Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wout Poels: “In de tweede week van de Tour komt alles veel harder binnen”
Interview Daags na zijn voor de Nederlandse wielersport historische overwinning in de Alpenrit naar Saint-Gervais Mont-Blanc kan Wout Poels optimaal genieten van zijn succes. De rustdag is een dag die hij nodig heeft om te herstellen van de zware inspanningen maar vooral ook om te beseffen welke unieke prestatie hij heeft gerealiseerd. “Dankzij deze dagen kan ik superlang genieten van mijn overwinning.”
Een mooiere plek voor een rustdag is er nauwelijks te vinden. Net buiten Cluses aan het Lac du Thyez heerst een serene rust en lijkt het Tour-circus ver verwijderd. Aan de boorden van het meer wordt een kermis opgebouwd, maar de enkele toeristen die er zijn trekken vooral naar Hotel de la Ferme om een glimp op te vangen van de ritwinnaar van een etmaal eerder.
“Het chillen is nu echt begonnen”, zegt Poels met een brede glimlach. Waarna hij zichzelf alweer snel verbeterd. “Eigenlijk heb ik twee rustdagen. Want in de tijdrit hoef ik ook niet voluit te gaan. Deze Tour kan voor mij niet meer stuk. Gewoon lekker naar Parijs fietsen en alles wat we nog mee kunnen pakken dat is mooi mee genomen. Al wil ik zeker ook ploegmaat Pello Bilbao nog mee helpen om een kort klassement te rijden.”
Een echt goede nachtrust heeft hij na zijn overwinning niet gekend. “Dat viel eigenlijk wel tegen. Ik lag laat in bed en was alweer vroeg wakker. Het is wel heel mooi om te zien wat er allemaal voorbij komt. Ja, er komt na zo’n overwinning enorm veel op je af. Ik merkte vanochtend wel hoe moe ik van de afgelopen zware ritten ben en van alle plichtplegingen na die zege. Ik ben wel superblij dat het nu een rustdag is. En morgen met de tijdrit is het natuurlijk ook nog een dag ik een beetje kan bijkomen. Op die manier kan ik ook nog langer van mijn overwinning genieten.”
Wout Poels met Tom Dumoulin. Foto: Raymond Kerckhoffs
Gelukkig ging er deze maandagochtend geen wekker af en kon hij iets langer in zijn bed blijven liggen. Na een verkenning van de tijdrit staan er bij het hotel diverse supporters, onder andere uit Venray, op hem te wachten. Ook koersdirecteur Leo van Vliet van de Amstel Gold Race is naar het hotel gereden om hem te complimenteren. Net zoals Tom Dumoulin die eveneens zijn provinciegenoot komt feliciteren met het prachtige succes. En om de tijdrit van een dag later nog even door te nemen. “Die tijdrit is veel zwaarder dan ik gedacht had”, erkent Poels eveneens. Vervolgens kloppen de Nederlandse media voor de tweede opeenvolgende dag bij hem aan.
Waar hij zondag nog diverse keren herhaalde dat hij het nauwelijks kon beseffen is dat een etmaal later anders. “Het begint allemaal een beetje te landen”, erkent hij. “In die eerste uren na de overwinning was het allemaal nog heel onwerkelijk. Je wordt overal naar toe getrokken en hebt helemaal geen tijd om ergens over na te denken. In een keer heb je op Whatsapp ook weer heel veel vrienden. Het was wel lekker om dan vervolgens in het hotel te komen en lekker te eten met de jongens en te proosten met heel de ploeg. Vervolgens kon ik op mijn kamer eindelijk alles een beetje laten bezinken.”
Foto: Raymond Kerckhoffs
De wijze hoe Poels de Alpenrit heeft gewonnen, maakt zijn zege alleen maar mooier. Hij gebruikte Wout van Aert in de vallei als het ticket om bij de laatste col te komen, terwijl hij daar weloverwogen op het eerste steile stuk zijn aanval plaatste om de Belg te lossen. “Het was een droomscenario”, erkent Poels nu. “Als je renners als Van Aert en Soler eraf kunt rijden, maakt dat het extra speciaal. Dat is wel genieten.”
Als kind droomde hij om ooit een ritzege in de Tour te boeken. Dat hij nu op 35-jarige leeftijd in zijn tiende deelname aan de Ronde van Frankrijk eindelijk dat doel realiseert maakt het alleen maar extra bijzonder. “Natuurlijk heb ik me de laatste jaren wel eens afgevraagd of dit ooit nog eens zou lukken. Ik begin toch ook een jaartje ouder te worden. Dan moet je je dagen uitkiezen. Blijven geloven, hard werken, hard trainen en er alles voor doen. Dan lukt het dus soms.”
Voorbij de finish in Saint-Gervais Mont-Blanc was Poels vrij emotioneel. Op je 35e na al die jaren toch nog die schitterende bergrit winnen en het trieste overlijden van ploegmaat Gino Mader een maand eerder, die combinatie maakte heel wat los bij de geboren Limburger. “In de tweede week van de Tour komt alles sowieso veel harder binnen. De vermoeidheid zorgt ervoor dat je veel emotioneler bent. Alles wat we hebben meegemaakt met de ploeg in de afgelopen weken. Maar ook de up’s en down’s die ik in mijn carrière heb gekend en dan toch nog slagen in het winnen van die langgekoesterde rit in de Tour. Dat komt op zo’n moment allemaal binnen.”
Op zijn palmares prijken nu een monument (Luik-Bastenaken-Luik) en een bergrit in de Tour de France. Velen noemden dit etappesucces dan ook de kroon op zijn carriere. “Zo zie ik het zelf ook. Die grote koersen winnen, daar droom je als wielrenner van. En nu heb ik die grote vissen op zak. Ja, dat is zeker iets waar ik trots op ben.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.