Eli Iserbyt boekte vanmiddag een belangrijke overwinning in de Superprestigemanche van Ruddervoorde. Niet alleen mocht hij juichen in eigen streek, hij maakte op die manier ook een einde aan de vele ereplaatsen. “Ik heb me de laatste weken wel wat opgejaagd in de vele tweede en derde plaatsen, dus dit doet extra veel deugd”, aldus Iserbyt in het flashinterview.

De jongens van Pauwels Sauzen-Bingoal, met naast Iserbyt ook Laurens Sweeck en Michael Vanthourenhout, konden naar goede gewoonte het ploegenspel spelen, waardoor Toon Aerts het kind van de rekening werd. “Laurens en Michael hebben perfect steekwerk gedaan. Ik denk dat Lars en Toon zeker de evenknie waren van ons, maar we hadden een mannetje meer. Zo kon ik extra energie sparen.”

“Toon moest dankzij de pogingen van mijn ploegmaats bijna drie vierde van de wedstrijd het werk opknappen. Daardoor had ik aan het einde iets meer over”, legde Iserbyt nog uit. “Het was sowieso een parcours dat me supergoed ligt en ik heb goed gekeken waar Toon trager door de bochten ging. Daar heb ik hem onder druk gezet en op de rechte stroken kon ik mijn tempo aanhouden. Ik kon nog een tandje groter rijden dan de rest en dat was in mijn voordeel.”

Al spartelde Aerts nog lang tegen… “Toon zette vooral in de voorlaatste ronde nog veel druk. Toen ik tien seconden had, kon ik gewoon mijn eigen tempo beginnen rijden. Gelukkig speelde de knie dan ook niet meer op. Daar heb ik de afgelopen weken veel last van gehad, maar sinds een week is het weer wat beter. Gisteren had ik voor het eerst weer het topgevoel te pakken en dat wordt nu bevestigd.”