst 37 overwinningen is geen verrassing, maar België volgt toch maar mooi op de tweede plaats met zeven overwinnaars. Naast Merckx, Maertens en De Vlaeminck gaat het om Sammie Moreels, Johan Museeuw en de veel te vroeg overleden Frank Vandenbroucke. Theo de Rooij zegevierde in 1982 als eerste en toe nu toe enige Nederlander.

Laatste tien winnaars Trofeo Laigueglia
2019: Simone Velasco
2018: Moreno Moser
2017: Fabio Felline
2016: Andrea Fedi
2015: Davide Cimolai
2014: José Rodolfo Serpa
2013: Filippo Pozzato
2012: Moreno Moser
2011: Daniele Pietropolli
2010: Francesco Ginanni

Vorig jaar

Simone Velasco kon zijn geluk niet op na het overschrijden van de finish: de jonge Italiaan van Neri Sottoli-Selle Italia-KTM was er zojuist in geslaagd om de eerste zege uit zijn nog prille carrière te boeken. Velasco won de 56e uitgave van de Trofeo Laigueglia na een behoorlijk lange solo.

De rappe puncheur reed eerst nog een tijdje samen met Jacopo Mosca, Alex Cataford en Andrea Toniatti. Deze vier renners hadden zich afgescheiden na een passage van de Colla Micheri (2,6 km aan 6,3%), een beklimming die de renners meerdere keren moesten trotseren in de finale. In het peloton werd er even getreuzeld.

Simone Velasco kan het amper geloven – foto: Cor Vos

Het bleek een beslissend moment in de koers, want de inmiddels weggesprongen en ontketende Velasco liep almaar verder uit. Zo kwam hij met een mooie voorsprong over de top van de laatste passage van de Colla Micheri, al werd hij nog wel opgejaagd door een achtervolgend elitegroepje met de nodige sterke Italianen.

Maar wat renners als Giulio Ciccone, Matteo Montaguti en Francesco Gavazzi ook probeerden, de vogel was gevlogen en hij droeg een tenue van Neri Sotolli-Selle Italia-KTM. De dolgelukkige en zelfs emotionele Velasco kwam met ruime voorsprong over de streep. Driekwart minuut na zijn binnenkomst won Nicola Bagioli de sprint van de achtervolgende groep.

Top-5 Trofeo Laigueglia 2019
1. Simone Velasco (Neri Sottoli-Selle Italia-KTM) in 5u10m21s
2. Nicola Bagioli (Nippo Vini Fantini Faizanè) op 42s
3. Matteo Sobrero (Italiaanse selectie) z.t.
4.  Francesco Gavazzi (Androni Giocattoli-Sidermec) z.t.
5.  Nans Peters (AG2R La Mondiale) z.t.

Parcours

Start- en finishplek Laigueglia is een gezellige, kleine badplaats in de provincie Savona aan de Italiaanse bloemenrivièra. Het vissersplaatsje telt amper drieduizend inwoners en ligt op loopafstand van het grotere en oogverblindende Alassio. Maar om terug te komen op Laigueglia, het kleine plaatsje dankt zijn bekendheid toch vooral aan het wielrennen en de Trofeo Laigueglia.

De renners koersen, nadat het startschot heeft geklonken, in noordelijke richting naar het gehucht Bezzo. Hier begint de weg voor enkele kilometers flink te stijgen tot het plaatsje Onzo, waar overigens geen punten te verdienen zijn voor de bergprijs aan het einde van de dag. Die zijn er pas te rapen op de top van de Cima Paravenna na ruim 68 kilometer koers, maar ook op de flanken van de San Damiano. Een probleem: beide beklimmingen liggen behoorlijk ver van de finish.

Na de San Damiano duurt het nog bijna tachtig kilometer tot de finishstreep in zicht is in Laigueglia, dus beide hellingen zullen waarschijnlijk niet bepalen over winst en verlies. Hoe anders is dat met de Colla Micheri (2,6 km aan 6,3%), de klim die telkens terugkomt in de absolute finale van de Italiaanse semiklassieker. De coureurs finishen namelijk na vier lokale rondes in en rond finishplaats Laigueglia.

