Ritwinst voor Wout Poels in de Ronde van Frankrijk! In zijn tiende Tour heeft de Nederlander de loodzware Alpenrit naar Saint-Gervais Mont-Blanc op zijn naam geschreven. Op de slotklim was de Nederlander medevluchters Wout van Aert en Marc Soler de baas. 

De tweede week van de Tour de France werd afgesloten met nog maar eens een loodzware Alpenetappe. De 179 kilometer kilometer lange etappe, met de start in Les Gets les Portes du Soleil, bevatte vijf gecategoriseerde beklimmingen: de Col de la Forclaz de Montmin (7,2 km aan 7,4%), de Col de la Croix Fry (11,4 km aan 7,1%), de Col des Aravis (4,4 km aan 6,2%), Côte des Amerands (2,7 km aan 10,9%) en de slotklim naar Saint-Gervais Mont-Blanc (7,7 km aan 7%). Perfect terrein voor Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar om elkaar weer het vuur aan de schenen te leggen.

Ook in de openingsfase zagen we grote meneren in actie. De eerste aanvaller van de dag was niemand minder dan Mathieu van der Poel, en even later trokken Wout van Aert en Mads Pedersen het peloton op een lint. Even later ontstond er een kopgroep van negen met opnieuw Van der Poel, Stefan Küng en Neilson Powless, de drager van de bolletjestrui. Lidl-Trek had alleen Stuyven vooraan en ging in de achtervolging, geholpen door Cofidis. Het gat werd zo gedicht, waarna Nils Politt er in zijn eentje vandoor ging.

Politt reed aanvankelijk alleen voorop – foto: Cor Vos

De Duitser kreeg even later het gezelschap van Julian Alaphilippe, Alexey Lutsenko en Aurélien Paret-Peintre. Terwijl laatstgenoemde bergop moest passen, maakte Wout van Aert juist de oversteek. Daarna volgde nog een hele rits renners, onder wie Van der Poel. Voordat zij goed en wel van voren zaten, waren Alaphilippe en Lutsenko echter alweer vertrokken. De twee kwamen zo samen voorop te liggen.

Grote val door toeschouwer
De verschillen tussen het kopduo, de achtervolgers en het peloton bleven beperkt, totdat in die laatste groep plots een grote valpartij was. Sepp Kuss reed tegen een toeschouwer aan, die zijn arm uitstak over het hek, met een smartphone in zijn hand. De Amerikaan van Jumbo-Visma kwam ten val en meerdere renners gingen over hem heen. Daarbij onder meer Egan Bernal en Nathan Van Hooydonck. Iedereen kon zijn weg uiteindelijk weer vervolgen, maar het resultaat van de val was wel dat het in het peloton volledig stilviel. De vluchters kregen zo ruim acht minuten voorsprong.

Van der Poel zat ook weer mee – foto: Cor Vos

De groep achtervolgers bestond uit maar liefst 36 renners. Naast Van der Poel en Van Aert, waren voor de Lage Landen ook Dylan Teuns en Wout Poels vertegenwoordigd. Daarnaast waren onder meer Powless, Giulio Ciccone, Thibaut Pinot, Michael Woods en Guillaume Martin van de partij. Laatstgenoemde was de bestgeklasseerde vooraan. Hij stond voor de start van de rit twaalfde, op bijna zeventien minuut van klassementsleider Jonas Vingegaard.

Aan de voet van de Col de la Forclaz de Montmin hadden de 36 een halve minuut achterstand op Lutsenko en Alaphilippe, bovenop de beklimming tien seconden extra. Alaphilippe had moeite om Lutsenko te volgen bergop, maar de twee kwamen wel samen boven. Daarachter pakte Ciccone de meeste punten in de strijd om de bergtrui, voor Powless.

Eerst Haller, dan Costa
Na de afdaling van de Col de la Forclaz de Montmin sloten de achtervolgers dan eindelijk aan bij Lutsenko en Alaphilippe, waardoor we 37 renners op kop kregen. 37, niet 38? Ja, want Nans Peters was op dit moment al gelost. Alle anderen begonnen gezamenlijk aan de Col de la Croix Fry (11,4 km aan 7,1%). Tenminste, bijna alle anderen. Marco Haller was er tussenuit geknepen in een iets eenvoudiger tussenstuk en begon met een minuut voorsprong aan de klim.

