Met de Ronde van Lombardije achter ons zitten we nu echt in de herfst van wielerjaar. Nog een paar laatste stuiptrekkingen en dan zit er weer een gedenkwaardig seizoen op. Maar niet zo snel in de treurstand schieten, want voor iedereen die nog geen genoeg heeft van het wegfietsen zijn er nog enkele koersen om zich aan vast te klampen. De Giro del Veneto bijvoorbeeld. De Italiaanse wedstrijd pakt uit met een hertekende finale waar de betere heuvelbestormers van zullen likkebaarden. WielerFlits kijkt vooruit!

Historie

Veneto is een regio in Italië. De eerste gedachte bij het horen van de naam gaat natuurlijk uit naar Venetië, maar de regio is veel groter dan enkel de legendarische lagunestad. Verona, Cortina d’Ampezzo, Treviso, Padua en Vicenza zijn ook plaatsen die klinken als een klok. Padua heeft vele malen als aankomstplaats gediend van de Giro del Veneto, voor het laatst in 2021. Vicenza heeft de eer om sinds vorig jaar een van die mooie, traditierijke Italiaanse najaarskoersen te ontvangen.

Voor de 86e keer staat de koers op het programma. Dat getal had nog een stuk hoger kunnen zijn, ware het niet dat de wedstrijd een flink aantal jaren ook niet is doorgegaan. Als je weet dat de eerste editie van de wedstrijd werd verreden in 1909, is het duidelijk dat er zo nu en dan eens een jaartje werd overgeslagen. Of bijna een decennium. Want na de editie van 2012 leek de koers definitief verwezen naar het wielerkerkhof. Tot Filippo Pozzato er na zijn actieve carrière zijn schouders onder zette. De winnaar van de editie van 2009 blies de koers nieuw leven in. Niet geheel eigenhandig, maar met behulp van diens organisatiebureau en lokale overheden.

Pozzato heeft de schouders onder de koers gezet – foto: Cor Vos

Zodoende krijgen renners sinds 2021 weer de kans om zich in een rijtje met Costante Girardengo, Alfredo Binda, Fausto Coppi, Fiorenzo Magni, Giuseppe Saronni, Francesco Moser, Moreno Argentin en Davide Rebellin te rijden. Och, Davide. Recordhouder is hij niet, dat is Girardengo immers met drie vier achtereenvolgende zeges, maar met drie overwinningen maakt hij zeker onderdeel uit van de geschiedenis van de wedstrijd.

Hij wilde graag in ‘zijn Veneto’ afscheid nemen van het wielerbestaan en dat deed hij. De Italiaanse kampioen, hard van zijn voetstuk gevallen, maar bovenal een liefhebber van het leven op de fiets, werd dertigste in de Giro del Veneto. Een paar dagen later werd hij eenendertigste in de Veneto Classic. We hadden hem graag langs de kant van de weg gezien, kijkend naar een peloton afziende renners, maar helaas besliste het noodlot daar anderhalve maand na zijn allerlaatste koers anders over.

In 2021, de eerste ‘moderne’ editie, reed Xandro Meurisse naar de overwinning. Daarmee werd hij na Roger De Vlaeminck de tweede Belg op het palmares. Opmerkelijk is dat het Koninkrijk België daarmee op de tweede plaats staat in de ranglijst aller tijden van deze wielerwedstrijd. Italië spant met liefst 76 overwinningen de kroon. Opmerkelijk aan die editie van 2021 was overigens dat Meurisse in de sprint er niemand minder dan Matteo Trentin op wist te leggen, toch niet de minste. Een jaar later liet de Italiaan zich de kaas niet van het brood eten en wist hij zich op de erelijst te rijden.

foto: Cor Vos

Laatste tien winnaars Giro del Veneto
2004: Gilberto Simoni
2005: Eddy Mazzoleni
2006: Rinaldo Nocentini
2007: Alessandro Bertolini
2008: Francesco Ginanni
2009: Filippo Pozzato
2010: Daniel Oss
2011: niet verreden
2012: Oscar Gatto
2013-2020: niet verreden
2021: Xandro Meurisse
2022: Matteo Trentin

Laatste editie

Circa honderdzestig kilometer tussen Padua en Vicenza, vijf lastige hellingen, één blikvanger. Mathieu van der Poel zou de finale van de koers echter niet halen. Dat gold wel voor Miguel Ángel López. Zijn demarrage luidde de beslissing in. Zijn aanval werd gevolgd door Rémy Rochas, Alessandro De Marchi, Matteo Trentin en vroege vluchter Mattéo Vercher. Dit kwintet mocht om de bloemen strijden. Een chaotisch, interessant steekspel volgde waarin López, De Marchi en Rochas het nog probeerden.

