Nick Doup

• donderdag 22 december 2022 om 08:00

In de maand december blikt WielerFlits traditioneel terug op het afgelopen wielerseizoen met de reeks Eindejaarslijstjes. Wat waren de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar en welke renners verdienen nog een eervolle vermelding voor 2022? Iedere werkdag is er een nieuwe lijst met bijbehorende poll. Vandaag staat centraal: de mooiste zege van Fabio Jakobsen.

Ronde van Valencia – Etappe 2

Nadat Jakobsen eind 2021 zich weer aan de top had gemeld met meerdere ritzeges en wint in het puntenklassement van de Vuelta a España, schoot hij in het nieuwe seizoen uit de startblokken. Meteen in zijn eerste rittenkoers van het jaar was het raak. In de tweede etappe van Ronde van Valencia, op 3 februari 2022, was hij met overmacht de beste in zijn eerste spurt van het seizoen.

Jakobsen maakte in de etappe naar Torrent optimaal gebruik van de lead-out van Andrea Pasqualon voor Alexander Kristoff, die de grootste moeite had om de Nederlander te volgen. Met meerdere fietslengtes voorsprong ging de zege naar de spurter van Quick-Step-Alpha Vinyl: nummer 1 van het jaar!

Volta ao Algarve – Etappe 3

Nadat Jakobsen twee ritzeges had geboekt in de Ronde van Valencia, trok hij later in februari naar de Volta ao Algarve. Opnieuw lagen daar enkele sprintkansen voor hem. In de openingsrit was het meteen raak voor de Hulk uit Heukelum, maar zijn strafste zege in Portugal behaalde hij op de derde dag, in de straten van Faro.

In een bochtige finale werd Jakobsen vooraan afgezet door Bert Van Lerberghe, een van de meerdere lead-outs die hij in 2022 zou hebben. Het was een venijnige aankomst, die nog stevig omhoog liep. Op 200 meter van de finish ging Jakobsen als eerste de sprint aan en wist hij de aalvlugge Tim Merlier en puncheurspecialist Bryan Coquard met groot verschil te kloppen. Straffe stoot!

Kuurne-Brussel-Kuurne

Twee keer de Scheldeprijs, Nokere Koerse, een rit in de BinckBank Tour, de GP Monseré, etappes in de Tour de Wallonie, de Gooikse Pijl, de Eurométropole Tour… Fabio Jakobsen wist hoe hij moest winnen in België, maar een echte voorjaarsklassieker ontbrak nog. Tot dit voorjaar, toen hij eind februari de zege opeiste in een spannende editie van Kuurne-Brussel-Kuurne.

Het werd een bizarre slotfase, want tot diep in de laatste kilometer reed een kopgroep met Taco van der Hoorn, Christophe Laporte en Jhonatan Narváez uit handen van het peloton. Jakobsen moest al zijn ploegmaats inzetten om die vluchters nog in te halen. Hij moest het daardoor zonder lead-out doen. Dat loste hij op door in de laatste rechte lijn al op 300 meter van de finish zijn sprint aan te gaan. Hij dook in het zog van de aanvallers en gebruikte hen om zichzelf te lanceren. Caleb Ewan versloeg hij met een halve fietslengte verschil. Een indrukwekkende spurt!

Na afloop waren de complimenten voor Jakobsen, die zijn eerste grote voorjaarszege boekte sinds zijn verschrikkelijke val in de Ronde van Polen in 2020. Dat hij na afloop aandacht schonk aan de slachtoffers van de recent uitgebroken oorlog in Oekraïne, leverde nog meer complimenten op. “Ik ben een 25-jarige jongen die vecht op de fiets voor een overwinning. Maar daar vechten 25-jarige jongens zoals ik, voor hun vrijheid en hun leven. Dat plaatst deze zege in het perspectief”, zei hij na de finish in Kuurne.

Parijs-Nice – Etappe 2

Na vijf overwinningen op ProSeries-niveau, in Valencia, de Algarve en Kuurne, was het tijd voor de eerste WorldTour-overwinning van Fabio Jakobsen. Die volgde gelijk aan het begin van maart al, in Parijs-Nice. Na de putsch van Jumbo-Visma op de openingsdag, was Jakobsen de beste op de tweede dag.

De nagenoeg vlakke etappe naar Orléans draaide uit op een sprintduel tussen Jakobsen en Wout van Aert. De lead-out werd gedaan door de man in de gele trui, Christophe Laporte, ook geen slechte sprinter. Belgisch kampioen Van Aert had alleen niet de snelheid om de rappe Jakobsen van zich af te houden. Met ruim verschil ging de zege naar de Nederlander; zijn eerste overwinning ooit op Franse bodem. En het zou niet de enige zijn van het seizoen…

Elfstedenronde Brugge

foto: Cor Vos

Nadat bekend was geworden dat Fabio Jakobsen zijn debuut zou maken in de Tour de France, ging hij gewoon door met winnen. In de Ronde van Hongarije was hij twee keer zegezeker en na een hoogtestage schoot hij in juni ook raak. In de Elfstedenronde van Brugge bezorgde hij Quick-Step-Alpha Vinyl een thuisoverwinning.

