Interview Voor de eerste keer in de geschiedenis is het Oost-Vlaamse Zottegem gastheer van het Belgisch kampioenschap op de weg. Er ligt een lastig parcours op de renners te wachten, maar wel eentje dat bij het grote publiek nog onbekend is. ‘Local hero’ Luca Van Boven, renner bij Bingoal WB, neemt ons mee over de verschillende hindernissen en schetst zijn verwachtingen voor de titelstrijd.

Zottegem – dat het kampioenschap organiseert in samenwerking met Sint-Lievens-Houtem en Herzele – heeft een stevige wielertraditie. Als gemeente in het hart van de Vlaamse Ardennen is dat niet onlogisch. De Driedaagse De Panne-Koksijde was er steevast te gast voor een lastige openingsrit, en ook de Omloop Het Nieuwsblad voor beloften en GP Stad Zottegem hadden er jarenlang hun thuisbasis.

Het vertrek van het kampioenschap ligt echter enkele kilometers noordelijker. “In mijn dorp, Sint-Lievens-Houtem”, gidst Van Boven ons trots. “Tijdens de eerste lus passeren we zelfs langs mijn eigen voordeur. Ik ken de omgeving vrij goed, en het BK-parcours maakt deel uit van mijn trainingswegen. Het minste wat ik kan zeggen, is dat ze het superzwaar hebben gemaakt. Draaien, keren, constant op en af. Het parcours is geen meter vlak en het gaat bijna nooit stilvallen. Ik verwacht dat het peloton constant op een lint gaat zitten, dat er écht gekoerst wordt. Dat maakt het uitdagend.”

Eerste, grote lus
Na de start in Sint-Lievens-Houtem rijden de renners via de beklimming van de Diepestraat (1200 meter aan 3,5%) richting Oombergen, waar ze beginnen aan twee grotere lussen door Herzele en Zottegem van 48,2 kilometer. Die zijn gekruid met telkens drie hindernissen: de Klemhoutstraat (1800 meter aan 3%), Hostellerie (1300 meter aan 4,3%) en de kasseien van de Paddestraat (2300 meter).

“In die eerste lus verwacht ik nog niet veel beweging”, zegt Van Boven. “Pas op, de Hostellerie is wel een ambetante klim die echt wel moeilijk bolt. Maar de lus leent zich nog niet tot aanvallen. Zeker het deel van de lus dat richting Herzele gaat, daar zie ik de wedstrijd nog wel even stilvallen. Het is pas in die korte rondjes dat je de eerste echte acties van de dag zult zien.”

Explosieve lusjes
Daarmee doelt de régionale de l’étape op de 22,9 kilometer lange plaatselijke ronden in en rond Zottegem, die vijfmaal op de planning staan. Ook hier weer telkens drie hindernissen, maar die liggen korter bij elkaar en dichter bij de aankomst dan die in de eerste, grotere lus. Het gaat om de Grotebergstraat (800 meter aan 3,6%) die helemaal in het begin van het rondje ligt en verder de kasseien van het (te verwaarlozen) Kruiswaterplein (200 meter) en de interessantere Lippenhovestraat (1200 meter). Die laatste is ook vaste koek in de Ronde van Vlaanderen en ligt nu op slechts 5,5 kilometer van de streep in Zottegem, die ook wat oploopt.

“Het begint meteen pittig met de Grotebergstraat, die mag je niet onderschatten. Meteen daarna kan het nog wel eens stilvallen op de Langestraat. Voor de rest zal dat niet veel gebeuren, het wordt dus belangrijk om goed voorin te zitten. De deur zal achteraan openstaan. Als een ploeg zich wat rondjes op kop zet, gaat het achterin ook een paar kilometer per uur rapper. Al dat optrekken na de bochten zal renners doen kraken en afzien als je te ver zit. Het is altijd draaien en keren, zeker op de wegen richting het centrum van Zottegem. Daar is het constant optrekken, soms vanuit stilstand. Dat maakt het een heel zwaar rondje.”

Wat moet dan dé scherprechter van dit Belgisch kampioenschap worden? “De Lippenhovestraat is voldoende om het verschil te maken. Die kasseien bollen redelijk goed, maar ze lopen ook goed op. Vanaf het centrum van Velzeke is het meteen lastig, en ook na de kasseien, op de weg naar rechts is het opnieuw oplopend: dat is een ideaal moment om in de eerste rondjes te anticiperen of om in de laatste ronde een late uitval te wagen. Op dat punt is het nog maar drie à vier kilometer van de meet. Het is een mooie lus, maar van mij had de naburige Berendries er ook mogen inzitten. Dat had pas uitdagend geweest.”

Veel kanshebbers
Conclusie: “Iedereen kan hier winnen”, aldus Van Boven. “Een sprinter kan de hindernissen overleven en winnen, een klassiek coureur kan winnen. Ik zie hier zelfs een klimmer winnen. Zeker als je ziet dat Remco Evenepoel vorig jaar in Izegem op een vlak parcours won. Een BK is sowieso altijd lastig. Het is de grootste kermiskoers van het jaar, vaak verloopt de koers ook super ongecontroleerd. Alleen de sterke mannen ga je bij de eerste tien vinden, geen verrassingen. Als ik één naam moet noemen, is dat voor mij Yves Lampaert.”

• 

  23 jun

  Lees ook Voorbeschouwing: BK wielrennen op de weg 2024 - Wie volgen Kopecky en afwezige Evenepoel op?

  23 jun