Dylan Groenewegen weet eindelijk weer wat winnen is. De Nederlander van Jayco AlUla zegevierde maandag – na een razendsnelle en bij momenten chaotische sprint – in de Ronde van Limburg. Maurice Ballerstedt werd tweede, Arnaud De Lie derde.

Een dag na de Antwerp Port Epic – gewonnen door Alexander Kristoff – stond alweer de volgende wedstrijd op Belgische bodem op het programma. In de Ronde van Limburg konden we ons verheugen op een strijd tussen de nodige interessante namen, met onder meer Kristoff, Arnaud De Lie, Dylan Groenewegen, Gerben Thijssen en Biniam Girmay.

De Ronde van Limburg heeft dit jaar overigens een nieuw jasje gekregen. De finale van de Vlaamse eendagskoers ging namelijk over de hindernissen die in september ook in het EK wielrennen in Limburg liggen. Zorgde dit voor een ander koersverloop en kwamen de klassieke renners naar voren? Op de lokale ronde in en rond Tongeren volgden er met Manshoven (1 km aan 2,4%) en Op de Kriezel (1,7 km aan 3%) en de klimmetjes Kolmontberg (1,5 km aan 3,1%) en Zammelenberg (800 meter aan 4,3%) meerdere korte hellingen.

Darren van Bekkum zat in de vlucht van de dag – foto: Cor Vos

Darren van Bekkum mee in de aanval
De vlucht van de dag kwam na de beklimming van de Keiberg tot stand en bestond uit drie renners. De jonge Nederlander Darren van Bekkum van de opleidingsploeg van Visma | Lease a Bike – eerder deze maand nog winnaar van de hoog aangeschreven beloftenkoers Ronde de l’Isard – reed samen met de Pool Kamil Małecki (Q36.5) en Zwitser Roland Thalmann (Tudor) een voorsprong bijeen van meer dan drie minuten.

In het peloton zorgden Lotto Dstny, Uno-X Mobility en Jayco AlUla ervoor dat de vluchters niet te ver konden uitlopen. De koers zat in aanloop naar de lokale ronden in Tongeren wat op slot, tot er een tegenaanval van Jochem Kerckhaert werd gemeld. De 23-jarige Nederlander van BEAT Cycling probeerde met nog goed 130 kilometer te gaan – in zijn eentje – de oversteek te maken naar de kopgroep. Kerckhaert bleek echter niet bij machte om de sprong te maken en werd na een chasse patate weer opgeslokt door het peloton.

Thomas De Gendt deed zijn werk in dienst van de ploeg en kopman Arnaud De Lie – foto: Cor Vos

Renners in de tegenaanval
Van Bekkum, Thalmann en Małecki kregen hier weinig van mee en wisten hun voorsprong in aanloop naar de eerste passage op de lokale ronde goed vast te houden. Ze konden echter niet verhinderen dat het peloton steeds meer van de voorsprong wist af te knabbelen. Met nog zestig kilometer te gaan was het verschil zodoende al geslonken tot ruim een minuut. Dit bleek voor veel renners het sein om in de tegenaanval te gaan, wat leidde tot een spervuur aan demarrages.

Aanvankelijk raakte niemand weg, maar uiteindelijk slaagde Cormac Nisbet er wel in om een mooie bres te slaan. De 19-jarige Brit, die uitkomt voor de opleidingsploeg van Soudal Quick-Step, reed in zijn eentje zelfs naar de drie vluchters. Een knappe move, maar het leverde Nisbet weinig op, aangezien het peloton de vier koplopers daarna snel bij de lurven wist te grijpen. Petr Keleman zag vervolgens zijn moment gekomen om aan te vallen, maar de Tsjech van Tudor werd al vrij snel weer tot de orde geroepen.

Visma | Lease a Bike is zeer actief
Waren we dan toch op weg naar een massasprint? Meerdere ploegen probeerden hier nog een stokje voor te steken. Visma | Lease a Bike zag een sprint met een grote groep niet echt zitten en stuurde dan ook Morten Aalling Nørtoft in de aanval. De 21-jarige Deen reed even alleen voorop, maar werd al snel afgelost door Simon Pellaud, maar ook de aanval van de ervaren Zwitser van Tudor hield geen stand.

Julien Vermote reed een sterke wedstrijd – foto: Cor Vos

De vele hindernissen op het parcours bleken toch niet lastig genoeg om het kaf van het koren te scheiden, al konden de laatste passages van de Kolmontberg (1,5km aan 3,1%) en Zammelenberg (800 meter aan 4,3%) nog roet in het eten van de rappe mannen gooien. Op de Kolmontberg zagen we een uitval van Tosh Van der Sande. De Belg van Visma | Lease a Bike sloeg een gaatje en begon met lichte voorsprong aan de Zammelenberg, maar werd op deze helling voorbijgereden door de voorwacht van het peloton.

Toch een sprint
Op de uitloper van de Zammelenberg waren de verschillen echter zeer klein. Het gevaar voor de sprinters leek hiermee geweken, maar Julien Vermote, Huub Artz en Pau Miquel hadden andere plannen. Deze drie renners vonden elkaar in de laatste vlakkere kilometers en reden een veelbelovende voorsprong bijeen. Konden zij de sprinters verrassen? Dit leek toch te hoog gegrepen, want met nog goed drie kilometer te gaan was de samensmelting een feit en konden we ons opmaken voor een spurt.

Dat wisten de sprintersteams maar al te goed en dus ging het tempo met een ruk de hoogte in. Dit zorgde voor een bijzonder snelle en bij momenten chaotische aanloop richting de sprint, maar Dylan Groenewegen wist zijn hoofd koel te houden. De Nederlander kwam op het juiste moment van voren, sneed als eerste de laatste bocht aan en wist vervolgens op de macht de tegenstand uit het wiel te sprinten. Maurice Ballerstedt werd op meerdere fietslengtes tweede, Arnaud De Lie kwam als derde over de streep.

Blijdschap bij Dylan Groenewegen – foto: Cor Vos

Voor Groenewegen is het zijn tweede zege van het seizoen, al dateerde zijn voorlaatste overwinning wel van januari, toen hij de snelste was in de Clàssica Comunitat Valenciana 1969. Het is voor de 30-jarige Nederlander dan ook een welkome opsteker, in aanloop naar de Tour de France (29 juni – 21 juli).

• 

  20 mei

  Lees ook Dylan Groenewegen wint weer eens een sprint: "Voelde altijd vertrouwen van de ploeg"

  20 mei