Arnaud De Lie heeft deze zondag de Tro-Bro Léon op zijn naam geschreven. De koers vol onverharde wegen, lekke banden en enkele regenbuien werd in de finale beslist in een sterk uitgedunde sprint. De renner van Lotto Dstny toonde zich hier na veel pech de sterkste. Clément Venturini en Pierre Gautherat moesten genoegen nemen met de podiumplekken.

De Strade Bianche is zonder twijfel de bekendste wielerwedstrijd over onverharde wegen, maar de diehard wielerliefhebbers kijken ook elk jaar uit naar de Franse equivalent. Deze zondag stond de eendagskoers door het westen van Bretagne met zijn onverharde veldwegen weer op het programma. De renners kregen een parcours van ruim 203 kilometer voorgeschoteld, met 34,8 kilometer aan offroad wegen verspreid over 29 stroken. En dan hebben we het nog niet eens over de regen in Frankrijk.

Zevental op avontuur 
Onderweg richting Lannilis duurde het even, voordat de vlucht van de dag officieel was vertrokken. Een eerdere poging van zeven renners werd in de kiem gesmoord door het peloton, waarna vijf renner wel vrijgeleide kregen. George Jackson (Burgos-BH), Morné van Niekerk (St Michel-Mavic-Auber93), Jaume Guardeño (Caja Rural-Seguros RGA), Kévin Avoine en Samuel Leroux (Van Rysel-Roubaix) kozen het ruime sop.

Voor enkele ploegen in het peloton betekende dit nog niet het einde van de strijd om de vlucht. Zo wilde Euskaltel-Euskadi en Nice Métropole Côte d’Azur ook een mannetje meesturen. Zo stuurden de ploegen respectievelijk Nicolás Alustiza en de Nederlander Alexander Konijn op pad. De heren wisten de aansluiting te maken. Het zevental breidde de voorsprong al snel uit richting de zes minuten.

Koersen over de onverharde Bretoense veldwegen – foto: Cor Vos

Regen en onverharde wegen 
Na zo’n zeventig kilometer koers begonnen de eerste onverharde wegen elkaar sneller op te volgen. Voor het peloton was het zaak om de achterstand ietwat te consolideren. Lange tijd veranderde weinig in het koersverloop. Het verschil daalde beetje bij beetje, totdat de achterstand was gehalveerd naar drie minuten. Op zeventig kilometer van de meet was er dan eindelijk actie in het peloton. Arnaud De Lie reed lek, terwijl juist op dat moment enkele mannen versnelden.

Een kleine valpartij, waar onder andere Nils Eekhoff bij betrokken was, zorgde ervoor dat het peloton in tweeën brak. De Lie moest dus gaan achtervolgen en reed geruime tijd in het tweede peloton. Zo’n vijftig kilometer van de meet kwam alles weer samen. Van de voorsprong van de kopgroep was niet veel meer over. Zij hielden één minuutje over. Aanvallen van Anthony Turgis én de teruggekeerde Arnaud De Lie dunde het peloton flink uit.

Pech De Lie nog niet klaar
De pech voor De Lie was echter nog niet afgelopen. De Belg kreeg namelijk nóg een lekke band op dertig kilometer van de streep. De onverharde wegen waren onverbiddelijk, waardoor de Belg een minuut achter zijn concurrenten kwam te rijden. Ondertussen hielden in de voorhoede mannen als Anthony Turgis, Rasmus Tiller, Jonas Abrahamsen, Benoît Cosnefroy en Luca Mozzato de benen niet stil.

Arnaud De Lie in volle inspanning – foto: Cor Vos

Het betekende echter niet het einde van de Belgische sprinter. De Lie werd door uitstekend werk van zijn ploegmaats weer teruggebracht op vijftien kilometer van de streep, waardoor een grote groep renners weer aan kon sluiten. In de slotkilometers werd de laatste vluchter Morné van Niekerk ook nog gegrepen.

Toch winst voor De Lie
In de finale ging de grote De Lie-show rustig verder. De Belg versnelde op zes kilometer van de meet nog maar eens en kreeg enkel Riley Sheehan en Pierre Gautherat met zich mee. Een klein groepje wist nog aan te sluiten, maar in de sterk uitgedunde sprint was het toch Arnaud De Lie die won. Clément Venturini en Pierre Gautherat mochten mee het podium op.

Blijdschap bij de winnaar – foto: Cor Vos

• 

  5 mei

  Lees ook Arnaud De Lie wint Tro-Bro Léon en krijgt biggetje cadeau: "Had mijn zinnen hierop gezet"

  5 mei