Overzicht Op vrijdag 19 augustus begint de Ronde van Spanje 2022 in Nederland. Utrecht huisvest op die dag een ploegentijdrit. Niet heel spectaculair om thuis voor de buis te blijven plakken, maar deze Vuelta a España herbergt wel een aantal etappes waarbij je het best vanuit huis kan werken. WielerFlits zet de ‘afspraken’ voor in je agenda graag op een rijtje voor je.

• Deelnemers Vuelta a Espana

Zaterdag 27 augustus, etappe 8 naar Colláu Fancuaya

Na de openingsritten in Nederland en een aantal lastige ritten in onder andere het Baskenland, maakt het Vuelta-peloton zich in het tweede weekend op voor een volgende bergrit. Twee dagen eerder finishen ze al op de zware Pico Jano, maar rit acht naar de Colláu Fancuaya zal waarschijnlijk meer spektakel opleveren. Deze etappe is nog geen 155 kilometer lang en begint vanuit de start meteen met een klim van de tweede categorie. Na de afdaling volgt er na 34,5 kilometer nog een klim van de tweede categorie. Oorlog voor de vroege vlucht is gegarandeerd, waarin zelfs de klassementsrenner zich zullen roeren. De Colláu Fancuaya zelf is ook loodzwaar. De finish is getrokken op een stuk van liefst 17%!

Zondag 4 september, etappe 15 naar Alto de la Hoya

De Sierra Nevada is een bekend trainingsgebied in de wielersport. Het klimaat is er altijd goed en je kunt goed bergop trainen door de verschillende hoge cols. Het Vuelta-peloton trekt er ook op zondag 4 september naartoe. Niet naar het spectaculaire observatorium van Sierra Nevada, dat op 2896 meter hoogte ligt. Op die hoogte werd er in een grote ronde nog nooit gefinisht. Dat plan ging echter niet door omdat het natuurreservaat waarin de bergtop ligt, daarvoor geen toestemming gaf. Toch blijft er een blakende finale over. Orgelpunt is de aankomst om de Alto de la Hoya (2512 meter boven zeeniveau), de enige klim deze Vuelta van de buitencategorie. Miguel Ángel Lopez won er in 2017, Wilco Kelderman werd derde.

Donderdag 8 september, etappe 18 naar Alto del Piornal

Ondanks dat de zwaarste ritten al eerder in deze Ronde van Spanje zitten, is het slotstuk ook bijzonder slopend. Dat komt vooral doordat het diep in de derde week aankomt op duurvermogen, herstelvermogen én overschot. Na al het zwaars dat er geweest is, moeten de renners zichzelf nog drie dagen volledig uitwringen. Te beginnen met etappe 18 naar Alto del Piornal. De rit is 192 kilometer lang en door de relatief gemakkelijke eerste helft van de rit, leent deze dag zich uitermate goed voor een succesvol af te ronden vlucht. Maar omdat de klassementsrenners het slot van de etappe ook zullen aangrijpen, krijgen we waarschijnlijk een boeiende strijd in een strijd. Bovendien doen ze de Piornal twee keer aan.

Vrijdag 9 september, etappe 19 naar Talavera de la Reina

Wie op papier kijkt naar de negentiende etappe, zal zeggen: twee beklimmingen van de tweede categorie, dat valt wel mee. Toch is dit misschien wel de meest verraderlijke rit van de slotweek. De start en finish van deze rit ligt slechts enkele honderden meters uit elkaar. Het peloton rijdt alleen een grote lus ten noorden van deze plek, die ze twee keer zullen doen. In die lus ligt de Puerto del Piélago (9,3 km aan 5,6%) van de tweede categorie. Alleen vlak na de start, een stuk in het midden en het slot zijn vlak. Voor de rest is het klimmen en dalen geblazen. Omdat de rit slechts 138,4 kilometer lang is, zal het oorlog zijn van start tot finish. Vincenzo Nibali kan hier nog één keer uitpakken met een fenomenale afdaling.

Zaterdag 10 september, etappe 20 naar Puerto de Navacerrada

Op de voorlaatste dag krijgen de klassementsrenners nog één kans om hun positie te verbeteren. Het betreft een lastige etappe met liefst vijf beklimmingen. Vanuit de start in Moralzarzal begint het al na tien kilometer op te lopen, dat pas na 34 kilometer eindigt op de Puerto de Navacerrada (eerste categorie). Als de renners op de top naar rechts kijken, zien ze de finish al liggen. Maar ze komen daar pas een kleine 150 kilometer later aan. Na een lang stuk door een vallei doemt na 93 kilometer de volgende klim op (tweede categorie). Daarna rijden ze weer in de richting van de finish, waar drie beklimmingen (een van de tweede en tot slot twee van de eerste categorie) zich opvolgen. Ondanks dat de finish op 1856 meter hoogt ligt, zijn de laatste zeven kilometer op een plateau en vrijwel vlak.