Alaphilippe en Lutsenko – foto: Cor Vos

Op de eerste stroken vertrok Rui Costa bij de achtervolgers. Hij reed snel naar Haller toe en liet de Oostenrijker vervolgens meteen staan. Bij de achtervolgers stond de deur ook open, vooral omdat Mattias Skjelmose er stevig de pees op legde. Van der Poel, Alaphilippe, Teuns en Powless behoorden tot de lossers. Costa werd dan weer in de kraag gevat door de tempoversnelling van Lidl-Trek. Ciccone maakte vervolgens het werk van zijn ploeggenoot af door op de Croix Fry de volle buit aan bergpunten te pakken. Hij kwam zo op gelijke hoogte met Powless.

Soler, Van Aert en Poels
Terwijl Lidl-Trek het initiatief nam vooraan de koers, was het Jumbo-Visma dat het tempo bepaalde in het peloton. Vooral Christophe Laporte en Dylan van Baarle reden kilometerslang op kop en zorgden ervoor dat het verschil weer werd teruggebracht tot zes minuten bij het opdraaien van de Col des Aravis (4,4 km aan 6,2%). Daar zagen we in de kopgroep een versnelling van Marc Soler. De Spanjaard van UAE Emirates sloeg een mooi gaatje en kwam als eerste over de top.

De eerste achtervolger? Van Aert. Na een splijtende demarrage, had de Belg van Jumbo-Visma zich samen met Neilands en Poels afgescheiden van de rest. Het drietal maakte in de afdaling de aansluiting. Al snel dunde het groepje weer uit, want Neilands kwam ten val in een bocht naar links. Hij kon verder, maar de kopgroep was gevlogen. We hielden drie man over vooraan.

De drie koplopers – foto: Cor Vos

Laatste klimwerk
In de afdaling richting de tweetrapsraket Côte des Amerands-Saint-Gervais Mont-Blanc zetten Poels en Van Aert hun metgezel Soler onder de druk. De Spanjaard verloor net voor de vallei de aansluiting en moest diep in zijn krachtenarsenaal tasten om terug te keren vooraan. Hij begon met een paar tellen achterstand aan het laatste klimwerk van de dag. De renners in de achtervolgende groep moesten bijna anderhalve minuut goedmaken.

De Côte des Amerands (2,7 km aan 10,9%) was nog nauwelijks begonnen of Poels sprong weg uit de rug van Van Aert. Hij pakte meteen een mooie voorsprong. Soler en Van Aert zaten samen op de ’top’, maar hadden aan de voet van de echte slotklim naar Saint-Gervais Mont-Blanc (7,7 km aan 7%) wel een halve minuut achterstand. Dat verschil liep in de kilometers die volgden alleen maar verder op. 

Het was al gauw duidelijk dat de ritzege naar Poels zou gaan. De Nederlander kwam met ruime voorsprong als eerste over de streep en boekte zo, in zijn tiende Tour de France, voor het eerst een ritzege. Wout van Aert volgde op meer dan twee minuten van Poels en werd zo tweede in de rit.

Winst voor Poels! – foto: Cor Vos

Strijd tussen de klassementsrenners 
Terwijl Poels naar de overwinning reed, was het ook koers bij de favorieten. In de eerste meters van de Côte des Amerands nam UAE Emirates over van Jumbo-Visma, dat richting de klim flink gas had gegeven. Bovenop waren de meeste favorieten nog bij elkaar, maar in de afdaling ging Carlos Rodríguez in de aanval. Hij begon met een kleine voorsprong aan de slotklim naar Saint-Gervais Mont-Blanc. Toen de weg weer begon te rijzen, werd de kopman van INEOS Grenadiers echter snel weer ingelopen door de troepen van UAE Emirates.

Het tempo van de knechten van Tadej Pogacar zorgde ervoor dat de ene klassementsrenner na de andere eraf ging, tot alleen de op kop beukende Adam Yates, Pogacar en Jonas Vingegaard nog over waren. In de laatste kilometers gebeurde iets opvallends: Pogacar liet zijn ploeggenoot Yates meter voor meter wegrijden. De twee kemphanen bleven bij elkaar en vielen stil, waardoor Rodríguez weer aan kon sluiten.

Pogacar nestelde zich in het wiel van Vingegaard. Bij het ingaan van de laatste kilometer kwam zijn aanval, maar hij wist Vingegaard niet te lossen. De twee sprinten in de laatste honderden meters nog, maar wisten elkaar geen seconden meer aan te smeren. Ze kwamen naast elkaar over de streep. Het verschil tussen de twee topfavorieten voor de eindzege blijft zodoende tien seconden.