Vuelta 2024: Michael Woods verslaat medevluchters op slotklim, ontketende Roglic deelt tik uit aan O'Connor en co
Michael Woods heeft de dertiende etappe van de Vuelta a España gewonnen vanuit de vroege vlucht. De ervaren renner van Israel-Premier Tech soleerde naar de zege op de loeisteile slotbeklimming Puerto de Ancaras. Primoz Roglic was met voorsprong de beste klassementsrenner, de Sloveen reed Ben O’Connor – die wel leider blijft – op bijna twee minuten.
Rit dertien van de Vuelta was – wat had u anders verwacht – een zware etappe. De start werd gegeven in Lugo, waarna er 176 kilometer moest gereden worden naar Puerto de Ancares. Onderweg moesten er drie gecategoriseerde beklimmingen bedwongen worden. Dat was echter nog maar een voorproefje, want in de absolute finale wachtte de beklimming van de Puerto de Ancares, een klim van eerste categorie.
Ruime kopgroep met veel Nederlanders en Belgen
Al snel tijdens de etappe ontstond er een ruime kopgroep van 24 renners. De namen: Wout van Aert (Visma | Lease a Bike), Jay Vine, Brandon McNulty, Marc Soler (UAE Emirates), Kasper Asgreen (Soudal Quick-Step), Sam Oomen (Lidl-Trek), Kim Heiduk (INEOS Grenadiers), Kaden Groves, Luca Vergallito (Alpecin-Deceuninck), Michael Woods, Dylan Teuns (Israel-Premier Tech), Victor Campenaers, Sylvain Moniquet (Lotto Dstny), Mauro Schmid (Jayco AlUla), Simon Gugliemi, Mathis Le Berre (Arkéa-B&B Hotels), Gijs Leemreize, Julius van den Berg, Enzo Leijnse (dsm-firmenich PostNL), Rubén Fernández (Cofidis), Nicolas Vinokourov (Astana Qazaqstan), José Félix Parra (Equipo Kern Pharma), Mikel Bizkarra en Xabier Isasa (Euskaltel-Euskadi).
De eerste gecategoriseerde klim van de dag was er maar eentje van derde categorie, maar daar gebeurde wel iets opvallend. Van Aert kwam daar als eerste boven en nam zo virtueel de leiding over in het bergklassement. Gaat de drievoudige ritwinnaar toch een doel maken van dat klassement? Van Aert en zijn metgezellen bleven ondertussen goed samenwerken. Hun voorsprong werd dan ook steeds groter, ook omdat het peloton niet aandrong.
Bedrijvige Van Aert
Het leek er dus al snel op dat de ritoverwinning weer naar iemand uit de vroege vlucht ging komen. Op de Alto O Portelo kregen we even een afscheiding te zien in de kopgroep, maar dat had te maken met de bergpunten op de top. Van Aert probeerde die mee te pikken, maar moest afrekenen met Vine en Soler. De twee renners van UAE Emirates konden echter niet voorkomen dat Van Aert wat verder uitliep in het bergklassement. Zowel Vine als Soler bleven – qua punten – wel in de buurt van de Belg.
Vervolgens was het even wachten op actie. Die actie kwam er weer op een kleine 50 kilometer van de streep. Campenaerts had door dat hij het niet ging redden op de twee laatste beklimmingen, waarna hij demarreerde op een vlak stuk. Van Aert, Schmid en Gugliemi waren aandachtig en schoven mee. UAE Emirates en dsm-firmenich PostNL, die beide met drie in de kopgroep zaten, zagen het gevaar. Ze deden er alles aan om het gat meteen te dichten, maar met hardrijders als Campenaerts en Van Aert in de kop van de koers lukte dat niet.
Kopgroep wordt uitgedund
En zo reed er met Campenaerts, Van Aert, Schmid en Gugliemi een sterk viertal weg in de voorfinale. Vier werd al snel drie, want Gugliemi kon het tempo van zijn metgezellen niet aan. Even leken Campenaerts, Van Aert en Schmid richting een minuut voorsprong te gaan, maar al bij al hadden de mannen van UAE Emirates de scheve situatie snel rechtgezet. De kopgroep was daardoor wel ferm uitgedund tot een groep van een negen renners.
Van Aert – die ook in de tussensprint de volle buit pakte -, Oomen, Leemreize, Schmid, Soler, McNulty, Vine, Schmid, Asgreen en Woods waren de beste renners in de vroege vlucht. Zij begonnen samen aan de Puerto de Lumeras (6,6 km aan 5,9%). Lang bleef de groep echter niet samen, want vrijwel meteen demarreerde Vine. Dat zorgde er eigenlijk alleen voor dat Asgreen overboord ging.