In tegenstelling tot een jaar eerder liet Trentin zich niet nog een keer foppen. De thuisrenner was overduidelijk de sterkste en kon van ver zijn handen in de lucht steken. Rochas legde beslag op plaats twee, TotalEnergies-stagiair Vercher werd knap derde.

Uitslag Giro del Veneto 2022
1. Matteo Trentin (UAE Team Emirates) 159,8 km in 3u37m54s
2. Rémy Rochas (Cofidis) op 1s
3. Mattéo Vercher (TotalEnergies) op 2s
4. Miguel Ángel López (Astana Qazaqstan Team)
5. Alessandro De Marchi (Israel-Premier Tech) op 4s
Wedstrijdverslag

Parcours

Het parcours is vergeleken met de voorbije jaren weer flink omgegooid. Bijna 1700 hoogtetmeters liggen er op de renners te wachten over een afstand van 170 kilometer. Startplaats Tombolo is een nederzetting vlakbij Cittadella, bekend van onder meer het allereerste WK Gravel.

Vanuit het plaatsje met goed 8.000 inwoners kun je vrij snel in Vicenza terechtkomen, maar het organisatiecomité van Pippo Pozzato kiest voor een grote lus richting het slotcircuit. In de aanloopfase zijn de wegen voornamelijk vlak, welkom op de Venetovlakte, maar na een kilometer of 45 moeten voor het eerst de klimbenen worden ondergeschroefd.

De Euganische Heuvels hebben in het verleden van de wedstrijd de renners vaak geplaagd, maar nu blijft het enkel bij de klim naar Teolo (3,3 km à 4,1%). De beslissing valt in de Colli Berici, de heuvelzone ten zuiden van Vicenza. Op de klimmetjes van Villaga (1,4 km à 8,9%), Grancona (1,8 km à 5,2%) en Brendola (2,6 km à 5,3%) zullen diverse renners al weten dat het hun dag niet zal zijn, wie echt goed is moet zich pas laten zien op het al eerder aangehaalde slotcircuit.

Centraal op dat circuit staat de finishklim, die naar het heiligdom van Monte Berico. Een klim die aardig wat overeenkomsten vertoont met de San Luca in Bologna. Ook nu wordt er richting een kerk geklommen en opnieuw ligt er een zuilengalerij langs (een deel van) de asfaltweg.

Want op weg naar de kerk, de plek waar op 7 maart 1426 de Heilige Maagd Maria verscheen, is het natuurlijk wel prettig om droog te blijven. Geen 666 portici zoals in Bologna, maar ‘slechts’ 150. En ook enkel de laatste honderden meters gaan direct langs de zuilengalerij, maar kom, we kunnen de klim best als het kleine broertje van de San Luca bestempelen.

Zeker als we weten dat de klim ook nog een stuk korter is dan de San Luca. Desondanks, 1 kilometer aan 7,4% gemiddeld liegt er niet om. De laatste pakweg zeshonderd meter zijn zelfs nog iets lastiger, met fluctuerende stijgingspercentages tussen de acht en twaalf procent. Vijf keer moet de klim maar liefst worden bedwongen. Een klim waar Philippe Gilbert goede herinneringen aan heeft. Hij won op de Monte Berico namelijk de twaalfde etappe van de Giro van 2015. De kans is reëel dat we dit jaar eenzelfde soort type renner hier aan het feest zien.

Woensdag 11 oktober, Giro del Veneto: Tombolo – Monte Berico (170 km)
Start: 12.45 uur
Finish: tussen 16.20 en 16.50 uur

Favorieten

Het deelnemersveld voor de Giro del Veneto is nog niet definitief bekend. Zo stond op het moment van schrijven van deze voorbeschouwing Sjoerd Bax op de voorlopige deelnemerslijst, maar met een gebroken dijbeen is het lastig fietsen. Houdt u dan ook rekening met het scenario Er kunnen dan ook nog wijzigingen in de favorietenlijst worden aangebracht. Laten we daarom nog met enige reserve Bax’ ploegmaat Marc Hirschi tot topfavoriet bombarderen. De Zwitser blijft toch een beetje een enigma, maar de laatste tijd heeft hij de vorm weer lekker te pakken. In de Italiaanse semiklassiekers is hij de voorbije tijd bijna even regelmatig als de klokken uit zijn thuisland.

