Lotte Kopecky heeft, twaalf jaar na de zege van Grace Verbeke, België nog eens een overwinning bezorgd in de Ronde van Vlaanderen voor vrouwen. De thuisfavoriete wist een ijzersterke koers van haar werkgever SD Worx te bekronen en versloeg in de sprint Annemiek van Vleuten.

Ook de vrouwen mochten zich vandaag opmaken voor Vlaanderens Mooiste. Het recept van de Hoogmis is al een goede tien jaar zowat hetzelfde. Toch zijn er enkele interessante wijzigingen doorgevoerd: zo maakte de gevreesde Koppenberg voor het eerst zijn opwachting in de vrouwenkoers. Na vijftien potentiële scherprechters bereiken de rensters, na 158,6 kilometer, de finish in Oudenaarde. Voor de start werd er vooral gesproken over titelverdedigster Annemiek van Vleuten, de Belgische hoop Lotte Kopecky, Marianne Vos, Demi Vollering en wereldkampioene Elisa Balsamo.

‘Veldrijder’ Honsinger mee in de vroege vlucht 
Al vrij snel na de start wisten vier rensters zich af te scheiden van het peloton en zo de vroege vlucht te vormen. Clara Honsinger (EF Education-TIBCO SVB), die we vooral kennen uit het veldrijden, Sofie Van Rooijen (Parkhotel Valkenburg), Olivia Baril (Valcar) en Maria Martins (Le Col Wahoo) sloegen de handen ineen. Het peloton liet aanvankelijk niet begaan en meerdere rensters gingen, vergeefs, in de tegenaanval. Hierdoor viel het nooit echt stil in de koers, maar toch slaagden de vier vluchters erin om hun voorsprong langzaam maar zeker uit te breiden tot goed twee minuten.

Honsinger maakte deel uit van de vroege vlucht – foto: Cor Vos

Met het verstrijken van de kilometers nam de vermoeidheid alsmaar verder toe. Voor Martins en Van Rooijen ging het na enkele kasseistroken al te snel in de kopgroep en dus bleven er met Honsinger en Baril nog maar twee vroege vluchters over. In het peloton werd het tempo bepaald door de ploegen van Van Vleuten (Movistar), Kopecky (SD Worx) en Vos (Jumbo-Visma). Hierdoor smolt de voorsprong als sneeuw voor de vandaag afwezige zon. Honsinger en Baril kregen nog voor de voet van de Koppenberg gezelschap van drie tegenaanvallers: Camilla Alessio, Marit Raaijmakers en Maike van der Duin.

Koppenberg zorgt voor serieuze schifting 
Deze vijf koploopsters begonnen met een voorsprong van net geen twee minuten aan de Koppenberg. Op deze gevreesde kasseihelling brak de koers volledig open en vond er een serieuze schifting plaats. Van Vleuten nam het commando en wist in haar typische werkvrouwstijl de groep met favorieten stevig uit te dunnen. Van Vleuten bleek de initiator van een sterke vluchtgroep, met daarbij ook Lotte Kopecky, Demi Vollering, Marta Bastianelli en Marlen Reusser. Een veelbelovende aanval, maar door toedoen van Katarzyna Niewiadoma werd de achtervolgende groep bij de lurven gevat.

Intussen bleek Van der Duin in de kopgroep over de sterkste benen te beschikken. De Nederlandse probeerde het nog even in haar eentje uit te zingen, maar werd met nog 25 kilometer te gaan weer tot de orde geroepen. Een eerste elitegroep van een 25-tal rensters begon niet veel later aan de eerste steile stroken van de Taaienberg. Op deze helling, onlosmakelijk verbonden met Tom Boonen, werd het kaf nog maar eens van het koren gescheiden. Een eerste groep van elf rensters wist zich hier af te scheiden. De echte topfavorieten zaten niet mee, maar er waren alsnog voldoende sterke rensters vertegenwoordigd.

De Britse Henderson zat mee in een sterke vlucht – foto: Cor Vos

Sterke kopgroep begint aan de Oude Kwaremont 
Arlenis Sierra, Christine Majerus, Anna Henderson, Niewiadoma, Brodie Chapman, Marit Raaijmakers, Sofia Bertizzolo, Maria Confalonieri en eerdere aanvallers Alessio, Baril en Van der Duin: dat waren de namen die deel uitmaakten van de eerste groep. Deze rensters kregen gek genoeg wel de ruimte en wisten zo een halve minuut uit te lopen richting de voet van de laatste passage van de Oude Kwaremont. Op deze iconische helling bepaalde de sterke Reusser en de Europees kampioene in het tijdrijden wist de voorste groep volledig uiteen te ranselen. Chapman was mee, de rest moest passen.

De voorsprong op de achtervolgende groep, met daarin de grootste kanshebsters op de zege, was aanzienlijk. En dus moest Van Vleuten iets proberen in de achtergrond. Dat deed de winnares van vorig jaar dan ook en de kopvrouw van Movistar probeerde samen met Kopecky en Chantal van den Broek-Blaak de scheve situatie recht te zetten. Van Vleuten, Kopecky en Van den Broek-Blaak vonden elkaar in de achtervolging op Reusser en Chapman en wisten op de Paterberg de aansluiting te forceren. Van Vleuten nam andermaal het leeuwendeel van het werk voor haar rekening, maar kreeg Kopecky er gewoon niet af.

Een scenario zoals dat in de voorbije Strade Bianche leek zich te herhalen, alleen lag de finish nu na een vlakke finale van dertien kilometer. En misschien nog wel belangrijker: Kopecky had met Reusser een ploeggenote mee vooraan, terwijl Van Vleuten op zichzelf was aangewezen. Laatstgenoemde was dan ook niet van plan om met twee rensters van SD Worx (Kopecky en Reusser) naar de streep te rijden, waardoor er met Van den Broek-Blaak nog een derde renner van de Nederlandse sterrenformatie wist aan te sluiten. Van den Broek-Blaak besloot niet te treuzelen en sprong weg, in de hoop zo het overwicht van SD Worx uit te spelen.

Kopecky had in de finale alles onder controle – foto: Cor Vos

Van Vleuten versus Kopecky en Van den Broek-Blaak
Van Vleuten is echter een taaie en was niet van plan om haar landgenote zomaar te laten rijden. Van Vleuten reageerde als door een wesp gestoken en reed naar het achterwiel van Van den Broek-Blaak. Een bijzonder kwieke Kopecky was attent en sprong mee, waardoor we met drie koploopsters begonnen aan de laatste tien kilometer. Van Vleuten, Kopecky en Van den Broek-Blaak: een van deze rensters zou de Ronde van Vlaanderen winnen. Van den Broek-Blaak besloot zich in de slotfase volledig op te offeren voor de op papier snellere Kopecky, die gezien haar sprintsnelheid de grote favoriete was voor de overwinning.

En de Belgisch kampioene wist haar favorietenstatus ook waar te maken in de sprint. Van Vleuten ging als eerste aan op de Minderbroedersstraat, maar werd vakkundig geremonteerd door Kopecky. Laatstgenoemde spurtte op overtuigende wijze naar de grootste zege uit haar carrière. Eerder dit jaar was ze ook al de beste in een andere grote klassieker: Strade Bianche. Ook toen was ze te sterk voor Van Vleuten, die net als in Italië genoegen moest nemen met de tweede plaats. Van den Broek-Blaak kwam juichend als derde over de finish.

Ongeloof bij winnares Kopecky – foto: Cor Vos