De puncheurs kunnen het verschil maken op de flanken van de telkens terugkerende Capo Mele, een ‘prelude-klimmetje’ op weg naar de Colla Micheri. De Capo Mele (2 km aan 3,4%) keert elk jaar terug in Milaan-San Remo, maar de renners beklimmen zondag de makkelijke variant. Het is dus aangewezen om je kruit op het juiste moment te verschieten.

En dat is toch op de 265 meter hoge Colla Micheri, en dan vooral wanneer het wegdek piekt aan 11 procent. De laatste kilometers richting het centrum van Laigueglia lopen naar beneden en zullen dus razendsnel voorbij gaan. Welke waaghals durft na de laatste keer Capo Mele zijn leven op het spel te zetten voor een prestigieuze zege?

Start: 11.00 uur
Finish: tussen 15.56 en 16.28 uur

Favorieten

Het is in deze drukke koersperiode moeilijk voor de organisatie van de Trofeo Laigueglia om een representatief deelnemersveld samen te stellen. Zo worden zondag ook de Clásica de Almería en de slotetappes van de Tour de la Provence en de Ronde van Colombia verreden. Toch staat er één WorldTour-ploeg aan de start, samen met zeven ProTeams, enkele kleinere formaties én een Italiaanse selectie.

AG2R La Mondiale rekent op zes sterke renners, maar het is toch vooral uitkijken naar nieuwkomer Andrea Vendrame. De Italiaan is bijzonder snel aan de meet en kan een heuveltje over, zo liet hij vorig jaar nog zien in het tenue van Androni Giocattoli-Sidermec. Vendrame won de Franse grindklassieker Tro-Bro Léon en reed naar verschillende top 10-noteringen in Italiaanse semiklassiekers.

Toch werd hij slechts 56e in de allerlaatste editie van de Trofeo Laigueglia. Dat moet beter, beseft de 25-jarige Vendrame, zeker nu hij de vooruitgeschoven man is bij AG2R La Mondiale. De Italiaan reed dit seizoen al enkele wedstrijden in Australië, met als hoogtepunt een achtste plek in de Race Torquay. Let ook op klimmer Geoffrey Bouchard, die vorig jaar nog de bergtrui veroverde in de Vuelta a España.

Giovanni Visconti – foto: Cor Vos

Met AG2R La Mondiale hebben we de enige WorldTour-formatie al behandeld, maar er zijn nog veel meer favorieten om de Trofeo Laigueglia te winnen. Zo hoopt Giovanni Visconti eindelijk eens te scoren in de Italiaanse seizoensopener. Het is echt waar: de inmiddels 37-jarige veteraan van Vini Zabù-KTM (het vroegere Neri Sottoli) jaagt nog altijd op zijn eerste zege in deze wedstrijd.

Sterker nog, Visconti stond in al die jaren nog nooit op het podium. En dat is toch vreemd, aangezien de Trofeo Laigueglia echt een koers is voor Visconti, die na een zware wedstrijd met de nodige hellingen over een sterk eindschot beschikt. Is het dit jaar wél raak voor Visconti? De heuvelspecialist hoeft binnen zijn ploeg geen rekening meer te houden met Simone Velasco, die als titelverdediger natuurlijk ook kans maakt op de overwinning.

Velasco (24) koos namelijk voor de Russische roebels van Gazprom-RusVelo, dat deze winter meerdere Italiaanse renners heeft aangetrokken met ook nog Cristian Scaroni, Marco Canola en de gebroeders Damiano en Imerio Cima. Maar om terug te komen op Velasco, de man die vorig jaar vriend en vijand verraste door de Trofeo Laigueglia te winnen. Voor de Italiaan was 2019 het jaar van de doorbraak, met ook nog een ritzege in de Settimana Coppi e Bartali.

