Special Het aftellen naar zaterdag en zondag is begonnen. WielerFlits is reeds in Dübendorf en verkende vandaag uitgebreid het parcours. Eerste vaststelling: dit wordt niet zomaar een vliegmeeting. De regen zal z’n werk doen. Wel wordt het een omloop op maat voor renners met veel kracht in de benen. Met dank aan veel rechte stukken.

Eerst een woordje uitleg over de locatie. Het vliegveld van Dübendorf dus. Dan organiseert Zwitserland het WK (voor de achtste keer in de geschiedenis trouwens) nog eens, willen ze het parcours uittekenen op een vliegveld. Biljartvlak, weliswaar doorspekt met een heuvelrug die een paar keer op en af gereden wordt, en vijf bruggen.

Bij de UCI begrijpen ze dat er kritisch wordt gereageerd op de locatie, maar evenzeer zijn ze overtuigd dat het moet kunnen. “Dübendorf is een voorstadje van Zürich. Dat is een bewuste keuze”, vertelt CX-coördinator Christelle Reille ons. “We hebben de voorbije jaren ter gelegenheid van de Wereldbeker in Bern gezien dat het veldrijden aan de rand van een grote stad veel volk, zelfs families op de been brengt. Op die manier laten we Zwitserland opnieuw kennis maken met het veldrijden. De voorverkoop loopt trouwens heel vlotjes. En dat is goed voor de cross.”

Volgens Reille is het niet zo eenvoudig om het Zwitserse berglandschap zomaar mee te nemen in een WK-omloop. “Je moet ruimte hebben om alles neer te zetten. In Hittnau bijvoorbeeld, om maar iets te noemen, zou dat al niet lukken wegens te klein. Vandaar de keuze voor Dübendorf. Wij zien het als een unieke setting, want er is nog nooit een WK op een vliegveld verreden. Overigens, de komende jaren staan de wereldkampioenschappen respectievelijk in Oostende (België), Fayetteville (Verenigde Staten) en Hoogerheide (Nederland) op de agenda. Dat worden normaal lastigere omlopen. Vooral Fayetteville wordt zware kost. Dan is het niet erg dat dit jaar het WK op een overwegend vlak parcours gehouden wordt.”

Nog heel wat werk
Het is woensdag in de vroege namiddag als we op het terrein van het vliegveld van Dübendorf aankomen. Het valt meteen op dat er nog veel bedrijvigheid is. De omloop telt in totaal vijf bruggen en daarvan was nog geen enkele helemaal klaar. En dat heeft zijn redenen.

Afgelopen maandag is pas begonnen met de opbouw. Met dank aan het World Economic Forum in Davos. Een aantal hoge gasten (er werd ons niet bevestigd wie) dat daar aanwezig was, zou het voorbije weekend de basis van Dübendorf en het bijhorende museum bezoeken. “Maar sinds maandag wordt dus met man en macht gewerkt aan het parcours”, aldus Reille. “Maar liefst 65 medewerkers in plaats van het gebruikelijke dozijn zullen ervoor zorgen dat tegen donderdag, wanneer de officiële verkenningen beginnen, de omloop helemaal klaar is.”

Vijf bruggen
U las het al: het parcours telt vijf bruggen, waarvan twee met treden. De andere kunnen opgefietst worden. Drie van de vijf bruggen liggen in de eerste vijfhonderd meter van het parcours en zijn niet alleen bedoeld als hindernis, maar ook om het publiek gemakkelijk doorgang te verschaffen.

Ondergrond
Het veld waarin gecrost wordt, bevindt zich naast de landingsbanen van het vliegveld. Het is vooralsnog een hobbelige weide. Met de nadruk op hobbelig, uiteraard omdat er op de weide nog nooit gefietst is. Er is dus voorlopig geen sprake van ‘padvorming’. Maar we kunnen ons voorstellen dat dat na de verkenningen wel het geval zal zijn en dat zeker de renners op zondag nog weinig last zullen ondervinden van de vele kleine bultjes.

Het gras is nu al op sommige stroken kapotgereden door de machines die gebruikt worden om de hele infrastructuur neer te poten. Na een periode van droogte, regende het vandaag voor het eerst in Zürich en omgeving en dat blijft ook de komende vier dagen zo. Concreet betekent dit dat het gras het over het hele parcours zwaar te verduren krijgt. Of dat ook zal leiden tot een ploeterpartij, is vandaag moeilijk in te schatten. Dat het terrein gedraineerd is, doet ons vermoeden dat dat al bij al nog kan meevallen. Anderzijds… een vliegmeeting wordt het sowieso ook niet.

Heuvelruggen
Het parcours telt twee soorten hindernissen. Enerzijds de compleet kunstmatige, namelijk de vijf bruggen en de balkenpassage, anderzijds de twee heuvelruggen waar de parcoursbouwer gretig gebruik van maakt. Die bevinden zich allebei in het middengedeelte. De eerste (foto onder) is een drietal meter hoog, de twee iets meer dan twee meter. Dat zorgt voor een aantal korte maar nijdige hellinkjes die de renners een paar keer moeten overwinnen.

Op de tweede heuvelrug blijven de renners en rensters eerst bovenaan rijden (foto boven), alvorens ze op het tweede gedeelte ook een aantal keer de helling op en af moeten, een keer ook ‘schuin’ om het iets technischer te maken.

Veel lange rechte stukken
Nadat de tweede heuvel achter de rug is, zijn we over halfweg. Wat dan volgt, is wel zeer opmerkelijk: op de balkenpassage en de terugkeer naar de eerste heuvel na, moeten de renners nog amper in de remmen. Met andere woorden, de lange rechte stukken volgen elkaar op (voorbeeld: foto onder) en de bochten die er zijn, zijn zeer ruim en dus in volle snelheid te nemen. Hier zijn de heren en dames met grote motoren toch wel in het voordeel.

Tot slot nog even aandacht voor de laatste driehonderd meter. Die begint na de – tweede – passage door de materiaalpost, waarna de laatste brug wordt op- en afgereden. Wat nog volgt is een bocht van negentig graden naar links en een laatste rechte lijn van honderdvijftig meter. Mocht het in bepaalde categorieën tot een sprintje komen, dan begin je maar beter op kop aan de brug, het laatste obstakel van dit WK.