Fietstoerisme Beetje bij beetje gaan de verschillende Alpenpassen weer open na hun wintersluiting van enkele maanden. Zo ook de Grossglockner, waar een laag sneeuw de hoogste flanken bedekt en zo voor een bijzondere fietsrit zorgt.

Ieder jaar is het weer hetzelfde ritueel: in oktober en november gaat het merendeel van de Alpenpassen met hun top rond of boven de 2.000 meter dicht, vanwege de winterse weersomstandigheden en de sneeuwval die het wegdek op termijn simpelweg niet meer begaanbaar maakt. Dat geldt ook voor de Grossglockner, de hoogste doorlopende bergpas van Oostenrijk.

• 

  21 mei

  Lees ook Wanneer worden Alpenpassen geopend voor wielrenners? Moeder natuur en commercie bepalen

  21 mei

Maar, rond mei is het tafereel omgekeerd en gaan de verschillende passen juist één voor één weer open. Alhoewel het nog wachten is op enkele van de hoogste bergwegen, zoals de Stelvio, Col de l’Iseran en Cime de la Bonnette, is de Grossglockner in Oostenrijk al enkele weken geopend. Dat levert nu, eind mei, bijzondere taferelen op, want alhoewel de weg goed begaanbaar is, ligt er nog een flinke dosis sneeuw rond de top.

Van zomer naar winter
De eerste kilometers van de beklimming liggen er aangenaam bij. Langs met voorjaarsbloemetjes bezaaide Alpenweiden werk je de eerste kilometers af, terwijl koeien er in alle rust lopen te grazen. Alhoewel de weg na Fusch al wat omhoog begint te lopen, verraadt weinig wat je weldra te wachten staat.

Want de Grossglockner is een serieus taaie beklimming en de omstandigheden maken het in deze tijd van het jaar zeker niet makkelijker. In de ochtendzon is de start goed te doen, maar al gauw wordt zichtbaar dat de winter hier nog bezig is aan zijn uittocht. Als de weg kortstondig een opening snijdt in het bos wat je zicht dan nog blokkeert, kan je voor het eerst de diep-witte Alpentoppen zien liggen richting waar je koers zet.

Steeds meer worden die winterse omstandigheden in de verte zichtbaar. Waar de Grossglockner in de zomer al een indrukwekkend schouwspel van berggeweld is, lijkt dat nu alleen nog maar meer het geval te zijn met de vele besneeuwde vlakten en bergtoppen, waar een enkele keer zelfs nog wat vers gevallen sneeuw vanaf waait.

In de laatste kilometers passeer je al een enkele wand van sneeuw, maar zeker in het slot en de laatste kilometer naar de Edelweissspitze (een klein zijweggetje dat je nog eens 70 meter hoger brengt dan de pashoogte) is de omgeving bedekt door een deken van sneeuw, wat voor unieke vergezichten zorgt.

• 

  29 jan

  Lees ook De Grossglockner: waar alles wat klimmen zo mooi maakt, lijkt samen te komen

  29 jan

Muren van meters hoog – zoals we vroeger nog wel eens in de Giro zagen – zijn het niet, maar desalniettemin is het een indrukwekkend gezicht en zorgt het voor een unieke rit. De komende weken zullen steeds meer bergpassen opengaan en steeds meer sneeuw verdwijnen, dus de mogelijkheid om een in sneeuw bedekte berg te fiets te beklimmen wordt steeds kleiner.

Maar, volgend jaar zullen de bergen na de winter evengoed weer uit hun winterslaap ontwaken en zullen er dus weer de nodige kansen zijn om besneeuwde bergpassen te beklimmen. Voor wie eens een Alpenpas in andere omstandigheden wil beklimmen dan onder de gebruikelijke zomerzon, is het komend voorjaar rond april en mei opletten geblazen dus.