• woensdag 24 augustus 2022 om 12:00

Voorbeschouwing: Druivenkoers Overijse 2022 – De terugkeer van Mathieu van der Poel

Overijse vormt woensdag het decor voor de 62ste editie van de Vlaamse Druivenkoers. Vorig jaar schudde Remco Evenepoel een lange solo uit zijn benen, ook dit jaar prijken opnieuw heel wat mooie namen op de voorlopige deelnemerslijst. Met Mathieu van der Poel en Biniam Girmay als absolute publiekstrekkers. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Overijse, ten zuidoosten van Brussel, vormt samen met Hoeilaart het centrum van de Vlaamse druivenstreek. Eind augustus staan er traditioneel de druivenfeesten op het programma, sinds 1961 ook met deze wielerwedstrijd als apotheose. De Sportvrienden Overijse organiseren naast de Druivenkoers elke winter de Druivencross. In november 1960 werd er voor het eerst gecrost, een jaar later was er de eerste wegwedstrijd met de Antwerpse neoprof Ludo Janssens als winnaar.

De Druivenkoers werd snel een vaste waarde op de kalender en de erelijst liegt er niet om. Zo staat de naam Eddy Merckx twee keer in het reeksje winnaars, net als kleppers als Frans Verbeeck, Joseph Bruyère, Fons De Wolf, Rudy Pevenage, Rudy Dhaenens, Adrie van der Poel, Marc Sergeant, Carlo Bomans, Dirk De Wolf, Johan Museeuw, Erik Breukink, Andrei Tchmil en sinds vorig jaar… Remco Evenepoel.

Leukemans was viermaal de beste in Overijse – foto: Cor Vos

Drie namen verdienen een bijzondere vermelding. Roger De Vlaeminck en Björn Leukemans, die met vier overwinningen de absolute recordhouders van de Druivenkoers zijn. Jérôme Baugnies, die driemaal op rij de beste was in Overijse, maakte een einde aan de zegereeks van Leukemans. Maar Leukemans is de strafste van allemaal, want hij won tussen 2010 en 2013 vier jaar op rij.

Sinds 2020 – toen de Sportvrienden Overijse in volle coronapandemie de Druivenkoers doorgang lieten vinden – wordt de organisatie gedeeld met Flanders Classics. De organisatoren van onder andere de Ronde van Vlaanderen, Gent-Wevelgem en de wereldkampioenschappen van 2021 willen de najaarsklassieker naar een nog hoger niveau tillen.

Laatste tien winnaars Druivenkoers
2021: Remco Evenepoel
2020: Florian Sénéchal
2019: Arvid de Kleijn
2018: Xandro Meurisse
2017: Jérôme Baugnies
2016: Jérôme Baugnies
2015: Jérôme Baugnies
2014: Jonas Van Genechten
2013: Björn Leukemans
2012: Björn Leukemans

Vorig jaar

Evenepoel met straffe solo
Een jaar geleden gold de Druivenkoers als allereerste kennismaking met het parcours waarop meer dan een maand later het WK zou afgewerkt worden. Zeg maar een soort van generale repetitie voor wie in beide wedstrijden actief was. Opvallend was trouwens de sterke selectie die Deceuninck-Quick-Step naar Overijse had gestuurd.

Vanwege de talrijke aanvalspogingen in de beginfase werd de eerste kopgroep pas na 46 kilometer gevormd. Het drietal Damien Gaudin (Team TotalEnergies), Aaron Van Poucke (Sport Vlaanderen–Baloise) en Jonas Iversby Hvideberg (Team Uno-X) sloegen een eerste kloof, tien kilometer later sloten Michael Garrison (Hagens Berman Axeon), Niels van Ekeren (Metec-Solarwatt), Oliver Wood (Canyon dhb Sungod), Gianni Marchand (Tarteletto–Isorex), Iver Skaarseth (Team Uno-X) en Veljko Stojnic (Vini Zabù) aan.

