Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tubeless banden: de nieuwe norm of een gevaar voor het peloton?
Materiaalzone Al jarenlang bestempelen velen tubeless banden als de volgende grote materiaalinnovatie in de wegwielrennerij, na schijfremmen. Die vergelijking lijkt meer en meer op te gaan, want ook rondom de veiligheid van tubeless banden worden nu de nodige vragen gesteld. WielerFlits legt uit waarom de tot nog toe gestage groei van tubeless banden stagneert.
Jarenlang waren tubular banden de standaard in de profsport. Dit is een dichtgenaaide buitenband, die op de velg wordt gelijmd. Het grootste voordeel aan dit type band, is de lage rolweerstand. Maar, met de komst van de tubeless band leken de zogeheten tubes er een concurrent bij te hebben.
Want tubeless banden (een type band dat in feite een soort luchtdichte buitenband is), kennen evengoed een lage rolweerstand, maar met enkele extra voordelen. Zo kan in de tubeless band een speciale vloeistof geplaatst worden die gedurende het rijden kleine gaatjes in de band dicht. Hierdoor wordt de kans op lekrijden verkleind.
Die opmars lijkt nu enigszins te stagneren door verschillende incidenten in wedstrijdverband waarbij een tubeless band van een velg schoot. In enkele gevallen leidde dit zelfs tot valpartijen. Voor sommige ploegen is dit reden om vast te houden aan de traditionele tubes en niet voor de tubeless banden te kiezen.
Losschietende banden
Het zit als volgt. Doordat tubes op de velgen van een wiel gelijmd zijn, blijven deze ook zitten wanneer er lek wordt gereden. Doorfietsen wordt zonder lucht in de band lastig, maar de renner kan in ieder geval veilig tot stilstand komen. Bij het lekrijden met een tubeless band wil het nog wel eens gebeuren dat deze ook van de velg afschiet, waardoor het lastig wordt om controle te houden over de fiets en de losgeslagen band soms zelfs het wiel kan blokkeren.
Een tubeless band die van een velg schoot, het overkwam ook Jay Vine tijdens de Vuelta a España van 2023 – foto: Cor Vos
De boosdoener? Volgens sommige insiders zijn dat hookless velgen. Dit is een bepaald type velg zonder een opstaand randje aan de binnenzijde van de velg die de band op zijn plek houdt. Het voordeel aan een dergelijk ontwerp is dat het enkele grammen gewicht bespaard én de productie van hookless velgen makkelijker is. Het nadeel is dus dat de band in geval van lek, sneller van een velg schiet.
Dat komt mede door de maximale druk van banden op de velg. De velgen moeten worden getest op een maximale bandenspanning van 5 bar (73 PSI). Echter, ook als een band tot maximaal 5 bar wordt opgepompt, kan de druk door bijvoorbeeld een hobbeltje makkelijk daarboven uitkomen. Met alle gevolgen van dien.
Die velgen kunnen daardoor ook al rekenen op de nodige kritiek, onder andere van CPA-voorzitter Adam Hansen. Na de crash van Thomas De Gendt in de UAE Tour, was hij duidelijk tegenover Velo. “Als je kijkt naar beelden van Thomas de Gendt’s fiets, kan je zien dat zijn band eraf kwam, het veiligheidsschuim (een tire liner, red.) tussen zijn vork kwam te zitten en daardoor zijn voorwiel blokkeerde.”
Oud coureur Adam Hansen, tegenwoordig voorzitter van rijdersvakbond CPA is fel tegen hookless velgen – foto: Cor Vos
“Sommige ploegen rijden met hookless velgen. Deze crash is waarom de CPA 100% tegen hookless velgen is. Banden moeten niet van velgen afkomen. […] Dit gaat een keer tot een massale valpartij leiden.”
Ondertussen zou de UCI zelfs een verbod of beperking van hookless velgen onderzoeken, stelt een wielenproducent in gesprek met WielerFlits. Op vragen daarover wilde de UCI niet reageren.
Dit voorjaar zullen we naar alle waarschijnlijkheid verschillende soorten banden zien in koers. Tubeless banden, tubes en wellicht zelfs ‘traditionele’ vouwbanden met binnenbanden. Of tubeless banden daadwerkelijk de standaard gaan worden, blijft dus voorlopig nog de vraag.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.