Marco Canola – foto: Cor Vos

Het is aan Velasco de taak om te bevestigen, nu meer renners en wielervolgers naar hem zullen kijken als een mogelijke winnaar van wedstrijden. De snelle rasaanvaller kon zich in Spanje al voorbereiden op de eerste échte afspraak van 2020, zo nam hij deel aan enkele wedstrijden van de Challenge Mallorca en de Ronde van Valencia. Zijn land- en ploeggenoot Marco Canola was ook in Spanje, maar kwam alleen zwaar ten val in de Trofeo Ses Salines.

De ervaren Canola (31) ging in de laatste kilometer op hoge snelheid tegen de vlakte, maar liep gelukkig geen al te erge blessures op. Toch moest hij passen voor de Ronde van Valencia, waardoor hij geen optimale voorbereiding kende op deze wedstrijd. Het is dus maar zeer de vraag of Canola in staat is om voor de zege te strijden, maar de Italiaan heeft de kwaliteiten om als winnaar uit de bus te komen. Canola klimt uitstekend en is bijzonder snel aan de finish.

‘En Androni Giocattoli-Sidermec dan?’, hoor ik u al denken tijdens het lezen van deze voorbeschouwing. De ploeg van Gianni Savio heeft altijd meerdere renners om de koers te kleuren, maar het ontbreekt de formatie toch wel aan een topfavoriet. Natuurlijk moet je Francesco Gavazzi (35) een sterretje geven, maar de sterke sprinter wint de laatste jaren zo moeilijk, al was het vorig jaar nog raak in de Tour du Limousin. Gavazzi werd in 2010 en 2015 al eens tweede in Laigueglia.

Giulio Ciccone – foto: Cor Vos

Androni Giocattoli-Sidermec heeft met Nicola Bagioli, de runner-up van 2019, een tweede renner om in de gaten te houden. De 24-jarige coureur won vorig jaar de sprint van het achtervolgende groepje, maar helaas voor Bagioli was winnaar Velasco al lang en breed binnen. De aalvlugge renner is dus uit op revanche, maar wie goed kijkt naar zijn recente uitslagen, ziet dat hij sinds de voorbije Internationale Wielerweek van Coppi e Bartali geen wedstrijd meer heeft uitgereden.

De topfavorieten zijn de revue gepasseerd, maar er zijn ook nog enkele deelnemers die – mits een superdag – kunnen winnen. Dan denken we aan Mauro Finetto (Nippo-Delko One Provence, drie jaar geleden nog derde), Paolo Totó (van het continentale Work Service Dynatek Vega, runner-up in 2018) en Marco Tizza, die uitkomt voor Amore & Vita-Prodir en in het verleden al op het podium stond van de Volta Limburg Classic en de Trofeo Matteotti. En wat kunnen Matteo Busato, August Jensen en Andreas Kron?

Verder hebben we nog enkele sterke renners die gebaat zijn bij een harde koers, met Giulio Ciccone (als kopman van de Italiaanse selectie) en man-in-vorm Diego Rosa. De renner van Arkéa-Samsic werd twee weken geleden al vierde in de Trofeo Serra en vijfde in de Trofeo Pollença-Andratx. Rosa moet zondag niet wachten op een eventuele eindspurt, maar de grote vraag is of de Italiaan een solo succesvol kan afronden. Maar als Simone Velasco het kan…

Favorieten volgens WielerFlits
**** Andrea Vendrame
*** Giovanni Visconti, Simone Velasco
** Francesco Gavazzi, Paolo Totò, Mauro Finetto
* Marco Canola, Nicola Bagioli, Diego Rosa, Giulio Ciccone

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en tv

Met een gemiddelde temperatuur van 13-14 graden Celsius belooft het niet al te warm te worden, maar het belangrijkste voor de coureurs is dat het zondag zo goed als droog blijft. De Trofeo Laigueglia is niet live te volgen op de Nederlandse of Belgische televisie, maar de organisatie komt op haar Facebook-pagina wel met een livestream.