Eli Iserbyt mag zich de grote winnaar noemen van de Wereldbeker van Flamanville. De Belg van Pauwels Sauzen-Bingoal was lange tijd verwikkeld in een tweestrijd met Pim Ronhaar, maar reed in de voorlaatste ronde weg van de Nederlander en soleerde vervolgens naar de zege. Lars van der Haar werd nog tweede, Ronhaar uiteindelijk derde.

De tweede halte van het crossweekend lag zondag in het Franse Flamanville. Bij de mannen kregen we een upgrade in het deelnemersveld, ten opzichte van gisteren in Boom. In tegenstelling tot de Superprestigecross op Belgische bodem, waren de Nederlandse veldrittoppers Lars van der Haar en Pim Ronhaar weer van de partij. Met Eli Iserbyt, Thibau Nys, Michael Vanthourenhout en Laurens Sweeck stonden er echter nog meer kandidaat-winnaars aan de start in het noorden van Frankrijk.

Schuiver van Nieuwenhuis, Ronhaar trekt door
In de eerste ronde lag het tempo al bijzonder hoog en werd het veld op een lint getrokken. De Zwitser Kevin Kuhn nam een groot deel van de openingsronde voor zijn rekening, maar het was toch wachten op een eerste échte versnelling van een van de toppers. Een van die toppers, Joris Nieuwenhuis, gleed onderuit in een bocht waar bij de vrouwen Sanne Cant een flinke smakker maakte. De winnaar van de Superprestigecross van Boom kon zijn weg wel gewoon vervolgen.

Pim Ronhaar vertrok als een speer – foto: Cor Vos

Het was echter wel een flinke streep door de rekening van Nieuwenhuis, maar gelukkig voor Baloise Trek Lions zaten Ronhaar en Van der Haar wel nog goed van voren. Ronhaar, dit veldritseizoen al de beste in de wereldbekermanches van Dendermonde en Dublin, kende opnieuw een erg goede dag en gaf er na goed tien minuten crossen een flinke lap op. De Nederlander sloeg al meteen een mooie bres op een eerste groep met achtervolgers.

• 

  3 dec

  Lees ook Verdwaalde ganzen spelen opvallende rol in Flamanville: "Gelukkig geen stervende zwanen"

  3 dec

Tweestrijd tussen Iserbyt en Ronhaar
De voorsprong van Ronhaar liep al snel op naar goed tien seconden, maar Eli Iserbyt wilde zich niet zomaar neerleggen bij de suprematie van de renner van Baloise Trek Lions en ging dan ook in de achtervolging. De leider in de Wereldbeker wist langzaam maar wel zeer gestaag wat van de voorsprong af te doen. Met nog drie ronden te gaan bedroeg het verschil nog maar zeven seconden en dit bleek een voorbode voor een hergroepering.

En dus kregen we een tweestrijd (tussen Iserbyt en Ronhaar) voor de overwinning in Flamanville. Iserbyt zette met enkele snedige versnellingen Ronhaar meerdere keren onder druk, maar de taaie Nederlander wilde van geen wijken weten. Op een vijftiental seconden van deze twee kemphanen ‘streden’ Nieuwenhuis en Van der Haar voor de laatste podiumplaats. De meeste ogen waren echter gericht op de strijd tussen Iserbyt en Ronhaar.

Eli Iserbyt bleek uiteindelijk toch de sterkste in Flamanville – foto: Cor Vos

Nieuwe zege voor Iserbyt
Alleen, in de voorlaatste ronde kraakte Ronhaar definitief onder het koersgeweld van Iserbyt. Die laatste wist met zijn kenmerkende versnellingen weg te rijden van zijn laatste belager, begon met een voorsprong van een twintigtal seconden aan de laatste ronde en boekte zijn tweede seizoenszege in de Wereldbeker. Zijn eerdere WB-zege boekte hij, toevallig, ook op Franse bodem, in Troyes.

Van der Haar ging in de slotfase nog op en over zijn ploegmaat Ronhaar en de Nederlandse kampioen werd zo nog tweede in de daguitslag. De moegestreden Ronhaar wist nog wel de derde plaats uit de brand te slepen, vlak voor zijn ploeggenoot Nieuwenhuis.

Wereldbeker veldrijden in Flamanville
Uitslag, elitemannen
1. Eli Iserbyt (Pauwels Sauzen-Bingoal) – in 1u00m09s
2. Lars van der Haar (Baloise Trek Lions) – op 13s
3. Pim Ronhaar (Baloise Trek Lions)  – op 47s
4. Joris Nieuwenhuis (Baloise Trek Lions) – op 54s
5. Niels Vandeputte (Alpecin-Deceuninck) – op 1m23s
6. Kevin Kuhn (Circus-Reuz-Technord) – op 1m36s
7. Emiel Verstrynge (Crelan-Corendon) – op 1m47s
8. Ryan Kamp (Pauwels Sauzen-Bingoal) – op 2m04s
9. Jens Adams (Athletes for Hope) – op 2m16s
10. Joran Wyseure (Crelan-Corendon) – op 2m31s