Youri IJnsen

• vrijdag 4 oktober 2024 om 13:00

Tegenwoordig heeft Parijs-Tours misschien niet meer de allure van een topklassieker, maar dat verdient deze herfstwedstrijd eigenlijk wel. Anderzijds is het parcours met regelmaat gewijzigd, waardoor het misschien nooit een échte klassieker zal zijn. Bovendien is niet iedereen het eens met het gravelkarakter wat er de laatste jaren aan vast kleeft. WielerFlits blikt vooruit!

Historie

• 

  3 okt

  Lees ook Parijs-Tours is een gekke gravelkoers met vaak een vreemde winnaar

  3 okt

Vorige editie

foto: Cor Vos

• 

  8 okt

  Lees ook Riley Sheehan verrast als stagiair van Israel-Premier Tech met winst in Parijs-Tours

  8 okt

Parcours

Het parcours van dit jaar is identiek aan dat van 2023. Voor de start van Parijs-Tours verzamelen de renners zich in… Chartres. De klassieker vertrekt trouwens al lang niet meer vanuit Parijs zelf. Saint-Arnoult-en-Yvelines – een plaatsje tussen Parijs en Orléans – was jarenlang de plek waar het allemaal begon. Zo’n tien jaar geleden besloot de organisatie de start te verplaatsen naar het veel grotere Chartres, dat kan pronken met een historische binnenstad en natuurlijk een van de bekendste kathedralen van Frankrijk. In 2018 wilde de koers bovendien komaf maken met het predikaat ‘sprinterskoers’, en dus werd de toevlucht gezocht naar onverharde stroken.

Die werd gevonden op offroadwegen dwars door de wijngaarden ten oosten van Tours, die veelal op lastige hellinkjes liggen. Zo volgde Parijs-Tours het populaire voorbeeld van koersen als Strade Bianche, Tro-Bro Léon, Dwars door het Hageland en Schaal Sels. Dit tot ongenoegen van heel wat insiders. Sterker nog: na de eerste offroadeditie van 2018 was Patrick Lefevere zo ziedend over de wijziging, dat hij sinds dat jaar geen team meer naar deze klassieker heeft gestuurd. Ook enkele anderen keuren de parcourswijziging af. Toch is de organisatie in haar opzet geslaagd: sinds 2018 eindigde Parijs-Tours alleen in 2022 in een sprint.

Over de eerste 160 van de 213 kilometer kunnen we eigenlijk vrij kort zijn. Via onder meer Châteaudun, Vendrôme, Herbault en Amboise gaat het grotendeels in zuidelijke richting op weg naar Tours. De wegen zijn relatief vlak en veel hindernissen kunnen we ook niet vinden. Of de wind zou op enkele open stukken toch vrij spel moeten krijgen. De enige wijziging ten opzichte van 2022 (toen de route ook al quasi identiek was) zit wel in deze fase, want de renners hebben nu 500 meter extra in de benen voordat ze aan de slotfase beginnen. Voor wat het waard is. Die finale vangt aan ten oosten van Amboise. Daar wachten de De Côte de Limeray (1 km aan 2,8%) en de Pocé-sur-Cisse, de eerste twee onverharde stroken.

Daarna komt de Côte Goguenne op 50,5 kilometer van de streep, meteen gevolgd door het onverharde weggetje La Grosse Pierre (500 meter). Niet veel later ligt er weer een onverharde strook van een halve kilometer. Wat volgt is een aaneenschakeling van kuitenbijters met de Côte de Chançay (een gravelpad van 2,1 kilometer), de Côte de la Vallée du Vau (550 meter onverhard), de strook van Épinettes en de Côte de la Rochère, een helling van net geen kilometer. Na de Rochère wachten er nog 28 kilometers richting Tours. Na de gravelpaden van Épinettes en Vernou rijden ze daarna de Côte de la Vallée Chartier op.

