Youri IJnsen

• woensdag 23 november 2022 om 21:00

Nu het wielerseizoen 2022 erop zit, kunnen we de balans opmaken. In de rubriek Rapportcijfers legt WielerFlits alle achttien WorldTour-teams en vier ProTeams langs de meetlat, van het laagste geklasseerde team op de UCI Ranking naar het hoogste. De community mag daar vervolgens een cijfer aan geven. Vandaag is de eerste Nederlandse ploeg aan de beurt, dat als voorlaatste WorldTeam eindigde: Team DSM.

Doelen 2022

Na het vertrek van onder meer Tiesj Benoot en Jai Hindley, koos Team DSM er in 2022 voor om zich met name op de grote rondes te richten. De verwachtingen voor de klassiekers werden naar beneden geschroefd, daar het een jaar eerder nog een van de pijlers van het Nederlandse team was. In de grote rondes kozen de zwarthemden ervoor om de Giro d’Italia, de Tour de France en de Vuelta a España onder te verdelen in drie uitgangspunten. Eentje zouden ze gaan rijden met klassementsambities, in eentje richtten ze zich op sprints en rittenkapen en in de laatste zouden de talenten een kans krijgen op eigen succes.

Klassiekers

Dat de Nederlandse ploeg geen prioriteit meer gaf aan de klassiekers, was meteen te merken in de eerste wedstrijden. Team DSM kwam er niet aan te pas, tot Milaan-San Remo. Na verschroeiende demarrage van alle topfavorieten, leek Søren Kragh Andersen het meeste over te hebben. De Deen snelde weg op de top van de Poggio en enkel Tadej Pogačar, Wout van Aert en Mathieu van der Poel konden volgen. Hij kocht er uiteindelijk niets voor en werd zevende. In de slotfase van Gent-Wevelgem reed hij op kousenvoeten naar een vijfde plek. Daarmee leek hij in topvorm voor de monumenten, maar daar ontbrak de kers op de taart.

In dé klassiekermaand van het jaar – april – kwam Team DSM helemaal niet uit de verf. Zowel in Vlaanderen als in de Ardennen niet, al lag daar ook niet het zwaargewicht op. Uiteindelijk sloot Romain Bardet het klassiekerseizoen nog enigszins mooi af in de Ronde van Lombardije. De Fransman werd in de koers van de vallende bladeren uiteindelijk negende.

Een germe versnelling op de Poggio: Søren Kragh Andersen – foto: Cor Vos

Belangrijkste resultaten
Gent-Wevelgem – 5^e (Søren Kragh Andersen)
Milaan-San Remo – 7^e (Søren Kragh Andersen)
Ronde van Lombardije – 9^e (Romain Bardet)

Grote rondes

De Giro d’Italia werd aangevangen met Romain Bardet als kopman, terwijl er daarnaast ruimte was voor dagzeges. Dat lukte in de persoon van Alberto Dainese, die een massaspurt op zijn naam zette. De Franse klassementsleider maakte in de bergen indruk en had na de aankomst op Blockhaus zelfs zicht op het podium. Ziekte zat hem dwars en reddeloos gaf hij in etappe dertien op. Thymen Arensman stond op dat moment nog binnen anderhalve minuut van het roze, maar hij koos er heel bewust voor om niet voor een klassement te gaan. In zijn jacht op ritzeges werd de jongeling in de slotweek nog twee keer tweede.

Opvallenderwijs trok Team DSM vervolgens met vier Giro-renners naar de Tour de France. Dainese was er opnieuw bij en reed de ronde – evenals de Giro – uit. Andreas Leknessund probeerde nog een aantal keer vanuit de vlucht toe te slaan, maar dat was tevergeefs. Uiteindelijk zorgde kopman Romain Bardet opnieuw voor het mooie weer. De Fransman was in de befaamde rit naar de Col du Granon na latere eindwinnaar Jonas Vingegaard de beste man in koers. Hij klom daardoor ook op naar de tweede plaats in het klassement, maar in de slotweek moest hij uiteindelijk toch terrein prijsgeven: Bardet eindigde in Parijs als zesde.