Devenyns leidt in
Maar het peloton controleerde. Vooral Deceuninck-Quick-Step en Lotto Soudal namen het initiatief om de voorsprong binnen de perken te houden. En op zeventig kilometer van de streep brak de koers helemaal los. Dries Devenyns trok fors door op de Bekestraat waarna het peloton uiteen spatte. Een groep van een vijftiental renners sprong weg, met onder anderen Julian Alaphilippe, Remco Evenepoel, Christophe Laporte, Tim Wellens en Peter Vakoc. Zij dichtten in een mum van tijd de kloof met wat overbleef van de kopgroep.

Nog tien kilometer later achtte Evenepoel het moment geschikt om aan een straffe solo te beginnen. Niemand had een antwoord in huis en de Vlaams-Brabander fietste in een mum van tijd een minuut voorsprong bij elkaar. Even werd iedereen nog opgehouden door een brand langs het parcours (op 28 kilometer van de finish), maar het sloeg Evenepoel niet uit zijn lood.

Afstopwerk
Meer zelfs, de kopman van Deceuninck-Quick-Step liep steeds verder weg, terwijl ploegmaats Alaphilippe, Asgreen en Serry in het peloton (diverse groepjes waren opnieuw samengelopen) perfect afstopwerk leverden. Na een solo van ruim 60 kilometer kwam Evenepoel zegevierend – en emotioneel – over de finish. Mikkel Honoré maakte het Quick-Stepfeestje compleet met een tweede plaats, ook Aimé De Gendt mocht mee op het podium.

Uitslag Druivenkoers 2021
1. Remco Evenepoel (Deceuninck-Quick-Step)
2. Mikkel Honoré (Deceuninck-Quick-Step) op 40″
3. Aimé De Gendt (Intermarché – Wanty Gobert) op 53″
4. Kasper Asgreen (Deceuninck-Quick-Step) op 55″
5. Bram Welten (Arkéa-Samsic) z.t.

Parcours

Het parcours van de Druivenkoers onderging vorig jaar dus een stevige metamorfose. Met het WK in eigen land in het achterhoofd besloten de organisatoren de renners de kans te bieden om al eens rond te toeren op het Flandriencircuit, dat tijdens de wegrit van het WK in Leuven tweemaal wacht. Alleen start en aankomst, op de Dreef in Overijse, bleven ongewijzigd ten opzichte van de vorige jaren.

Dit jaar is het parcours quasi een kopie van vorig jaar. Meteen na het vertrek krijgen de renners eerst een relatief gemakkelijk circuit van 23 kilometer voorgeschoteld met als enige noemenswaardige hindernis de Lanestraat (1 kilometer aan 4%). Er zijn verder ook passages door Huldenberg, Loonbeek en Neerijse, vooraleer in en rond druivenstad Overijse het echte werk begint.

Dat echte werk kennen we beter als het 48,5 kilometer lange Flandriencircuit van het WK op de weg. Eén van de zwaartepunten van het WK met vijf kuitenbijters. Die liggen alle vijf ook nog eens helemaal achterin het rondje. Eerst wachten er een dikke twintig vlakke kilometers, vervolgens komen de hellingen in een bestek van 22,5 kilometer.

We beginnen met de Lanestraat, daarna volgt de S-bocht in Overijse, die we kennen uit de Brabantse Pijl. Lange tijd werd daar omlaag gefietst, wat spectaculaire beelden en – zeker bij regenweer – de nodige valpartijen opleverde. In de Brabantse Pijl van vorig jaar werd de S-bocht – parallel met het Schavei – voor het eerst omhoog gereden. Toen vlakte de klim snel af, maar nu biedt de Taymansstraat nog een extra knikje. Dit alles opgeteld geeft een lastige karwei van 740 meter aan 5,5% en maximaal zelfs 18,1%.

Vier kilometer later volgt de Bekestraat. Een van de minder bekende hellingen, maar volgens de organisatie een verborgen parel bedekt met kasseien. 450 meter aan 7,6% en maximaal 15% is wederom niet van de poes.