Wie hier nog over voldoende krachten beschikt, kan na de top doortrekken op een onverharde strook van 1,6 kilometer. Nog 21 kilometer voor de boeg, maar een eventuele koploper mag zich nog niet rijk rekenen. Met nog zeventien kilometer op de koersteller is het tijd voor de Côte de Vouvray, met aansluitend het onverharde strookje van Rochecorbon op dertien kilometer van het einde en de Côte de Rochecorbon (500 meter lang) op 10,5 kilometer voor de finish. Daarna is het grotendeels rechtdoor richting de laatste chicane op slechts één kilometer van de meet. Op de brede Avenue de Grammont ligt dan eindelijk die verlossende eindstreep. Wie mag daar vieren?

Start: 11.55 uur in Chartres
Finish: tussen 16.49-17.15 uur in Tours
Afstand: 213,8 kilometer
Datum: zondag 6 oktober 2023

Favorieten

Met al die venijnige kuitenbijters, gravelstroken en potentieel waaiergevaar zo in het voorlaatste koersweekend van het Europese seizoen, biedt dat garantie op een zeer vermakelijke koers zoals we die al vaker in deze herfstklassiekers hebben gezien. Ook het weer zit mee, want in de finale staat de wind goed om het tussen de stroken door in waaiers te trekken. Alleen sterke beren zullen deze editie komen bovendrijven, want volgens de weerstations komt de regen zondag met bakken uit de lucht. We gaan voor een scenario waarbij snelle klassiekerspecialisten overleven of solo kunnen aankomen.

Sterke beer Mads Pedersen – foto: Cor Vos

Dé topfavoriet bij uitstek op dit parcours en met dit weer, is Mads Pedersen. Sinds de door hem gewonnen Lidl Deutschland Tour is de 28-jarige Deen van Lidl-Trek behoorlijk op dreef. Hij werd nadien zesde op het EK en verschalkte Mathieu van der Poel in de tweede etappe van de Ronde van Luxemburg. Pedersen heeft in voorjaarsklassiekers een mooi track record, maar in de wijngaarden rondom Tours zagen we hem nog nooit. Maar met zijn kwaliteiten in de klassiekers, zijn snelle sprint, het koude weer waarin hij altijd goed is én zijn knappe dertiende plek op het zware WK in Zürich, is Pedersen dé te kloppen man.

Voor Arnaud De Lie is het een seizoen met twee gezichten. De 22-jarige Waal van Lotto Dstny kende een zeer moeizaam voorjaar, waarbij zijn klassiekercampagne zelfs vroegtijdig werd afgebroken. Eind april pikte hij weer aan met een aantal zeges in wat kleinere wedstrijden. Vervolgens kroonde hij zich eind juni tot Belgisch kampioen, maar viel het in de Tour de France niet op zijn plaats. Na de Ronde van Frankrijk surfte hij wel een aantal weken op supercompensatie, maar in september had hij het weer lastiger. Toch maakte hij met zijn zege in Binche-Chimay-Binche afgelopen week weer indruk. Lotto Dstny heeft met de sterke Alec Segaert en de rappe allrounder Jenno Berckmoes meer ijzers in het vuur.

De Lie klopte op het BK nog Philipsen – foto: Cor Vos

Jasper Philipsen heeft dit jaar bevestigd als beste sprinter van de wereld. Met Milaan-San Remo en drie Tourritten op zak, zal de 26-jarige Belg terugkijken op andermaal een topseizoen. Hij werd daarnaast ook tweede op het BK en opnieuw in Parijs-Roubaix. Na de Tour stokte het wat voor de rappe man van Alpecin-Deceuninck, maar sprintte hij donderdag wel overtuigend naar de zege in de Münsterland Giro. Philipsen kan met zijn ploeg wel spelen, want ze hebben ook oud-winnaar Søren Kragh Andersen in de ploeg. In een scenario waarbij aanvallers de dienst uitmaken, zijn de Belg en de Deen complementair aan elkaar.