Winst in de Coppa Sabatini, daarna tweede (Memorial Pantani), vijfde (Trofeo Matteotti), tweede (Coppa Agostoni), vierde (Coppa Bernocchi) en tweede (Gran Piemonte). Tussendoor won hij nog even de Ronde van Luxemburg en in Lombardije reed hij bij de eerste twintig. Helemaal niet slecht. Komt daar in Vicenza nog een overwinning bij? Dan zal hij wel geen last meer moeten hebben van zijn val in Lombardije. Het zou ook van ploeggenoten kunnen komen, want UAE Team Emirates verschijnt met de sterkste ploeg aan het vertrek.

Marc Hirschi foto: Cor Vos

Titelverdediger Trentin staat bijvoorbeeld aan de start, net als good old Diego Ulissi, tijdens de Giro van 2015 al derde op de beklimming. Maar als het gaat om de winst denken we toch eerder aan een type als Davide Formolo, die met de Coppa Agostoni ook al een Italiaanse najaarskoers beet heeft. Een Rafal Majka die eens de vrijheid krijgt en zo een overtalsituatie optimaal weet te benutten is ook een scenario dat we zomaar zien gebeuren.

Hirschi en zijn sterke ploegmakkers zullen wel moeten afrekenen met Andreas Kron. Na zijn tiende plaats in Lombardije zouden we hem ook wel tot topfavoriet kunnen bombarderen, want dat was toch best weer indrukwekkend. De Deen van Lotto Dstny heeft een prima jaar achter de rug. Dat bevestigde hij nogmaals in Bergamo, waarin hij tiende werd. In de Giro del Veneto zijn de mannen die voor hem eindigden allemaal niet van de partij. De aankomst, lastig, maar ook niet te lastig, moet hem daarnaast prima liggen. Tja, waarom dan niet vol voor de winst gaan in deze koers?

Andreas Kron – foto: Cor Vos

Filippo Zana zou een optie kunnen zijn voor Jayco-AlUla, maar we denken toch vooral aan Michael Matthews. Kan hij er tot de laatste beklimming bijblijven? En kan hij dan op die laatste beklimming toeslaan? De Aussie moet er de intrinsieke kwaliteiten voor hebben, als het tenminste een redelijke rechttoe-rechtaankoers wordt. Met Italiaans kampioen Simone Velasco, de sterke nummer zeven op het Gravel-WK, krijgen we ook een behoorlijk sterke Astana-kopman aan het vertrek. Benoît Cosnefroy (AG2r Citroën) heeft al betere periodes gekend in zijn carrière, maar een aankomst als deze zou de Franse springveer toch moeten kunnen liggen.

Maar misschien is het toch eerder de moeite om in te zetten op iemand als Nick Schultz. Ook hij reed een goede uitslag in de Ronde van Lombardije, al wordt het voor hem  normaliter toch wel lastig om hier te winnen. Maar goed, na Parijs-Tours weten de ‘koeien’ van Israël-Premier Tech hoe ze een haas moeten vangen. Nog een renner die kan winnen, zeker als we kijken naar zijn laatste koersuitslagen: Tobias Halland Johannessen. De Noorse ‘puncheurklimmer’ is al lange tijd goed op dreef en werd afgelopen zondag nog derde in Parijs-Tours.

Tobias Halland Johannessen – foto: Cor Vos

Verder houden we maar beter rekening met Nicola Conci en Stefano Oldani namens Alpecin-Deceuninck, Andrea Vendrame (AG2R Citroën), Samuele Battistella en Christian Scaroni (Astana Qazaqstan), Natnael Tesfatsion (Lidl-Trek), Luca Mozzato (Arkéa-Samsic), Martin Marcellusi en Filippo Fiorelli (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè) en Corbin Strong (Israel-Premier Tech).

Tot slot: de leuke aanvaller Walter Calzoni (Q36.5) heeft de voorbije weken zijn neus enkele keren aan het venster gestoken. Kan hij zich in een van de laatste afspraken van het seizoen nog eens dubbelvouwen? Daarnaast is een outsider ook prima mogelijk; aan het einde van een seizoen kan er zomaar een verrassende naam iedereen op een hoopje rijden.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Marc Hirschi
*** Andreas Kron, Tobias Halland Johannessen
** Michael Matthews, Davide Formolo, Simone Velasco
* Rafal Majka, Benoit Cosnefroy, Filippo Zana, Walter Calzoni

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

Het mag dan oktober zijn, volgens Weeronline belooft het nog heerlijk te worden in Vicenza en omgeving. 25 graden ’s middags, nagenoeg geen kans op neerslag en zonodig nog minder wind. Niet verkeerd…

De koers is vanaf omstreeks 15.10 uur te volgen via de kanalen van Eurosport.nl/Discovery+/GCN+.