Het is inmiddels negen jaar geleden, maar Tom Boonen ervaart nog dagelijks de gevolgen van zijn zware valpartij in de Abu Dhabi Tour in 2015. De Belg liep blijvende gehoorschade op, maar de artsen vreesden op een bepaald moment zelfs voor zijn leven. Dat laat de inmiddels 44-jarige Boonen weten in een openhartig interview in Humo.

In de tweede etappe van de inmiddels verdwenen Abu Dhabi Tour ging het bijna gruwelijk mis voor Boonen. “Een stuk betonijzer raakte het voorwiel van Theo Bos. Ik moest uitwijken, maar zijn stuur sloeg in mijn voorwiel. Ik werd van mijn fiets gekatapulteerd en viel op de zijkant van mijn hoofd. Mijn helm werd eraf geslagen, waardoor de impact bijna helemaal op mijn slaap terechtkwam.”

“Ik was meteen bewusteloos en bloedde uit mijn oor. Eerst vreesden omstanders het ergste. Mijn Poolse ploegmaat Lukasz Wisniowski heeft naar verluidt staan wenen. Ook Theo Bos barstte in huilen uit, hij was ervan overtuigd dat ik dood op het asfalt lag.”

Boonen kwam vervolgens een paar kort bij bewustzijn, maar werd uiteindelijk afgevoerd naar het ziekenhuis. “De derde keer dat ik wakker werd, lag ik vastgegespt in de ambulance. Ik had een hersenbloeding, een hersenschudding en een breuk van vijftien centimeter in mijn schedel. Van die dag herinner ik me niets meer, alles is me later verteld.”

“Mijn gehoor bleek aangetast, maar dat heeft me in zekere zin gered”
De klassiekerspecialist van weleer lag vervolgens liefst twee weken op de Intensive Care. Er werd zelfs even gevreesd voor zijn leven. “Maar mijn schedelbreuk heeft mijn leven gered. Doordat die door mijn oor liep, kon het bloed eruit en werd er geen druk op mijn hersenen opgebouwd. Daardoor had ik geen blijvende hersenschade en genas ik snel. Mijn gehoor bleek aangetast, maar dat heeft me dus in zekere zin gered: anders was ik hier niet meer.”

Tom Boonen in de Abu Dhabi Tour van 2015 – foto: Cor Vos

Boonen wist uiteindelijk weer te herstellen, maar werd nooit meer honderd procent de oude. De gehoorbeschadiging die hij bij het incident opliep, is namelijk van blijvende aard. Een operatie bracht te veel risico’s met zich mee. De Belg heeft het inmiddels een plek kunnen geven. “Kleine dingen hebben me het meest geholpen, zoals oordopjes in bed: daardoor leek het gezoem zich meer naar het midden van mijn hoofd te verplaatsen.”

Leven met een zoemtoon
“Na verloop van tijd lijkt mijn brein zich erop te hebben ingesteld. De toon is er nog altijd, maar ik kan hem vaak naar de achtergrond verdringen”, vervolgt de oud-renner. “Ook in bed: ik slaap meestal op mijn goede oor, zodat het slechte oor naar buiten is gericht, en dan heb ik er minder last van. Eigenlijk heb ik nog het meest last van mijn gehoorverlies. Ik ben graag in lawaai en rumoer, maar niet in een ruimte met veel geroezemoes: dan kan ik gesprekken niet goed volgen. Ik heb ook geleerd om strategisch te zitten aan tafel, altijd met mijn goede oor naar het gesprek gericht.”

“Voor sommigen is die toon zo overweldigend dat ze zelfmoordgedachten krijgen. Dat ik hem vrij snel onder controle heb gekregen, heeft volgens mij veel te maken met mijn ervaring als topsporter. Sommige dingen overkomen je gewoon, je kunt er niets aan veranderen. Ik heb op een dag gewoon besloten dat die zoemtoon mijn leven niet mocht beheersen. ‘Laat maar komen,’ zei ik, en van dan af ging het beter. Dat kán dus, je mag de moed niet verliezen.”

• 

  29 dec

  Lees ook Boonen houdt blijvende gehoorschade over aan val in Abu Dhabi

  29 dec