De slotetappe van de Ronde van Romandië 2024 voor vrouwen is gewonnen door Riejanne Markus. De Nederlandse van Visma | Lease a Bike rekende in de natte straten van Morges af met haar medevluchter Niamh Fisher-Black. Lotte Kopecky kwam als derde binnen en mag zich eindwinnares noemen. Demi Vollering kwam in de laatste kilometer nog ten val, maar wist wel op eigen kracht de finish te bereiken.

Lotte Kopecky en Demi Vollering zijn ploeggenotes bij SD Worx-Protime, maar waren vandaag elkaars grootste ‘concurrenten’ in de slotetappe van de Ronde van Romandië. Na een fascinerende tweestrijd in de koninginnenrit naar Vercorin, konden we ons wellicht opnieuw opmaken voor een duel om de rit- en eindzege. Kopecky begon als leidster aan de slotrit, maar Vollering volgde in het klassement op slechts twee seconden van de wereldkampioene.

Er was dus nog van alles mogelijk in de strijd om de eindoverwinning en het parcours van de slotetappe leende zich ook tot koers. In de langste rit van de ronde, gecombineerd met meer dan 2.000 hoogtemeters, werd vanaf kilometer één geklommen. Na twee rondes over een heuvelachtig circuit, met een paar steile uitschieters en een kleiner maar zwaarder rondje, finishten de vrouwen weer in startplaats Morges.

Vollering (rechts) ging al vroeg in de aanval – foto: Cor Vos

Vollering trekt al vroeg ten strijde
Vollering bleek gebrand op de eindoverwinning, want al in de eerste kilometers ging ze er vandoor. De Nederlandse probeerde met hardrijders Chloe Dygert en Grace Brown een vroege vlucht op poten te zetten, maar dit bleek geen lang leven beschoren. Vervolgens was het lang, zeer lang wachten op een nieuwe uitvalspoging. Pas na goed zestig kilometer wisten twee rensters zich los te wrikken van het peloton: Riejanne Markus en Niamh Fisher-Black.

De Nederlandse hardrijdster van Visma | Lease a Bike en Nieuw-Zeelandse klimster van SD Worx-Protime sloegen de handen ineen en hun voorsprong liep op tot goed vier minuten. In aanloop naar de laatste en meteen ook zwaarste gecategoriseerde klim van de dag – naar Signal de Bougy (4,3 km aan 6,2%) – werd de voorsprong van Markus en Fisher-Black gehalveerd. Op de klim zelf kwamen de betere klimmers naar voren.

Markus en Fisher-Black houden knap stand
Onder aanvoering van Pauliena Rooijakkers werd de groep stevig uitgedund, maar een echte tempoversnelling bleef uit. In de dalende en vlakkere kilometers zagen we wel een spervuur aan demarrages, maar geen enkele renster wist echt weg te rijden. Nienke Vinke sloeg in de laatste twintig kilometer wel een mooi gaatje, maar bleek in haar eentje niet in staat om de kloof naar Markus en Fisher-Black te overbruggen.

De twee aanvallers reden bij het ingaan van de laatste tien kilometer nog altijd voorop en mochten op dat moment zeker dromen van de ritzege. Het verschil met de achtervolgende groep – waar het vooral moest komen van Liv AlUla Jayco en Movistar – bedroeg nog altijd een minuut. En voor Fisher-Black wachtte er niet alleen een (mogelijke) dagzege in Morges. De Nieuw-Zeelandse kon eventueel ook haar ploeggenote Kopecky nog onttronen als eindwinnares.

Riejanne Markus voert de forcing – foto: Cor Vos

Fisher-Black maakt zelfs kans op eindzege
Voor de start van de etappe was het verschil tussen de twee rensters van SD Worx-Protime namelijk 1’14” in het voordeel van Kopecky, maar aan de finish lagen nog tien bonificatieseconden klaar voor de winnares. In de slotkilometers liep het verschil echter flink terug door toedoen van Liv AlUla Jayco en dsm-firmenich PostNL. Fisher-Black kon zo haar ambities voor de eindzege opbergen, maar de ritzege stond nog wel op het spel.

Markus en Fisher-Black bleven namelijk uit de greep van de achtervolgers en zo kregen we een tweestrijd om de overwinning. Markus speelde het spelletje perfect in de laatste kilometer en nam niet meer over van haar vluchtkompaan. In de sprint die volgde bleek Markus duidelijk de sterkste. Vervolgens was het niet lang wachten op de binnenkomst van de favorieten. Lotte Kopecky wist de sprint voor plek drie naar haar hand te zetten en verzekerde zich zo van de eindzege.

Vollering komt nog ten val
Haar ploeggenote Vollering was namelijk in geen velden of wegen te bekennen. Dat had een reden: ze was in de laatste kilometer namelijk betrokken bij een valpartij. Vollering bleef een tijdje op het asfalt zitten, maar kroop uiteindelijk toch weer op haar fiets en wist op eigen kracht de finish te bereiken. De schade lijkt – op het eerste gezicht – mee te vallen.