JulianDubbeld

•

Fietstoerisme Profwielrenners in de Arctic Race of Norway krijgen de komende dagen rauwe toendra, uitgestrekte landschapen en eindeloze leegtes voorgeschoteld. De slotrit brengt de coureurs zelfs – met een beetje fantasie – naar het einde van de wereld. De Arctic Race of Norway eindigt namelijk op de Noordkaap. Veel vaker zal het peloton niet door dit soort unieke landschappen rijden. 

De Noordkaap wordt traditioneel gezien als het noordelijkste puntje van het vasteland van Europa, omdat het de laatste kaap is die nog met een auto bereikt kan worden. Op de Noordkaap is er niks anders dan een adembenemend uitzicht over de Barentszzee enerzijds en kilometers toendra anderzijds op het eiland Magerøya. Voor toeristen is er een winkel, restaurant en bioscoop uitgehouwen in een van de rotsen van de Noordkaap.

Alleen de E-69 leidt toeristen naar de Noordkaap. Om op het eiland Magerøya te geraken, moet je door de bijna zeven kilometer lange Noordkaaptunnel.  In de winter gaat dat allemaal nog een stuk lastiger: door de meters sneeuw moet er een sneeuwruimer voor de toeristenbussen uitrijden om toch op bestemming te geraken. Ook de Noordkaaptunnel moet in de winter voorzorgsmaatregelen nemen om niet te bevriezen middels de ‘koudepoorten’, die dan dichtgaan zodat er geen water in de tunnel kan lopen.

De E69 – foto: Philaweb

Het geeft aan hoe rauw de natuur is en hoe bijzonder het is dat een wielerkoers hier eindigt, al moet gezegd worden dat de sneeuw in de zomer verdwijnt voor een koud zonnetje en een temperatuur van rond de tien à vijftien graden Celsius. In de slotrit rijden de coureurs in 171 kilometer van Kvalsund naar de Noordkaap. Kilometerslang zullen de renners in het niets rijden. Bomen groeien hier niet meer door de extreem koude temperaturen in de winter. Als er geen peloton over de Noord-Noorse wegen had geraasd, hadden de renners waarschijnlijk niemand gezien – of slechts een enkeling.

Lastige finale
De laatste zestig kilometer van de rit gaan over die E-69 door de Noordkaaptunnel. Eenmaal op Magerøya zijn de eerste kilometers vlak. Langs rotsblokken en toendra rijden de coureurs dan richting de fjorden op het noorden van het eiland. Dat gaat gepaard met reliëf. De Skipsfjord (4,6 km aan 4,6%) en de Vestfjordellet (3 km aan 7,7%) moeten er een uitdagende finale van maken naar het einde van de wereld.

Overigens is het niet de eerste keer dat er een wielerkoers eindigt op de Noordkaap. In 2014 eindigde de Arctic Race of Norway hier ook al. Toen won Lars Petter Nordhaug voor Davide Vilella en Steven Kruijswijk. Ook eindigt de ultrarace NorthCape4000 hier, waarin de renners zo snel mogelijk van Turijn naar de Noordkaap moeten fietsen. De laatste kilometer zullen voor die deelnemers niet alleen fysiek zeer uitputtend, maar ook mentaal erg zwaar zijn gezien de grote leegte in de laatste duizend kilometer.