De stofwolken van de Roubaix-rit zijn letterlijk en figuurlijk opgetrokken. Maar lang tijd om te herstellen krijgen de renners niet, want de rit van donderdag is verre van eenvoudig. In de finale gaat het op en af. In Longwy wordt gefinisht op een lastige helling, waar de puncheurs wel pap van zullen lusten. WielerFlits blikt vooruit!

Na de start in Denemarken en het vervolg in Frankrijk, start de zesde etappe vanuit België. In de Waalse stad Binche om precies te zijn, omringd door de beroemde veertiende-eeuwse stadsmuren. Het belfort van Binche staat – zoals wel meer bezienswaardigheden tijdens de voorgaande etappes – op de UNESCO Werelderfgoed-lijst. Binche geniet echter vooral bekendheid door haar eeuwenoude carnaval, dat door UNESCO eveneens is aangewezen als werelderfgoed. De traditionele kostuums van de Gilles zijn beroemd over heel de wereld. Mede dankzij het carnaval is er onder de naam Binche ook een kantsoort ontstaan.

Daarnaast is de Waalse stad ook bekend terrein in het wielrennen. WorldTour-ploeg Intermarché-Wanty-Gobert heeft er haar hoofdkantoor en jaarlijks vindt er aan het einde van het seizoen Binche-Chimay-Binche plaats, die ook een aantal jaar verreden is onder de naam Memorial Frank Vandenbroucke. In 2019 was Binche ook al startplaats in de Ronde van Frankrijk, al was dat toen voor het eerst. De derde etappe vertrok er en zou het peloton naar Épernay voeren. Julian Alaphilippe won die rit en veroverde er ook de gele leiderstrui. Die zou hij tot aan de voorlaatste rit bijna iedere dag dragen. De Fransman werd vijfde.

Dit jaar geen finish in Épernay, maar in het Franse Longwy. Met de grenzen van België en Luxemburg binnen enkele kilometers, kunnen we hier spreken van een drielandenpunt. Het dorp is vooral bekend vanwege de vestingwerken van Vauban, die aan het eind van de zeventiende eeuw zijn gebouwd. Voor de verandering maken deze muren nog maar eens onderdeel uit van het UNESCO Werelderfgoed.

Het is overigens voor de zesde keer dat de Tour aankomt in Longwy. Toch loopt de geschiedenis al lang terug, want de eerste vier keer vonden allen plaats voor het jaar 1915. In 2017 was Peter Sagan hier de laatste winnaar door Michael Matthews en Daniel Martin te snel af te zijn. Het was de sprint waarbij de Slowaak uit zijn klikpedaal schoot, zich snel herstelde en alsnog de overwinning pakte.

Parcours

Vanuit Binche vertrekken de renners in zuidelijke richting, waarbij ze ook Waalse plaatsen als Beaumont aandoen. Aan de oostzijde van Chimay vervolgen ze hun weg naar de Franse grens, die ze na 70 kilometer bij Regniowez oversteken. In dat eerste deel is het nergens vlak, maar pas na 88 kilometer doemt in Frankrijk de eerste gecategoriseerde klim op: Côte des Mazures, in de Franse Ardennen.

Daarna volgt een iets eenvoudiger fase met passages door plekken als Charlesville-Mézières en Sedan. De wegen blijven overwegend vlak tot aan de laatste zestig kilometer van deze rit. Daarna beginnen – en blijven – de wegen te glooien.

Het venijn van deze rit zit hem in de staart. Finishplaats Longwy dankt zijn naam aan de Latijnse combinatie van longusen vicus, wat lang dorp betekent. Dat komt omdat de oorspronkelijke nederzetting zich ontwikkelde op een langgerekte, rotsachtige uitloper. De goede verstaander weet dan dat de renners moeten klimmen.

In de laatste tien kilometer liggen dan ook drie hellingen van de vierde categorie, te weten: inkomertje Côte de Lexy, steile, korte muur Côte de Pulventeux en de aankomststrook in Longwy zelf. Die telt twee haarspeldbochten en leent zich voor types als Mathieu van der Poel en Wout van Aert.

