Primož Roglič heeft de 102e editie van de Ronde van Catalonië op zijn naam geschreven. De Sloveen werd in de slotrit in Barcelona nog wel onder vuur genomen door zijn grote rivaal Remco Evenepoel, maar Roglič gaf geen krimp en wist de eindzege veilig te stellen. De Sloveen gunde zijn Belgische concurrent aan de streep wel de ritzege.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Tien seconden: dat was het verschil tussen Primož Roglič en Remco Evenepoel voor aanvang van de slotrit van de Ronde van Catalonië, met start en finish in Barcelona. De slotrit van de Catalaanse wielerronde vond traditioneel plaats rond de heuvel Montjuïc, waar de renners enkele lastige lokale rondes kregen voorgeschoteld over heuvelachtig terrein. Het was voor Evenepoel nog een laatste mogelijkheid om Roglič op de knieën te krijgen, in de hoop zo alsnog de leiderstrui en dus eindzege veilig te stellen.

Negen renners vormen een sterke vlucht
Na een razendsnelle openingsfase begonnen de renners aan de flanken van de eerste beklimming van de dag, de Alt de Begues (6,4 km aan 5,7%). Op deze klim probeerden meerdere sterke renners weg te rijden uit het peloton. Zo zagen we Richard Carapaz, de regerende Olympisch kampioen, in de aanval, net als Ethan Hayter en bergkoning Guillaume Martin. Die laatste kwam als eerste boven op de Alt de Begues en deed zo uitstekende zaken voor het bergklassement. Martin bleek daarmee ook de aanstichter van een kopgroep van negen.

De vroege vlucht – foto: Cor Vos

Martin kreeg van voren het gezelschap van Hayter, Carapaz, Carlos Verona, Simon Carr, David de la Cruz, Geoffrey Bouchard, Tsgabu Grmay en Mikel Bizkarra. Een mooie en bovenal sterke kopgroep, maar Soudal Quick-Step – de ploeg van Evenepoel – was niet zinnens om de vluchters al te veel ruimte te geven. De Belgische brigade besloot serieus te verdapperen in het peloton en liet de voorsprong nooit boven de minuut uitkomen. Toch wisten de koplopers nog wel de bonificatieseconden weg te graaien bij de tussensprints in Viladecans en Castelldefels.

Evenepoel gooit knuppel in het hoenderhok
Met nog goed vijftig kilometer te gaan, draaiden de koplopers de lokale ronde in Barcelona op en kon de finale écht beginnen. Al snel werd het kaf van het koren gescheiden, zowel in de kopgroep als in het peloton. De la Cruz – een rasechte Catalaan – wilde nog een keer schitteren voor eigen volk en sprong weg uit de kopgroep. In het inmiddels flink uitgedunde peloton trok Soudal Quick-Step nog maar eens door en dit bleek de voorbode voor een eerste aanval van de wereldkampioen.

Evenepoel en Roglič kleurden de finale – foto: Cor Vos

Op goed 28 kilometer van de streep was het moment daar: de eerste aanval van Evenepoel. De Belg versnelde op de steilste stroken van de Montjuïc, maar Roglič gaf geen krimp en zat meteen op het wiel. In de afdaling van de Montjuïc wist een derde renner nog aan te sluiten bij de twee kanonnen: Marc Soler. Vluchter De la Cruz was inmiddels ingerekend en achtergelaten, en dus trokken we met drie nieuwe koplopers (Evenepoel, Roglič en Soler) naar een nieuwe passage over de finish.

Evenepoel toont vechtlust, maar Roglič weigert te plooien
De samenwerking was zeker niet optimaal – Roglič bleek opnieuw niet erg happig om over te nemen – maar toch reden Roglič, Evenepoel en Soler steeds verder weg. Evenepoel liet zich niet van de wijs brengen door het koersgedrag van Roglič en hield het tempo hoog, in de hoop zo zijn Sloveense tegenstrever af te matten. Maar wat een zeer bedrijvige Evenepoel onderweg ook probeerde, hij raakte maar niet verlost van de stoïcijns koersende Roglič. Voor Soler ging het wel te snel.

De Belg kreeg met nog vijf kilometer te gaan nog een laatste kans om Roglič te lossen, op de laatste passage over de Montjuïc, maar de Sloveense klassementsleider liet zich niet meer verrassen. Evenepoel en Roglič reden vervolgens gebroederlijk naar de finish. Een koninklijke sprint kregen we niet meer na 135,8 kilometer koers, aangezien de buit werd verdeeld. Roglič liet de ritzege aan Evenepoel, in de wetenschap dat de eindzege binnen was.

De rit voor Evenepoel, de eindzege voor Roglič – foto: Cor Vos