Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Scherpe Bakelants: “Wielersport had al veel eerder actie moeten ondernemen”
De wielerwereld is in rouw na het tragische ongeval van Gino Mäder in de Ronde van Zwitserland, maar het brengt ook weer een nieuwe veiligheidsdiscussie op gang. Is de wielersport wel veilig genoeg? Sporza vroeg oud-profs Jan Bakelants en Serge Pauwels naar hun mening.
Mäder kwam donderdag zwaar ten val in de vijfde etappe van de Ronde van Zwitserland. De 26-jarige Zwitser raakte van de weg in de afdaling van de Albulapass en stortte in het ravijn. Een vraag die dan ook al is gesteld: is finishen na een afdaling niet té gevaarlijk? “Daar valt veel tegenin te brengen. Want wat moeten we dan gaan doen met bijvoorbeeld Milaan-San Remo?”, doelt Bakelants op de aankomst na de afdaling van de bekende helling de Poggio.
Bakelants: “Je kunt de organisatie geen nalatigheid aanwrijven”
“Deze vraag kun je stellen als de koers onderweg niet lastig genoeg is geweest, maar nu (in de Ronde van Zwitserland, red.) lag de afdaling na een loodzware rit, waarbij het peloton helemaal uit elkaar was gereden en renners een voor een binnendruppelden. Je kan de organisatie geen nalatigheid aanwrijven.” Pauwels pleit wel voor strengere veiligheidscontroles. “Er moeten wel duidelijke grenzen gesteld worden. En dat gebeurt te weinig.”
Bakelants en Pauwels kijken echter ook naar de renners zelf. Nemen die soms niet te veel risico’s? “Dat is des mensen. Bovendien worden renners betaald om risico’s te nemen. Dat is inherent aan de sport”, aldus Bakelants, die het vervolgens wel heeft over een ‘mentaliteitsprobleem’. “Minder ernstige letsels als een sleutelbeenbreuk worden te vaak nog weggezet met het idee: Ach, na een operatie is de renner binnen zes weken weer fit. Terwijl men veel meer moet nadenken over preventie.”
De overgebleven renners van Bahrain Victorious tijdens de geneutraliseerde rit – foto: Cor Vos
Snel, sneller, snelst
“Het debat rond veiligheid in het wielrennen stopt veel te vaak bij de boutade dat “men er toch weinig aan kan doen”. Het weinige dat men kan doen, moet men doen.” Pauwels vult aan: “Een mentaliteitsverandering is nodig, maar ook moeilijk. Tegenwoordig doen de renners alles om ook maar één watt te winnen. Kijk ook naar het voorbeeld van de schijfremmen. Die geven meer remcontrole en zijn in principe dus veiliger, maar daardoor beginnen renners er ook later mee te remmen, wat dan weer meer risico inhoudt.”
De twee Belgen zijn het over één ding roerend eens: de UCI doet veel te weinig om de wielersport veiliger te maken. “De wielrennerij had al in een veel eerder stadium actie moeten ondernemen. Breng de stakeholders bij elkaar en bekijk hoe je de wielersport maximaal kan gaan beveiligen. Dat is een gedeelde verantwoordelijkheid van de federaties, de organisaties en de teams”, is Bakelants van mening.
“Er is nooit een sterke wielerfederatie geweest”
“Met een sterke wielerfederatie had men al veel eerder de dingen in een goede richting kunnen duwen, maar ik stel samen met vele anderen vast dat die sterke federatie er niet is, en nooit is geweest.” Pauwels is ook scherp op de internationale wielerunie. “Er moet altijd eerst iets gebeuren, vooraleer er maatregelen genomen worden.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.