Discussie Het EK wielrennen is weer begonnen. Na het Drentse decor van afgelopen jaar is het nu de beurt aan Vlaams Limburg. Met verschillende parcoursen in en rondom Heusden-Zolder en Hasselt komen alle disciplines in verschillende leeftijdscategorieën aan hun trekken. Maar hoe serieus neemt men het EK? Moet het geen eigen plek op de kalender krijgen om zo meer aanzien te creëren? Zit er simpelweg te weinig historie achter? Bespreek het in de WielerFlits Discussie van deze week.

Alle grote koersen hebben hun eigen plekje op de kalender: na de voorjaarsklassiekers begint de Giro d’Italia altijd vroeg in mei, de Tour de France steevast in juli en het WK wielrennen richting het einde van september. Uitzonderingen daargelaten. Dat is makkelijk te onthouden voor wielerfans, een vaste stip op de horizon voor renners en goed verkoopbaar aan sponsoren voor de organisatie.

Dat het Europees kampioen geen vaste plek heeft, blijkt wel uit de uiteenlopende data waarop het evenement plaatsvindt. De editie van dit jaar is van 11 tot en met 15 september. Door de overvolle wielerkalender van deze zomer ligt het kampioenschap nu tussen de Vuelta a España en het WK, tegelijkertijd met het Canadese tweeluik. En dat terwijl het EK 2025 in de Ardèche tussen 1 en 5 oktober is. In 2023 was het eind september, in 2022 half augustus, in 2021 begin september, in 2020 eind augustus en in 2019, 2018 en 2017 begin augustus.

Het aantal topsprinters aan de start in Heusden-Zolder dit jaar verklapt dat veel coureurs een doel van het EK hebben gemaakt. In vergelijking met de editie van vorig jaar wordt het veld aangesterkt met onder anderen Jasper Philipsen en Tim Merlier, maar ook wereldkampioen Mathieu van der Poel verschijnt aan de start. De erelijst toont dat er sinds 2016 veel bekende namen hebben gewonnen in de wegrit bij de mannen en vrouwen. Daarbij speelt het parcours altijd een belangrijke rol.

Historie is een groot onderdeel van de wielersport en geeft veel koersen reputatie, zowel met zwarte bladzijdes als iconische overwinningen. Hoewel Strade Bianche bewijst dat niet elke koers decennia oud hoeft te zijn om iconisch te zijn, wordt in Ardèche en Drôme pas het tienjarig jubileum gevierd. Het creëren van status zal voor de organisatie van het EK moeten komen van een combinatie van spraakmakende winnaars en consistentie.

Gaat het EK deze status de komende jaren nog krijgen? Op welke manier kan het Europees kampioenschap nóg meer gaan leven bij fans en wielrenners? Of is EK juist goed zoals het nu is? Discussieer mee in de comments!