Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Alaphilippe: “Ik kan niet blij zijn met een tweede plek”
Julian Alaphilippe rijdt een ontzettend sterke week. De pas 22-jarige Fransman werd zevende in de Amstel Gold Race, tweede achter Alejandro Valverde in de Waalse Pijl en moest ook vandaag in Luik-Bastenaken-Luik zijn meerdere erkennen in de Spaanse veteraan. “Valverde was sterker. Eerlijk gezegd, ik kon ook niet meer”, vertelt hij na afloop.
“Ik had liever gewonnen, maar ik ben blij met mijn conditie en dat ik mee kan doen om de winst bij mijn eerste deelname hier”, zegt de pupil van Patrick Lefevere bij Etixx-Quick-Step. Hij viel op dertig kilometer van de streep en moest zijn wiel wisselen. Op de Redoute kwam hij terug in het peloton. “Kwiatkowski was niet op zijn best vandaag, dus ik moest present zijn in de finale. We waren allemaal uitgeput. In de laatste kilometer zat ik te ver weg, iedereen keek naar Valverde. Toen hij ging, moest ik een grote inspanning doen om hem terug te pakken.”
Alaphilippe maakt een grote stap in zijn tweede profjaar. “Ik heb me voorbereid op deze races”, vertelt hij. “Ik zie dat het uitbetaalt en dat is een grote voldoening. Het laat zien dat ik nog steeds beter kan worden, maar dat ik ook nog veel moet doen om te winnen. Ik vind het leuk om alles te winnen, als ik start, wil ik winnen. Ik kan dus niet blij zijn met een tweede plek. Het is frustrerend.”
Waar blijft Nederlands talent?
Hij heeft een winnaarsmentaliteit. Kan je niet zeggen over die twee Spaanse kemphanen die hoewel ze veel winnen veel te vaak blij zijn met een podium.
Kan begrijpen dat jij dat niet leuk vindt gezien je naam. Geef mij maar een Boonen, Cancellara of Contador. Die moeten niet weten van een tweede of derde plek.
Hoe kun je aan een renner zien dat hij geen winnaarsmentaliteit heeft? Wat mij betreft hebben alle renners die jij noemt dat wel.
Het feit dat hij niet blij is met een tweede plek. Er zit een verschil tussen winnaarsbenen en winnaarsmentaliteit.
Ik heb genoeg interviews gelezen waar Valverde blij was met een tweede plek ja. Onlangs nog in de AGR. Lees het zelf maar na.
Ze hebben beiden al veel wedstrijden verloren door in de wielen te blijven plakken.
Het lijkt me dat hij blij is dat blijkt dat hij de kwaliteit heeft dat hij hier mee kan doen om de knikkers, maar dat, gegeven dat feit, hij niet tevreden kan zijn met een tweede plek.
Ik ben blij dat ik uberhaupt geld heb om een auto te kunnen kopen, maar vind het jammer dat het niet genoeg is voor een luxe audi.
Alaphillipe na de Waalse Pijl: "Mijn tweede plaats is een verrassing, maar ik ben er natuurlijk erg blij mee..." (http://www.wielerupdate.nl/wielernieuws/31274/alaphilippe-verrast-was-muur-nog-nooit-opgereden/)
Toch blijf ik het een vreemde tegenstrijdigheid vinden. Ik zou me kunnen voorstellen dat deze koers hem zoveel vertrouwen heeft gegeven dat hij zich realiseert dat hij kansen heeft in dergelijke wedstrijden in de toekomst. Dat je daaraan dan koppelt dat je in de toekomst niet tevreden kunt zijn met een tweede plaats omdat je kunt winnen vind ik al een ander verhaal.
Je vergelijking met de auto gaat volgens mij mank. Een dure auto (kunnen) kopen heeft niks te maken met persoonlijke kwaliteiten en ook oogst je daarmee geen bewondering van het publiek. Dat is gewoon een kwestie van geld hebben en het aan een dure auto willen uitgeven.
Veel geld hebben kan een persoonlijke verdienste zijn (je moet het immers verdienen) en het publiek is zeker onder de indruk van een dure luxe auto.
Het gaat er mij om dat je blij kan zijn met fe aanwezigheid van een basisvoorwaarde (goed genoeg om mee te doen, geld hebben voor een auto) omdat die basisvoorwaarde geen vanzelfsprekendheid is. Als echter blijkt dat die basisvoorwaarde behaald is dan kan je in die conditie prima meer willen (winnen, een dure audi).
Vergelijk het anders met Slagter die riep dat hij hoopte mee te kunnen doen in de finale vandaag (basisvoorwaarde), maar dat als zou blijken dat dat kon, hij niet zou tekenen voor een 6e plek (meer willen).
Om tenslotte in jouw eigen bewoordingen te blijven: Nu blijkt dat hij hier kan winnen, waarom zou hij dan pas in de toekomst mogen balen als hij niet zou winnen? Waarom niet vandaag al, gegeven het feit dat het vandaag ook al had gekund, ook al komt hij pas net kijken? Hij is blij met de constatering dat hij vandaag misschien had kunnen winnen. Hij baalt er vervolgens van dat hij dat nagelaten heeft.
Net als Bardet (24) al 13de ,10de en nu 6de. En Meintjes elfde vandaag.
Akkoord, je moet inderdaad eerst geld verdienen om die dure auto te kunnen kopen, tenzij je de loterij wint of van rijke komaf bent. Maar op een of andere manier kan ik niet in alle gevallen zeggen dat ik het verdienen van een goed salaris een zelfde grote prestatie vind dan een klassieker winnen. Mensen zijn misschien dan wel onder de indruk van een dure auto, maar of ze daarmee ook onder de indruk zijn van de bestuurder waag ik te betwijfelen. Veel bestuurders van een dure auto denken misschien dat het publiek hen bewonderd, maar de bewonderende blikken gaan volgens mij alleen om de auto.
akkoord, daar heb je wel weer gelijk in. Hij kwam geen lengtes tekort vandaag tegen Valverde, dus had het al vandaag raak kunnen zijn met een beetje mazzel. En als het een volgende keer tegen zou zitten dan kun je ook terug denken hoe dichtbij je er vorige keer bij was. Maar ik verwacht hem wel een keer te zien winnen hier en dat zou maar zo al volgend jaar kunnen zijn.
Maar ik vraag me nu af. Hoe zou hij zijn in Romandië? Hij is nog maar 22. Wordt dat niet teveel van het goede. Of zal hij daar ook nog voor etappe winst kunnen gaan.
Ik heb Purito nog nooit blij gezien met een tweede of derde plek. Volgens mij zie je echt spoken.
Tuurlijk hebben ze wel eens koersen verloren door te blijven plakken, maar ze hebben ook voldoende koersen gewonnen door die tactiek. Overigens wil ik je wel wijzen op het feit dat Purito op het WK in Firenze de koers volledig heeft gemaakt/bepaalt, maar alsnog verloor. Dus zeg me maar wat wijsheid is.
En stel je kunt niet winnen, maar nog wel derde worden. Dan ben je wel echt een vreemde knakker om dat te laten lopen, onder het mom van: 'Het is geen eerste plaats, en alles minder dan de eerste plek telt niet'. Het is namelijk ook een teken van respect ten aanzien van je ploeg en ploegmaats om dan toch nog voor dat podium te vechten, en voor de bijbehorende punten (die toch belangrijk zijn) en eigen marktwaarde.