Dat Jakobsen van meerdere markten thuis is, liet hij zien. Vanuit een sprinttrein kan hij het afmaken, maar ook in een chaotische massasprint staat de coureur uit Heukelum zijn mannetje. In zijn eentje vond hij een gaatje om zijn sprint aan te zetten. Pas 100 meter voor de streep kwam hij met zijn neus in de wind, maar het was genoeg om de zege te pakken. In zijn eerste generale repetitie voor de Tour klopte hij Caleb Ewan met klein verschil.

Baloise Belgium Tour – Etappe 5

foto: Cor Vos

Niet lang na de Elfstedenronde trok Jakobsen naar de Baloise Belgium Tour. De eerste sprintkans in Knokke-Heist eindigde hij als zevende, maar in de slotrit revancheerde de kopman van Quick-Step-Alpha Vinyl zich, waarmee hij aantoonde dat zijn Tour de France-vorm aanstaande was.

Jakobsen had geen eigen sprinttrein hier in de finale, maar profiteerde optimaal van het werk van het BORA-hansgrohe van Danny van Poppel en Sam Bennett. Hij koos het wiel van Jasper Philipsen en won na een magnifieke koninklijke massasprint de etappe in Beringen. In de laatste 75 meter zette hij Philipsen en Bennett met enkele machtige pedaalslagen op hun plek.

Tour de France – Etappe 2

“Als het in de tweede etappe van de Tour de France in Denemarken raak is in de sprint en je me die vraag vijf minuten na de finish stelt, dan durf ik daar wel ‘ja’ op te zeggen”, antwoordde Fabio Jakobsen in een interview met WielerFlits voor de Tour de France op de vraag wanneer hij zichzelf de beste sprinter van de wereld durft te noemen.

Dat gebeurde ook. Een kleine twee jaar na zijn horrorcrash in de Ronde van Polen won Fabio Jakobsen voor het eerst een etappe in de Tour de France. Het was de tweede rit met finish in Nyborg. De langverwachte Storebæltsbroen had in de finale een muis gebaard, waarna het aankwam op een hogesnelheidssprint.

Jakobsen zat niet ideaal geplaatst, maar dook door een gat dat er bijna niet was, bleef recht na een aanvaring met Peter Sagan en stoof weg vanuit het wiel van Wout van Aert en Mads Pedersen. Pas in de laatste 25 meter kwam hij op kop; precies genoeg voor een historische overwinning: “Voor mij is de cirkel nu rond. Nu kan ik zeggen dat ik een van de beste sprinters in de wereld ben.”

EK wielrennen op de weg

Het bleef voor Jakobsen bij één overwinning in de Tour, maar dat hij die ronde uitreed was ook al een openbaring, gezien zijn bijna dagelijkse gevechten tegen de tijdslimiet in de bergen. Na een korte break hervatte hij in het Circuit Franco-Belge (DNF) en kort daarna reed hij het Europees kampioenschap wielrennen in München. Als onbetwiste kopman van de KNWU-afvaardiging en topfavoriet voor het goud.

Op zijn verzoek werd Danny van Poppel, die in 2022 zijn doorbraak kende als lead-out van Sam Bennett, in de selectie opgenomen als belangrijke sprintloods. De volledige Nederlandse equipe reed in dienst van Jakobsen en die stelde niet teleur. In het zog van de Belgische trein van Tim Merlier schoven Van Poppel en Jakobsen op naar voren, waarna de kopman met een ferme sprint de Europese titel veroverde. Arnaud Démare werd tweede, Tim Merlier derde.

Kampioenschap van Vlaanderen

foto: Cor Vos

In het najaar behaalde Fabio Jakobsen nog een overwinning, dat deed hij in het Kampioenschap van Vlaanderen. Bert Van Lerberghe trok het pak op gang in de slotkilometer, maar de kersverse Europees kampioen zat niet in zijn wiel. Die moest vanuit tiende positie opschuiven en dat lukte wonderwel.

Al slalommend kwam hij op kop aan de binnenkant van de bocht, waarna hij zijn wiel eerder over de streep drukte dan Caleb Ewan en Dylan Groenewegen. Het podiumtafereel dat daarop volgde, deed veel wielerliefhebbers goed. Het zoontje van Dylan Groenewegen, Mayson, mocht mee het podium op en gaf een boks aan Fabio Jakobsen. Een foto om te koesteren, zouden we willen zeggen.

En meer…

Negen overwinningen van Fabio Jakobsen hebben we nu genoemd. In totaal won hij dertien keer, dus de goede rekenaar weet dat er dan vier zeges missen in dit lijstje. Andere ritzeges in Valencia, Algarve en twee in de Ronde van Hongarije zijn buiten de boot gevallen. Daarmee zeggen we niet dat dit onbelangrijke zeges zijn, want zoals doelpunten voor een spits geldt ook voor een sprinter als Jakobsen: elke zege telt.

Stem hier op jouw favoriet!