Het seizoen 2024 zou best wel eens het jaar te veel kunnen zijn voor Arnaud Démare, al vierde de sterke sprinter van Arkéa-B&B Hotels pas onlangs zijn 33ste verjaardag. Sinds zijn vertrek bij Groupama-FDJ ging het de Fransman aanvankelijk voor de wind, maar dit jaar is de klad er een beetje ingekomen. De topsnelheid om de jonge snelheidsduivels te kloppen heeft hij niet meer, maar toch komt Démare nog altijd bovendrijven als een koers lastig is geweest. Zo won hij onlangs nog Paris-Chauny (1.1). Als tweevoudig winnaar – in een massasprint en een klein groepje – mag je Démare nooit uitsluiten in Tours.

Naast Démare staat er nog een tweevoudig oud-winnaar aan de start. Hij mag inmiddels wegkapitein zijn bij Tudor Pro Cycling, maar Matteo Trentin rijdt dit seizoen nog altijd op een hoog niveau. De 35-jarige Italiaan won een rit en het eindklassement in de Tour de Wallonie eind juli en bleef daarna de goede resultaten verzamelen. Zo werd Trentin achtste in de Ronde van Denemarken, dertiende in de Renewi Tour, negende in de BEMER Classic, zesde in de Super 8 Classic en donderdag nog elfde in de Münsterland Giro. De Italiaan is niet meer de rapste, maar kan de koers wel afmaken in een klein groepje.

In zo’n najaar zie je vaak renners die niet de meest makkelijke start van het seizoen hebben gehad, opduiken in de finales. Zij zijn wellicht nog relatief fris. Een van de renners waarvoor dat geldt is Christophe Laporte. Wegens een vervelend zitvlakprobleem en ziekte viel zijn voorjaar grotendeels in het water. Ook de Giro verliep daardoor niet zoals het moet en pas na de Tour de France begon de ex-Europees kampioen resultaten te rijden die bij hem passen. Het werd vierde in de Renewi Tour, negende op het EK en woensdag nog derde in de Betcity Elfstedenrace. Zo’n scenario is in Parijs-Tours ook goed mogelijk.

Laporte draait zijn schoennoppen nog even stevig aan deze herfst – foto: Cor Vos

Een van de renners die de laatste weken in blakende vorm is, is Stefan Küng. De tijdrit- en klassiekerspecialist vindt in Frankrijk komend weekend een koers die enorm bij zijn kwaliteiten past. Al zou je dat niet zeggen, want op vijf deelnames is een dertiende plek in 2019 zijn beste uitslag. De 30-jarige Zwitser van Groupama-FDJ komt het beste tot zijn recht als het rotweer is en dat lijkt er voor zondag aan te komen. De sterke beer heeft ook de capaciteiten om het in die weersomstandigheden solo af te maken. Met de jonge spurter Paul Penhoët kan zijn ploeg ook op een ander scenario gokken.

Al weken voelde hij zich op zijn oude niveau, vertelde Taco van der Hoorn woensdag na de door hem gewonnen Betcity Elfstedenrace in Friesland. De 30-jarige rasaanvaller van Intermarché-Wanty stond bijna anderhalf jaar aan de kant met een zware hersenschudding, maar is sinds die zege ook voor het grote publiek terug. Hij deed het ook vintage Van der Hoorn: in een vlakke waaierkoers het goede moment kiezen, weg blijven en solo aankomen. In het verleden won hij nog zulke koersen en met het weer van zondag is hij aartsgevaarlijk. Met de sterke Laurenz Rex en de snelle Madis Mihkels kan de ploeg meer kanten op.