Officieuze start: 12.05 uur
Officiële start: 12.15 uur
Finish: tussen 17.15 en 17.45 uur
Afstand: 219,9 kilometer

Tijdschema belangrijke passages:
Passage Côte des Mazures: tussen 14.15 en 14.25 uur
Tussensprint Carignan: tussen 15.35 en 15.55 uur
Passage Côte de Montigny-sur-Chiers: tussen 16.55 en 17.20 uur
Passage Côte de Pulventeux: tussen 17.05 en 17.35 uur

Favorieten

Wout van Aert is dé man van de eerste Tourweek. In de Roubaix-rit kwam hij ten val en offerde hij zich op voor klassementskopman Jonas Vingegaard, maar in de dagen daarvoor eindigde hij telkens bij de eerste twee. Tweede, tweede, tweede, eerste – dat is al een rijtje om ‘u’ tegen te zeggen. Toch zal hij graag nog wat nieuwe ereplaatsen aan dat rijtje toevoegen, al was het maar om de leiding in het puntenklassement te verstevigen. Op weg naar Longwy krijgt hij hier een uitgelezen kans voor.

Gezien zijn machtsontplooiing van afgelopen dinsdag op de Côte du Cap Blanc-Nez (900 meter aan 7,5%), moet Van Aert de punchaankomst op de Côte des Religieuses (1,6 km aan 5,8%) perfect aankunnen. En ook van de steilere Côte de Pulventeux (800 meter aan 12,3%) hoeft hij geen schrik te hebben. Waar moet de alleskunner van Jumbo-Visma momenteel eigenlijk wél schrik van hebben? Bovendien heeft hij nog zijn ploeggenoten, die hem in de rit naar Calais op voortreffelijke wijze lanceerden.

Van Aert soleerde naar de zege in Calais – foto: Cor Vos

Terwijl Van Aert de show stal in de eerste dagen van de Tour, zagen we zijn eeuwige concurrent Mathieu van der Poel maar zelden. En als we hem zagen, was het voornamelijk achterin het peloton. De Nederlander – wel gewoon vijfde in de openingstijdrit – gaf woensdag toe dat hij de eerste dagen van de Tour geen al te beste benen had. In de Roubaix-rit bleek dit opnieuw: Van der Poel speelde geen rol van betekenis. Hij heeft de intrinsieke kwaliteiten om op dit heuvelachtige terrein te excelleren – denk aan Mûr-de-Bretagne, denk aan Siena -, maar op het moment lijkt hij niet de benen te hebben voor zo’n straffe stoot.

Ook Dylan Teuns zal deze dag aangekruist hebben. De Belg kende een moeilijk begin van de Ronde van Frankrijk, maar dat was niet vanwege fysieke problemen. Het dopingonderzoek naar Bahrain Victorious drukt op hem, gaf hij in gesprek met WielerFlits aan. Toch wist hij in de openingstijdrit nog knap tiende te worden en wie weet kan hij in Longwy omwille van het sportieve in de spotlights staan. Op basis van zijn voorjaar – winst in de Waalse Pijl, dagsucces in de Ronde van Romandië en ereplaatsen in een hele rits ander (heuvel)koersen – is hij daar zeker toe in staat.

In de Waalse Pijl stond Teuns op het ereschavot met Alejandro Valverde en Aleksandr Vlasov. Die laatste jaagt nu op een podiumplaats in Parijs, nadat hij eerder dit seizoen de Ronde van Valencia en Ronde van Romandië won. Ook eindigde hij als vierde in de UAE Tour en werd hij derde in de Ronde van het Baskenland. Maar terwijl hij zijn klasse als klassementsrenner toonde, liet hij ook zien over een stel snelle benen te beschikken. Als de sprint heuvelop gaat, of als deze volgt op een zware koers, zit Vlasov er vaak dichtbij. Reken maar dat dat donderdag ook zo zal zijn.

De finale zal Teuns bevallen – foto: Cor Vos

Vlasov is niet de enige klassementsrenner die in Longwy mee kan dingen om de zege. De topfavoriet voor de eindzege, Tadej Pogačar, zal zich bijvoorbeeld ongetwijfeld van voren melden. De Sloveen koos in de Roubaix-rit vol voor de aanval, maar is eveneens in staat om een sprintje te regelen. Hij is namelijk verre van traag. Voor Pogačars landgenoot en rivaal Primož Roglič geldt hetzelfde. Met name aankomsten op korte klimmetjes zijn spek naar zijn bek, zoals hij in vooral de Vuelta a España al veelvuldig liet zien. Mits hij niet te veel last heeft van zijn val van woensdag, kan hij de zure smaak van die kasseienrit misschien wegspoelen met een zege.

