Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Annemarie Worst doet weer mee voor podium: “Ik kom dichter bij de anderen”
Annemarie Worst was al op de goede weg terug, nadat ze een tijdje in de lappenmand lag, maar de renster van Cyclocross Reds deed afgelopen weekend ook weer echt mee om de podiumplaatsen. In Herentals en Namen greep ze net naast een podiumplek, maar van teleurstelling na afloop was zeker geen sprake.
Worst is vooral blij dat ze weer kan meestrijden om de bovenste plekken. “Zeker en vast. Ik kom dichter bij de anderen en kan het tempo ook weer een hele wedstrijd volhouden”, liet ze na afloop van de cross in Namen weten aan Het Nieuwsblad. “Het is leuk om weer vooraan mee te doen.”
“Met de drukke kerstperiode voor de deur is het leuk om met deze benen te kunnen rondrijden. De wereldbekerwedstrijden heb ik met stip aangeduid. En nadien is ook het Nederlands kampioenschap een doel.”
In Namen slaagde Worst erin om een strak tempo te rijden, maar ze kon onderweg niet versnellen. “Dat was waarschijnlijk door de combinatie van de cross in Herentals en de moeilijkheidsgraad van deze wedstrijd. Bovendien moest ik af en toe ook lopen, omdat mijn schoen enkele keren loskwam. Dat kostte me ook energie.”
Moeilijke periode
Het feit dat Worst nu weer kan meestrijden om het podium, is een meer dan welkome opsteker. De 28-jarige Nederlandse kende immers een verstoorde voorbereiding op de crosswinter met een coronabesmetting. Het was al de tweede winter op rij dat de Europese kampioene van 2018 niet op een ideale manier naar de crosswinter kon toeleven. Toen was dat omwille van een knieblessure, deze keer ging het om een ernstiger probleem.
“De zomer ging eigenlijk heel goed, tot ik een kleine twee weken voor de start van het seizoen plots te kampen kreeg met een benauwd gevoel op training. Het bleek om een coronabesmetting te gaan. Ik ben daar echt een tijdje heel ziek van geweest”, vertelde ze vorige maand nog in een interview met WielerFlits.
“Op een gegeven moment ga je toch weer trainen, maar toen bleek dat de corona-infectie op mijn hartspier was overgegaan. Dus moest ik weer rusten en heb ik anderhalve week niet kunnen fietsen. Ik koers enorm graag, maar wil niet doodvallen op de fiets. Bovendien volgt er na de sportieve carrière nog een belangrijk deel van het leven. Ondertussen heb ik na een MRI-scan, een echo en andere onderzoeken de zekerheid gekregen dat alles weer in orde is. En gelukkig maar, want het was best even schrikken.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.