Materiaalzone Visma | Lease a Bike heeft vandaag met een nieuwe tijdrithelm van Giro de tongen los gekregen. Het is niet de eerste keer dan een helmenmerk verrast met een opvallende tijdrithelm, maar zó uitbundig zagen we een helm nog nooit.

Vergelijkingen met Darth Vader en verzoeken aan de UCI om de helm te bieden verschenen al snel; de enorme helm van Giro is het gesprek van de dag. Het is echter niet de eerste tijdrithelm die op zijn zachtst gezegd een bijzondere verschijning is. Zo zagen we eerder al opvallend brede helmen als de Sweet Protection Redeemer V2i en de POC Tempor. Ook leverde de S-Works TT5 helm met zijn ‘sok’ rondom de nek van de gebruiker de nodige discussie op.

Giro gaat nu nog een stap verder in die trend met het ontwerp van de Aerohead 2.0, zoals de helm heet. Maar waarom?

Vooropgesteld: zonder officiële berichtgeving van Giro blijft het gissen waarom deze helm exact gebruikt wordt, maar toch zijn er aan de hand van foto’s al wel enkele dingen te zeggen over de helm. De reden voor gebruik moeten we in ieder geval zoeken in de aerodynamica.

De afgelopen jaren zagen we vaker grote tijdrithelmen; allemaal om de luchtstroom zo efficiënt mogelijk langs het vrij on-aerodynamische gebied rond de schouders te voeren. De schouders van een tijdrijder vormen twee relatief puntige uitsteeksels, waar de wind zich moeilijk langs kan bewegen en waar dus relatief veel luchtweerstand ontstaat.

Daarnaast is er nog het verloop van het hoofd van de coureur naar de schouders: het holle gebied van de nek leent zich perfect voor turbulentie. Lucht kan er als het ware in een draaikolk vast komen te zitten, wat de coureur effectief afremt.

Daarom proberen helmproducenten met radicale ontwerpen de luchtstroom steeds efficiënter langs de romp van de coureur te geleiden, wat dus regelmatig leidt tot vrij grote helmen. De nieuwe tijdrithelm van de Nederlandse ploeg gaat daar overigens nog een stap verder in, door niet alleen uitermate breed te zijn, maar ook nog eens enkele tientallen centimeters naar voren uit te steken.

De zijkant van de helm is waarschijnlijk zo breed, zodat deze zo strak mogelijk in de schouders overlopen en de luchtstroom daar dus ook zo efficiënt mogelijk langs geleiden. Ook de achterkant zal om diezelfde reden zijn ontwerp hebben gekregen; in de tijdrithouding sluit deze vrij strak aan op de rug van de coureurs om een zo vloeiend mogelijk geheel te maken.

Dan nog de voorkant van de helm, die zo ver naar voren uitsteekt. Waarom precies voor dat ontwerp is gekozen is onduidelijk, maar mogelijk is dat gedaan om de wat extra ruimte te creëren om de ronding van de helm aan de voorzijde wat minder vlak te maken. Door de extra ruimte aan de voorzijde, kan deze puntiger zijn dan als deze dicht op het hoofd zit en dus ook meer de vorm van het hoofd moet volgen.

Enorm vizier
Naast de unieke vorm van de helm, valt het formaat van het vizier op. Deze loopt vooraan tot de bovenkant van de helm door, terwijl deze aan de zijkant bijna tot de oren van de gebruiker komt. Dat heeft Giro waarschijnlijk gedaan om de coureurs een zo groot mogelijk gezichtsveld te geven – een onderwerp wat na de opvallende valpartij van Stefan Küng weer onder de aandacht is gekomen.

Dat gezegd hebbende gaat een groot vizier slechts beperkte invloed hebben; door de tijdrithouding, waarbij het hoofd ver naar voren en beneden is gebogen, zal het zicht van een renner altijd beperkt zijn.

• 

  14 nov

  Lees ook Stefan Küng over horrorcrash op EK tijdrijden: “Tijdens een tijdrit ben ik quasi blind”

  14 nov

Wat precies de overwegingen achter het ontwerp van de nieuwe tijdrithelm zijn, is onduidelijk. Maar dat het om aerodynamica en een zo goed mogelijke integratie van mens en machine (of in dit geval: helm) gaat, is duidelijk. Hoe dan ook is dit niet het laatste wat we ervan horen en zullen de nodige andere opvallende ontwerpen volgen.