Ook Tom Pidcock beschikt over de nodige explosiviteit. De olympisch kampioen mountainbiken en wereldkampioen veldrijden kent nog niet zijn allerbeste seizoen, maar dat is geen reden om hem af te schrijven. Aan zijn klasse valt niet te twijfelen. Vorig jaar speelde hij op 21-jarige leeftijd hoofdrollen in verschillende heuvelklassiekers. Vijfde in de Strade Bianche, tweede in de Amstel Gold Race, zesde in de Waalse Pijl – dat zegt genoeg. En dan vloerde hij Wout van Aert ook nog eens in de Brabantse Pijl. Eindigt Pidcock nu weer voor de Belg, dan is de kans groot dat hij een topuitslag noteert.

Pogacar rijdt momenteel in het wit – foto: Cor Vos

Michael Matthews kan een topuitslag wel gebruiken. Natuurlijk, BikeExchange-Jayco heeft met Dylan Groenewegen al een ritzege binnen, maar Bling zal zelf ook wel weer eens de handjes in de lucht willen steken. Sinds zijn terugkeer bij BikeExchange wist hij dat nog maar één keer te doen: hij won dit jaar de openingsrit van de Ronde van Catalonië. Voor de rest grossiert Matthews in ereplaatsen, vooral op heuvelachtige parcoursen. Met zijn resultaten in koersen als de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl in het achterhoofd, moet de rit naar Longwy tot zijn mogelijkheden behoren. Niet voor niets werd hij hier in 2017 al eens derde.

Dit jaar is de finale wel wat lastiger dan toen, zoals we al zeiden. Dat zal David Gaudu niet deren. Integendeel, de Fransman zal het liefst een zware koers zien, zodat de zwaardere renners afgemat worden. Vervolgens kan hij met ze afrekenen, zoals hij in het Critérium du Dauphiné deed met Wout van Aert. Tijdens de derde etappe van de Franse meerdaagse kwam Gaudu in de allerlaatste meters voorbij de Belg, die zich al rijk gerekend had en juichend over de streep kwam. Eerder dit seizoen was de klimmer van Groupama-FDJ ook al de snelste in een opmerkelijke sprint: in de Volta ao Algarve kwam hij als eerste over de streep, nadat Sergio Higuita en Tobias Foss in de laatste honderd meter tegen de grond waren gegaan.

Gaudu troeft Van Aert af – foto: Cor Vos

Gaudu won dit seizoen dus al twee keer, Maximilian Schachmann deed dat nog geen enkele keer. Dat heeft een reden. De Duitser had in het voorjaar corona, werd vervolgens ziek en kampte lang met de naweeën. Nadat hij in de Ronde van Romandië zijn rentree maakte, reed hij in de GP Kanton Aargau (ook wel de GP Gippingen genoemd) naar een tweede plaats. Daarna leek hij ook in de Ronde van Zwitserland aardig in orde. In de etappe naar Wallers-Arenberg bevestigde hij en dus zou hij in Longwy zomaar eens echt kunnen schitteren.

Schitteren in Longwy deed Peter Sagan in 2017. De Slowaak is echter niet meer de renner van weleer, ook al mengt hij zich recentelijk wel weer. Het grote probleem voor Sagan is dan ook dat het voorspel ditmaal lastiger is dan vijf jaar geleden. Toch moet de drievoudig wereldkampioen opgeschreven worden, net als Michael Woods. Laatstgenoemde behoort zeker tot de kanshebbers, maar is de laatste klim lastig genoeg voor hem? De Canadees heeft liever wat steilere stroken.

Misschien komt Alberto Bettiol beter tot zijn recht op een helling als deze. De Italiaan liep corona op in de Ronde van Zwitserland, maar leek daar in de Roubaix-rit niet al te veel last van te hebben. De vorm is er. Bij Bauke Mollema hoeven we ons dat niet te vragen, hij heeft op het NK tijdrijden en de openingstijdrit van de Tour reeds laten zien in orde te zijn.

[cf_stars 4=”wout-van-aert” 3=”tadej-pogacar,dylan-teuns” 2=”thomas-pidcock,mathieu-van-der-poel,primoz-roglic” 1=”michael-matthews,alberto-bettiol,maximilian-schachmann,david-gaudu”]

Tour 2022: Deelnemerslijst

Weer en TV

Het blijft donderdag droog tussen Binche en Longwy. Ondanks lichte bewolking is er genoeg zon. De temperatuur schommelt ’s middags tussen de 20 en 22 graden. Vanuit het noordwesten waait een matige wind (windkracht 3).

Vanaf de start om 11.45 uur hoef je via de online kanalen van de Eurosport Player en GCN+ niets te missen. Om 11.55 zijn er ook beelden op Eurosport 2. Sporza (Eén) en de NOS (NPO 1) schakelen respectievelijk vanaf 11.50 en 13.15 uur in met livebeelden.