Bardet vecht zich omhoog tijdens de rit naar de Col du Granon –

In de Ronde van Spanje kregen zoals beloofd een heel aantal talenten de kans om voor zichzelf te rijden. Daar kregen we de bevestiging van het goede seizoen dat Thymen Arensman tot dan toe al aan het afwerken was. Tot halverwege de ronde bleef hij een beetje uit het zicht, maar op Sierra de la Pandera kwam hij voor het eerst vooraan meedoen. Een dag later won hij vanuit de vlucht vervolgens de koninginnenrit naar Sierra Nevada. Tijdens de laatste bergrit naar Puerto de Navacerrada was hij zelfs de beste klassementsrenner. Dankzij een ijzersterke slotweek klom Arensman op naar de zesde plaats in Madrid.

Belangrijkste resultaten
Giro d’Italia – 18^e (Thymen Arensman) + ritzege (Alberto Dainese)
Tour de France – 6^e (Romain Bardet)
Vuelta a España – 6^e (Thymen Arensman) + ritzege (Thymen Arensman)

Overige wedstrijden

Het waren bij Team DSM veelal dezelfde namen die het afgelopen seizoen voor de prijzen zorgden. Sam Welsford zorgde in de Bredene Koksijde Classic (vierde) en de Scheldeprijs (derde) voor dichte resultaten en zijn ritzege in de Ronde van Turkije daaropvolgend was dan ook geen verrassing. Die lijn kon hij de rest van het seizoen niet doortrekken. Ook in de overige eendagskoersen was Team DSM weinig van voren te zien, met uitzondering van Rund um Köln (Nikias Arndt, derde), Circuito Franco-Belge (Dainese, vijfde), GP de Montréal (Bardet, achste), Omloop van het Houtland (John Degenkolb, vierde) en de achtste plek van neoprof Casper van Uden in de Münsterland Giro. Dat hield met andere woorden niet over.

In het rondewerk waren de resultaten iets beter. Henri Vandenabeele werd negende in de Tour of Oman, terwijl Romain Bardet diezelfde positie behelste in de UAE Tour. Thymen Arensman werd kort daarna ook al zesde in Tirreno-Adriatico, terwijl Andreas Leknessund als elfde eindigde in Parijs-Nice. Na een felbevochten eindzege (Bardet) en derde plaats (Arensman) in de Tour of the Alps, duurde het echter lang voordat Team DSM weer in het gareel was. Wel boekte Leknessund en Nico Denz nog ritzeges in de Ronde van Zwitserland. Toch duurde het tot aan de Ronde van Polen voordat er weer iets te juichen viel bij DSM.

Leknessund aan het feest in Zwitserland – foto: Cor Vos

Arensman boekte in de Poolse rittenkoers zijn eerste profzege, waarna hij ook nog eens als tweede eindigde in het eindklassement. Leknessund stak een week later – na een heroïsche solo in de slotrit – dan weer de Arctic Race of Norway op zak. Weer een week later miste Søren Kragh Andersen op een haar na het eindpodium in de Ronde van Denemarken (vierde). Het laatste wapenfeit in het rondewerk kwam op naam van belofte Oscar Onley. De piepjonge Brit klom met de beste profs mee en eindigde in de CRO Race als derde achter Matej Mohorič en Tourwinnaar Jonas Vingegaard. Voor de volledigheid geven we ook nog de zege van Cees Bol in de Tour of Britain, waarmee het totaal over 2022 op tien zeges.

Belangrijkste resultaten
Ronde van Polen – (Thymen Arensman) + ritzege (Thymen Arensman)
Tour of the Alps – & (Romain Bardet en Thymen Arensman)
Arctic Race of Norway – (Andreas Leknessund) + ritzege (Andreas Leknessund)
Tirreno-Adriatico – 6^e(Thymen Arensman)
Ronde van Zwitserland – 13^e(Andreas Leknessund) + 2 ritzeges (Andreas Leknessund, Nico Denz)

Eindcijfer

Aan het eind van alle rapporten telt WielerFlits de resultaten van de drie onderdelen bij elkaar op en presenteert dan de gemiddelde cijfers per ploeg in een apart artikel.