Toon Aerts moest zich in de Superprestige veldrijden van Niel tevredenstellen met een tweede plaats. De kopman van Baloise Trek Lions leek in de slotronde op weg naar de zege, maar gaf zijn voorsprong op Eli Iserbyt weg door een slechte zandpassage. In de sprint bleek Iserbyt sneller. “Vandaag trok het zand op niets”, zuchtte Aerts.

“Het was, zeker in het tweede deel, koersen op de limiet. Dat was niet makkelijk”, blikt Aerts terug op de Jaarmarktcross. “Je rijdt je snel vast en als je dan een gaatje wil dicht rijden, dan kan je plat op je buik gaan.” En dat gebeurde ook toen Aerts met ploeggenoot Lars van der Haar ten val kwam in de diepe modder.

Uiteindelijk vocht Aerts zich terug, maar in het zand wilde het niet vlotten. “Vandaag trok het zand op niets. Dat is richting Koksijde een werkpuntje. Het ging wat moeilijker”, zei hij. Ook waren er enkele lekke banden onderweg. “Er lagen wat stoeprandjes waar je overheen kon springen, als je dat wist, maar er waren nog veel verraderlijke passages.”

In de sprint leek Iserbyt de deur dicht te doen voor de opkomende Aerts, die daarbij een gebaar maakte. Ging dat te ver? “Ik denk het niet.”

Derde plaats voor Quinten Hermans: “Niet mijn allerbeste dag”
Lange tijd speelde Tormans-Circus-renner Quinten Hermans ook een rol, maar in de finale niet meer. Voor hem was de derde plaats weggelegd. “Ik had het gevoel dat de kans klein was om te winnen. Ik had niet mijn allerbeste dag”, is hij eerder. Toch nam hij aan het begin wat initiatief. “Ik had wat controle en een paar goede rondes, maar die jongens kwamen terug en toen hing het van de techniek af. Ik had de krachten niet meer.”

“Iedereen staat hier op zijn plaats. Na het EK heb een nacht ik niet heel goed geslapen, maar iedereen was wel aan elkaar gewaagd hier”, vertelt Hermans.