Tao Geoghegan Hart heeft, na de eerste rit, ook de tweede etappe van de Tour of the Alps op zijn naam geschreven. De Brit won in finishplaats Ritten de sprint van een elitegroepje.

Voor de tweede rit van de Tour of the Alps gingen de renners voor 165 kilometer de fiets op. Halverwege, na 81 kilometer, passeerden zij bovenop de Brennerpas de grens tussen Oostenrijk en Italië. In de laatste twintig kilometer volgden – met de beklimming naar Barbiano (4,5 km aan 8%) en de Monte di Mezzo (3,9 km aan 8,5%) – nog twee lastige scherprechters. We konden ons met andere woorden opnieuw opmaken voor een confrontatie tussen de betere klimmers in deze ronde.

Moran Vermeulen opnieuw in de aanval 
Maar eerst ging de aandacht uit naar Simon Carr (EF Education-EasyPost), Moran Vermeulen en Sebastian Schönberger (Oostenrijkse selectie), Txomin Juaristi (Euskaltel-Euskadi) en Sergio Samitier (Movistar). Deze vijf renners maakten namelijk deel uit van de vroege vlucht. Het verschil met het peloton liep al snel op tot boven de drie minuten, maar veel meer bewegingsvrijheid kregen de koplopers ook weer niet van de mannen van INEOS Grenadiers, de ploeg van leider Tao Geoghegan Hart.

Met nog ruim dertig kilometer te gaan begonnen de koplopers aan de echte finale, met een eerste beklimming in een drietrapsraket. Op de flanken van deze klim (5 km aan 6%) spatte de kopgroep uiteen. Carr, Samitier en Schönberger bleven vooraan over, voor Vermeulen en Juaristi ging het te snel. Vervolgens ging het in gestrekte draf naar de voorlaatste klim van de dag richting Barbiano (4,5 km aan 8%). Carr en Samitier trokken van bij de voet door en wisten zo medevluchter Schönberger overboord te gooien.

Carr gaat er alleen vandoor, Arensman offert zich op
Voor Carr ging het duidelijk nog niet snel genoeg en dus besloot de Brit in zijn eentje door te gaan richting de top van de voorlaatste beklimming. De Britse klimmer van EF Education-EasyPost stond vanaf dat moment voor een duidelijke, maar wel aartsmoeilijke opdracht: een solo van goed vijftien kilometer afronden. In de groep der favorieten werd het kaf inmiddels van het koren gescheiden, mede door het strakke tempo van Thymen Arensman. De Nederlander, die maandag nog veel tijd verloor in de openingsrit, offerde zich volledig op voor zijn kopman Hart.

Carr kwam intussen in Barbiano als eerste boven op de klim, veroverde zo de nodige bergpunten, maar was duidelijk op zoek naar meer. De eenzame koploper begon met een voorsprong van een minuut aan de afdaling richting de laatste klim, de korte maar wel pittige Monte di Mezzo (3,9 km aan 8,5), maar dit bleek niet genoeg om ook een gooi te doen naar de ritzege. De dappere Carr werd aan de voet van de laatste klim al ingerekend en achtergelaten door de eerste groep, met daarin de belangrijkste namen voor het algemeen klassement.

foto: Cor Vos

Vuurwerk blijft uit, toppers sprinten om de zege
Vervolgens was het aan Laurens De Plus, een ploegmaat van leider Hart, om het tempo nog wat verder op te drijven. De groep der favorieten dunde langzaam maar zeker uit, maar een echte selectie bleef uit. Het was wachten op een aanval van een van de toppers en die kwam er op goed 700 meter van de top. Santiago Buitrago, de nummer negen in het klassement, gooide de knuppel in het hoenderhok. De Colombiaan van Bahrain Victorious sloeg een klein gaatje, maar werd vlak na de top alweer bijgehaald door een eerste elitegroep.

We leken vervolgens af te stevenen op een sprint van een klein groepje, al had Jefferson Alexander Cepeda andere plannen. De Ecuadoraan van EF Education-EasyPost probeerde met een late uitval de rest nog te verrassen, maar raakte niet weg. In de sprint die volgde werd de boel nog flink ontregeld door een val van Felix Gall, die zo werd uitgeschakeld voor de ritzege. Klassementsleider Hart bleef uit het gedrang, begon in een uitstekende positie aan de laatste honderden meters en won vrij eenvoudig voor Jack Haig en Buitrago.