Nico Dick

• maandag 28 februari 2022 om 12:20

Wout van Aert won dit weekend twee keer. Hij was zaterdag niet alleen de beste in Omloop Het Nieuwsblad, hij kreeg tot twee keer toe de bevestiging dat de aankooppolitiek van Jumbo-Visma dit voorjaar kan renderen. Toch zag Van Aert zelf ook nog werkpuntjes.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Ondanks de overwinning kreeg Jumbo-Visma zaterdag voorzichtige kritiek over de tactische aanpak. Dat het moment waarop Tiesj Benoot wegreed niet de beste keuze was, bijvoorbeeld. Commentaar die Van Aert meteen pareerde tijdens de persconferentie na afloop van de Omloop.

“Eigenlijk was dat niet eens bewust”, duidt Van Aert. “De concurrentie volgde Tiesj niet. En dat snap ik dan weer niet van hen. Het was volle bak koers in het peloton, waardoor ze ook in onze groep moesten beginnen rijden. Met Tiesj voorop was ik de enige die wat rust kon inbouwen richting de Muur. Ik vond dat Benoot me daar in een zetel zette.”

Lof voor Affini
Van Aert had niet alleen lof voor Benoot. Ook de andere ploegmaats hadden het naar zijn gevoel goed gedaan. “Begin maar met Edoardo (Affini, red.). Die is van meet af aan op kop beginnen rijden. Aanvankelijk zonder hulp van andere ploegen. Als je dan ziet hoelang hij nog meegaat in de finale… Dat is al het eerste waar ik blij en trots van word. Daarna hebben alle andere jongens ervoor gezorgd dat ik me heel lang gedeisd kon houden.”

En dat is de essentie, volgens Van Aert. “Tot aan de Berendries heb ik nooit op de eerste rij gezeten. Er waren altijd ploegmaats die counterden en alert waren. Al wilden we niet te vroeg te veel doen, want de wind zou het ons moeilijk maken om weg te rijden. Maar op de Berendries hebben we de koers laten ontploffen, met de aanval van Tiesj.”

Van Aert had na afloop lof voor Edoardo Affini, man van de eerste uren – foto: Cor Vos

“De conclusie is dat mijn koersstijl compleet anders wordt dan vorig jaar. Toen had ik wellicht al vanaf de Wolvenberg voorin moeten zitten en zelf een paar keer moeten meeschuiven. Dat kon ik nu heel lang overlaten aan de rest. En na de Berendries zat ik een jaar geleden ongetwijfeld alleen. Nu had ik nog Tiesj bij me. Dat is van eenling naar overwicht in de kopgroep. Een immens verschil.”

Spelen
Daar kreeg Van Aert zondag – weliswaar voor zijn tv-scherm – nog eens de bevestiging van. In Kuurne maakten zowel Nathan Van Hooydonck, – alweer – Tiesj Benoot als Christophe Laporte deel uit van de kopgroep die zich in de heuvelzone had gevormd. Laporte bleef als laatste over, maar werd samen met Van der Hoorn en Narvaez pas gegrepen op de Brugsesteenweg in Kuurne, op een paar honderd meter van de finish.

“Ook zonder Wout hebben we bewezen dat we bij de betere ploegen in koers hoorden”, vertelde Benoot. “We behielden voortdurend controle. Na de heuvelzone waren we drie man vertegenwoordigd in een kopgroep van achttien. Dan zit je in een goede positie en kan je spelen, al draaide dat uiteindelijk niet op winst uit. Maar uiteraard gaan we met een goed gevoel naar huis. Dan moet je weten dat Christophe én Wout nog niet samen koersten.”

Werkpunten
Zijn er dan geen werkpunten meer richting de komende wedstrijden? “Oh jawel”, blijft Van Aert realistisch. “Je leert altijd uit zo’n eerste koers samen. Het is niet omdat we zaterdag wonnen, dat we die pagina meteen omslaan. Er komt sowieso een evaluatie en hoe positief die ook al zijn, er zijn altijd dingen die beter kunnen.”

“Zoals? Ik denk spontaan aan die aanval van Florian Vermeersch, Stefan Küng en Loïc Vliegen. Het was voor ons nog comfortabeler geweest als ook daar iemand van ons was meegeglipt. Zo zijn er wel een paar dingetjes die we moeten bekijken. Maar uiteindelijk hebben we de controle nooit verloren.”