Parijs-Tours krijgt vaak een verrassende winnaar. We zijn dan ook op zoek gegaan naar renners die het in dit type wedstrijd goed kunnen doen, maar wellicht niet direct bij iedereen meteen in gedachten schiet. Denk dan aan Axel Zingle. De 25-jarige Fransman is bezig aan een van zijn laatste wedstrijden voor Cofidis, voordat hij naar Visma | Lease a Bike trekt. De ex-mountainbiker heeft er dit jaar al 69 koersdagen op zitten, maar daarin verzamelde hij wel liefst zestien podiumplekken. Hij overleeft makkelijk een zware koers als deze en is daarna katterap. Ook zijn ploeggenoot Milan Fretin is in vorm, met drie derde plekken in de laatste twee weken.

Vorig jaar won er met Riley Sheehan een stagiair deze wedstrijd. Dat is iets dat sowieso zelden gebeurt, maar Jelte Krijnsen liet in de Druivenkoers zien dat het geen unicum is. De 23-jarige Fries van Parkhotel Valkenburg rijdt deze wedstrijd namens Q36.5 Pro Cycling. Na die zege in Overijse bleef hij de afgelopen zes weken indruk maken. Krijnsen werd ook tiende in de Muur Classic Geraardsbergen, zesde in de Tour of Britain en afgelopen woensdag tweede in de Betcity Elfstedenrace. Vooral de wijze waarop hij een gat van twintig seconden dichtte tegen de wind in van de tweede groep naar WorldTour-profs, was tamelijk indrukwekkend.

Outsiders

In een scenario met veel regen en dit parcours, is een slijtageslag te verwachten. En dan moet je altijd rekening houden met sterke mannen die zo’n wedstrijd kunnen overleven. De lijst met outsiders is daardoor lang. We rekenen daartoe ook snelle mannen als Luca Mozzato, Pascal Ackermann, Hugo Hofstetter en John Degenkolb (ook al een oud-winnaar). In een wat kleinere groep zijn zij nooit kansloos. Ackermann en Hofstetter hebben uiteraard ook uittredend winnaar Sheehan in de ploeg, maar hij kon alleen in de periode eind april-begin mei zijn overwinning van vorig jaar bevestigen.

Bij Team dsm-firmenich PostNL zullen ze ook hoop houden op Nils Eekhoff, na twee top 10-plaatsen deze week. Uno-X Mobility zal hier ook weer goed voor de dag komen en hebben met Magnus Cort en de sterke aanvaller Jonas Abrahamsen twee goede pionnen. Pedersen zal bij Lidl-Trek in de finale ook kunnen spelen met Mathias Vacek, terwijl een zwak bezet UAE Emirates het vooral moet hebben van António Morgado en Mikkel Bjerg en men bij Decathlon AG2R La Mondiale kan spelen met Oliver Naesen en Stan Dewulf. De grootste dark horse is echter Anthony Turgis van TotalEnergies. Hij won de gravelrit in de Tour.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Mads Pedersen
*** Arnaud De Lie, Jasper Philipsen
** Arnaud Démare, Matteo Trentin, Christophe Laporte
* Stefan Küng, Taco van der Hoorn, Axel Zingle, Jelte Krijnsen

Website organisatie
Deelnemerslijst (CyclingFlash)
Deze was op het moment van publicatie verre van compleet.

Weer en tv

Als gezegd is er dus zeer slecht weer voorspeld voor zondag. Er staat een zuidwestenwind aan kracht 3 op de schaal van Beaufort. Daarbij regent het heel de dag, waardoor de gevoelstemperatuur in de beginfase amper boven de tien graden Celsius komt. ’s Middags stijgt dat weliswaar naar een graad of negentien, maar heel florissant is het weer niet. Dat creëert ongetwijfeld chaos.

Parijs-Tours kan zondag rekenen op de nodige interesse van tv-zenders. Eurosport begint de uitzending op het hoofdkanaal om 15.00 uur, evenals online op HBO Max en Discovery+. Sporza zendt de koers ook uit, maar begint om 15.30 uur. Voor het volledige overzicht verwijzen we je graag door naar de TV Gids van WielerFlits.