Gerben Thijssen heeft de Ronde van Limburg op zijn naam geschreven. De Belg van Intermarché-Circus-Wanty was in een oplopende sprint te snel voor Caleb Ewan – die in de finale nog kreeg af te rekenen met pech – Stanisław Aniołkowski en Tim Merlier.

Op maandag 29 mei stond niet alleen de slotrit van de Tour of Norway op het programma. Op Vlaamse – of nog specifieker Limburgse bodem – was het tijd voor de Ronde van Limburg. De renners moesten onderweg wel een paar hellingen overwinnen, maar de verwachting was toch dat er in finishplaats Tongeren gesprint zou worden om de zege. Voor de start waren de meeste ogen gericht op topsprinters Caleb Ewan en Tim Merlier, die het afgelopen zaterdag al tegen elkaar opnamen in de door Ewan gewonnen Van Merksteijn Fences Classic.

De kopgroep in beeld – foto: Cor Vos

Nederlands-Belgische kopgroep
In het eerste wedstrijduur ontstond al redelijk vroeg een Nederlands-Belgische kopgroep. Lionel Taminiaux (Alpecin-Deceuninck), Ceriel Desal (Bingoal-WB) en Davide Bomboi (TDT-Unibet Cycling Team) zorgden voor de Belgische inbreng en werden in hun dadendrang vergezeld door man-in-vorm Pim Ronhaar (Baloise-Trek Lions), Meindert Weulink (ABLOC-CT), Bram Dissel (BEAT Cycling) en Axel van der Tuuk (Metec-SOLARWATT p/b Mantel). Deze zeven vluchters kregen een vrijgeleide en wisten een maximale voorsprong bijeen te fietsen van vier minuten.

De zeven koplopers hoefden zich echter geen illusies te maken. Lotto Dstny, Soudal Quick-Step en Intermarché-Circus-Wanty, de ploegen van sprinters Ewan, Merlier en Gerben Thijssen, controleerden op kop van het peloton en stuurden aan op een (massa)sprint. Hierdoor liep het verschil steeds verder terug. Met nog vijftig kilometer te gaan, was de voorsprong van de drie Belgen en vier Nederlanders al gezakt naar de anderhalve minuut. Een sprint tussen de rappe mannen in het peloton leek dan ook onvermijdelijk.

Op naar een sprint?
Niet iedereen was echter tuk op een massasprint. Zo probeerde Bingoal WB de koers hard te maken en ook Human Powered Health liet zich onderweg gelden. Door versnellingen van onder meer Ludovic Robeet dunde het peloton wel steeds verder uit, maar daar bleef het dan ook wel bij. Soudal Quick-Step wist de versnellingen al snel weer ongedaan te maken, met dank aan Warre Vangheluwe. De 21-jarige Belg, die normaal uitkomt voor de opleidingsploeg, maakte indruk tussen de profs en sleurde kilometerslang op kop in de achtervolging op de vluchters.

foto: Cor Vos

Met nog 25 kilometer ontbrandde de koers. Op de kasseien van Mariahoven spatte de kopgroep uiteen na een versnelling van Bomboi en ook in het peloton was het alle hens aan dek. Timo Kielich, de laatste weken uitstekend op dreef en toch een van de schaduwfavorieten voor de overwinning, besloot de knuppel in het hoenderhok te gooien. De Belg van Alpecin-Deceuninck ging – samen met zijn landgenoot Stan Van Tricht – op zoek naar de overgebleven koplopers. De poging van Kielich werd echter al snel weer in de kiem gesmoord. Lotto Dstny wist de boel weer recht te trekken.

Van Boven met een late uitval, pech voor Ewan
Op de volgende (laatste) kasseistrook, Op de Kriezel, werden de vluchters ingerekend en begon een nieuwe fase in de wedstrijd. Hartthijs de Vries wist vervolgens te profiteren van een moment van windstilte, maar zijn aanval was van zeer korte duur. Een sprint stond in de sterren geschreven, al probeerde Luca Van Boven het nog met een late aanval. De jonge Belg van Bingoal WB sprong met nog acht kilometer te gaan weg uit het peloton en sloeg een mooie bres, maar moest het wel in zijn eentje zien op te knappen.

Op goed zes kilometer van de streep was er plots paniek in het peloton. Caleb Ewan kreeg namelijk af te rekenen met pech, maar kon – na een niet al te gesmeerde fietswissel – toch weer zijn plek innemen in het peloton. Van Boven was inmiddels weer bij de lurven gegrepen en het ging vervolgens in een rotvaart naar de laatste kilometer. Bert Van Lerberghe leek zijn sprintkopman Merlier op ideale wijze te piloteren, maar die laatste kwam met te veel snelheid door de laatste bocht, aan de binnenkant, en verloor zo momentum.

foto: Cor Vos

Thijssen kende daarentegen een vlekkeloze aanloop, begon in een uitstekende positie aan de sprint en wist met een machtsspurt Ewan van zich af te houden. De Australiër reed nog een sterke sprint, maar kwam er niet meer over. De Pool Stanisław Aniołkowski wist een balende Merlier, die het liet lopen in de laatste meters, nog te passeren voor de derde plaats. Martijn Budding was op de zesde plaats de beste Nederlander.