Zware val McNulty en Vine
De volgende die het probeerde was Soler, die enkele minuten daarvoor nog aan de rekker hing. De Spanjaard zong het een tijdje uit op de Puerto de Lumeras, maar in de laatste kilometer van de klim ging Van Aert – dankzij een stevige versnelling – nog op en over Soler. De Belg pakte zo weer alle bergpunten en verzekerde zich zo van de leiding van het bergklassement na etappe dertien. In de afdaling van de Puerto de Lumeras was het even schrikken. McNulty schatte een bocht verkeerd in, waarna hij en Vine tegen de grond gingen.
Het was niet zomaar een valpartij, want McNulty kwam terecht in het ravijn. De Amerikaan kwam echter met de schrik vrij, hij leek niet al te veel over te houden aan zijn crash. De valpartij zorgde er wel voor dat de kopgroep uit elkaar spatte. Van Aert, Oomen, Schmid, Woods en Soler reden met z’n vijven op kop, Vine probeerde na zijn val het gat nog te dichten. En Leemreize? Die werd al gelost op de Puerto de Lumeras en zag de kop van de koers niet meer terug.
Strijd op Puerto de Ancaras
De vijf leiders begonnen zo na een tumultueuze dag aan de Puerto de Ancaras, de slotbeklimming. Die klim was 7,5 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 9%. De laatste vijf kilometers waren het lastigste, daar ging het stijgingspercentage niet onder de 10% en kregen de renners af en toe stroken van 15% voorgeschoteld. Het peloton drong overigens totaal niet aan, hun achterstand bedroeg al meer dan vijftien minuten.
Meteen bij het ingaan van de laatste vijf kilometer werd er versneld. Het was de Zwitserse kampioen Schmid die meteen Van Aert, Oomen en Soler deed lossen. Woods kon als enige volgen en gooide enkele tellen later zelf de knuppel in het hoenderhok. De ancien van Israel-Premier Tech deed Schmid kraken en kwam zo alleen aan de leiding.
Woods met overmacht
Op een kilometer tijd reed Woods al een halve minuut weg van zijn concurrenten, spannend werd het dus niet. De Canadese kampioen soleerde met overmacht naar de overwinning in de dertiende etappe van de Vuelta. Woods won zo al voor de derde keer een etappe in de Spaanse grote ronde.
Schmid kwam 45 seconden later binnen als tweede. Soler kwam in de slotkilometers nog even bij de Zwitser, maar kwam zichzelf toch weer tegen. Hij eindigde als derde op meer dan een minuut. Oomen werd knap vierde, voor Van Aert. Leemreize klom nog naar een zesde plaats.
Roglic lost alles en iedereen
Terug naar de klassementsrenners nu. Red Bull-BORA-hansgrohe nam het initiatief en zorgde voor een heuse versnelling in het uitgedunde peloton. Dat zorgde ervoor dat op enkele kilometers van de top alleen Primoz Roglic, Enric Mas en Sepp Kuss overbleven. De drie leken de beste klassementsrenners van de dag te zijn, maar na een nieuwe versnelling van Roglic kon alleen Mas volgen. Kuss moest zich ondertussen ook herzetten en werd voorbijgesneld door Mikel Landa, die voor zijn eigen tempo koos.
Een nieuwe strijd tussen Roglic en Mas kregen we niet, want Roglic kon nóg een keer versnellen. Deze keer kon Mas niet volgen, de Spanjaard had zich duidelijk opgeblazen. Roglic toonde zo dat hij de uitgesproken topfavoriet is voor de eindzege in de Vuelta. Hij zette zijn concurrenten op ruime afstand.
O’Connor blijft leider, maar Roglic komt dichter en dichter
In de slotkilometer kregen we nog heel wat positiewissels te zien bij de favorieten. Landa was uiteindelijk de renner die het dichtst in de buurt van Roglic kon blijven, hij gaf een goede halve minuut toe. Enkele tellen later kwam Mattias Skjelmose boven, voor Carlos Rodríguez en David Gaudu. Mas en Kuss verloren ongeveer een minuut ten opzichte van Roglic. En O’Connor? Die zag af op de slotklim. De Australiër verloor uiteindelijk bijna twee minuten en ziet Roglic steeds dichter komen in het algemeen klassement.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.