Vervolgens kronkelt het rondje via Tervuren en Duisburg naar Huldenberg, waar twee hellingen zonder kasseien wachten. De Veeweide (500 meter aan 5,2 %) is spek naar de bek voor jongens die graag vlammen op de grote plateau, terwijl de Smeysberg (700 meter aan 8,8 %, maximaal 17 %) een pak lastiger is. De Smeysberg is een pak bekender en bovendien de enige vaste waarde in dit circuit ten opzichte van de vroegere jaren.

Als apotheose werd opnieuw voor de Moskesstraat gekozen. 550 meter aan 10% (maximaal 18 %), de absolute scherprechter. Na de Moskesstraat is het nog zeven kilometer richting Dreef in Overijse. Daar ligt na drie keer het vlakkere rondje en driemaal het Flandriencircuit (één keer meer dan op het WK) de aankomst na 192 lastige kilometers.

Woensdag 24 augustus, Overijse – Overijse (192 km)
Start: 12.30 uur
Finish: tussen 16.40 en 17.05 uur

Favorieten

Geen Remco Evenepoel dit jaar. Die probeert dezer dagen geschiedenis te schrijven in de Vuelta a España. Maar zijn team Quick-Step-Alpha Vinyl doet wel weer mee voor de prijzen. Het rekent daarvoor op het duo Zdenek Stybar – Davide Ballerini. De Italiaan won eind vorige maand nog een etappe in de Ronde van Wallonië. Styby, nog steeds op zoek naar een werkgever voor 2023, toonde zijn goede vorm dan weer in de Tour of Leuven, waar hij alleen maar voor een indrukwekkende Victor Campenaerts moest onderdoen.

Die Campenaerts is er ook weer bij. Volgens de voorlopige deelnemerslijst kan Lotto Soudal verder rekenen op Florian Vermeersch, Caleb Ewan en Tim Wellens. Dat is een viertal waarmee je naar de oorlog kan. Vooral Campenaerts blijft in goede doen en mag gerekend worden tot de kanshebbers.

Een van de uitdagers van Quick-Step en Lotto is Intermarché – Wanty – Gobert Matériaux. Aimé De Gendt eindigde vorig jaar derde en ook Biniam Girmay heeft goede herinneringen aan de Druivenstreek. De Eritreeër, die eerder dit jaar Gent-Wevelgem en een rit in de Ronde van Italië wist te winnen, reed vorig jaar al top tien in de Druivenkoers. Amper een maand later stond hij met een zilveren medaille op het WK podium bij de U23 mannen te schitteren en dat na een wedstrijd over de hellingen die ook woensdag op het menu staan.

En ook dat vierde Belgische topteam, Alpecin-Deceuninck, zakt naar Overijse af met niemand minder dan Mathieu van der Poel en Jasper Philipsen. Ook Dries De Bondt is van de partij. Van der Poel, die in Overijse de competitie hervat na zijn vroegtijdige opgave in de Ronde van Frankrijk, vindt hier zeker een parcours op maat. Als hij opnieuw in orde is – en dat is wat we opvangen – dan is hij altijd kandidaat-winnaar.

Groupama–FDJ rekent voor de sprint – als die er komt – op Arnaud Démare, terwijl Israel–Premier Tech punten wil sprokkelen met hun Italiaan Nizzolo. Al staan ook Sep Vanmarcke en Simon Clarke aan de start. Die laatste won in de recentste Ronde van Frankrijk nog de kasseienrit naar Wallers-Arenberg.

[cf_stars 4=”mathieu-van-der-poel” 3=”victor-campenaerts,biniam-girmay” 2=”zdenek-stybar,jasper-philipsen,dries-van-gestel” 1=”aime-de-gendt,davide-ballerini,sep-vanmarcke,valentin-madouas”]

Website organisatie (Je vindt er ook de link naar de deelnemerslijst)

Weer en TV

Meteovista voorspelt voor woensdag een warme zomerdag waarbij de temperaturen kunnen oplopen tot net onder de dertig graden. Kans op regen is er niet, ook van wind is amper sprake. Het wordt met andere woorden toch een dagje puffen, op en naast de fiets.

Sporza zal deze wedstrijd via een livestream aanbieden, op televisie krijgt de Vuelta de voorkeur.