Zelfs doorgewinterde Limburgse toerfietsers worden tijdens Limburgs Mooiste (die dit jaar op 24 en 25 mei plaats vind) in hun eigen regio verrast door nieuwe weggetjes, klimmetjes en landschappen. Elk jaar opnieuw weet de organisatie de deelnemers te verblijden door onbekende, veelal autovrije wegen in de routes op te nemen.

Oprichter, oud-organisator en nu nog steeds dé routemaker Dries Linssen is het belangrijkste brein achter de voor fietsers nog niet platgetreden wegen in het Zuid-Limburgse landschap. De fietsende Bosatlas van het heuvelland wordt hij ook wel genoemd.

Dries en Jesse Linssen tijdens afgelopen editie – foto: Limburgs Mooiste

Honderden keren zag hij zijn speurtocht op de fiets naar nieuwe wegen stranden in een karrenspoor, een wandelpad of een weiland. Wie niet waagt, die niet wint. Dries Linssen werd al snel toen hij begon te fietsen uitgedaagd om van de gebaande wegen af te wijken. Zag hij een kleine geasfalteerde afslag, dan was hij nieuwsgierig waar zo’n zijweggetje naar toe zou leiden. Het gros van die paadjes is doodlopend, maar soms ontdekte hij een nieuwe route naar een onbekende klim met vaak een fascinerend uitzicht over het prachtige Limburgse heuvellandschap. “En wat het mooiste is: op deze wegen heb je nauwelijks last van automobilisten”, benadrukt Dries Linssen.

Groen licht
In de jaren zeventig begon Linssen senior met enkele vrienden een fietsclubje die gezamenlijk op een bourgondische wijze iedere zondag een mooie tocht maakte. Fietsclub Grand Ballon noemden ze zich. Elke keer was iemand anders verantwoordelijk voor de route, waarbij het een uitdaging werd om de anderen te verrassen. Later organiseerden ze een aantal jaren de toertocht van de Amstel Gold Race. Er werd vooral gekozen voor rustige wegen die parallel aan de rijkswegen van de route van de profkoers liepen. De grote uitdaging was daarbij om zo min mogelijk verkeerslichten in het parcours op te nemen. Dat lukte; alleen bij het kruispunt op de Rijksweg in Gulpen stond het licht af en toe op rood voor de fietsers.

foto: Limburgs Mooiste

Nadat de Amstel Gold Race de organisatie van de Toerversie in eigen handen had genomen, werd Limburgs Mooiste een zelfstandige toertocht, die zich kenmerkt door verrassende nieuwe routes in het heuvelland. De organisatie ging vervolgens alleen maar fanatieker op zoek naar nieuwe wegen.

In die zoektocht ging de hele familie van Dries Linssen mee. Waar zoon Jesse nu al jaren de organisatie van het evenement draagt, werden de schoonzoons Michiel en Ewout uitgedaagd om een klim in Zuid-Limburg te vinden die de ervaren parcoursbouwer nog niet kende. Michiel slaagde daar in door nabij de Bemelerberg en de oude Mergelgroeve ’t Rooth een klim te vinden langs steile mergelwanden en met doorkijkjes naar het Limburgse heuvelland. Zoals afgesproken werd die klim genoemd naar diens eerste kind, waardoor nu diverse wielersites spreken over de klim van ‘Us Marie’.

Vraag Dries Linssen naar zijn onbekende, favoriete weggetjes die inmiddels de routes van Limburgs Mooiste sieren en hij geeft het ene na het andere voorbeeld. Zoals het weggetje vlakbij bij de Abdij van Mamelis richting Duitsland, waar als je even niet oplet en de afslag mist je met de fiets door een beekje moet. “Iedereen denkt dat je buiten het Krijtland nauwelijks klimmetjes in Zuid-Limburg vindt. De gemeente Beekdaelen kent ook vele mooie verkeersarme wegen rond Doenrade en bijvoorbeeld Schinveld waar leuke hellingen liggen. Onlangs ontdekte ik dat een klim vanuit ’s Gravenvoeren, beginpunt bij Café de Wandelaar, richting Ulvend nu ook helemaal geasfalteerd is. Een pittige klim van zo’n 4 kilometer lang door een prachtig gebied. Noem hem maar Kattenroth omdat het laatste deel van de weg zo heet.”

foto: Limburgs Mooiste

Nog mooier
Zijn favoriete fietsgebied ligt tussen Ubachsberg en Wijlre, waar vorig jaar een prachtig breed fietspad is aangelegd. “De meeste fietsers nemen daar de klimmen aan de noordzijde zoals de Fromberg en Vrakelberg, maar als je vanaf die weg de klimmen naar het zuiden neemt richting Eyserheide en Elkenrade is het minder druk en misschien nog mooier.”

Een paar jaar geleden werd er ook een Limburgs Mooiste wedstrijd georganiseerd waar oud-renners als Steven Rooks en Michael Boogerd aan deelnamen. Ronald Waterreus werd gevraagd als wedstrijdleider. “Toen ik hem vroeg om van tevoren met mij de route eens te rijden, gaf Ronald me aan dat hij alle wegen in Zuid-Limburg wel kende. Als oud-wielrenner had hij er vóór zijn tijd als keeper duizenden kilometers afgelegd. Toch stapte hij bij mij in de auto. We waren nog geen tien kilometer weg of hij vroeg mij ineens waar we waren. Hij moest erkennen dat hij sommige gebieden in zijn geboortestreek niet eens kende.”

Carnaval tijdens de afterparty – foto: Limburgs Mooiste

Linssen is inmiddels bijna tachtig jaar jong, maar maakt elke week nog minimaal een fietstocht van zo’n 50 à 60 kilometer door het Zuid-Limburgse land. Trots is hij dat er in 630 kilometers routes die voor Limburgs Mooiste 2024 zijn uitgezet opnieuw slechts één verkeerslicht zit. Maar ook hoe zijn zoon Jesse de fietstocht tot een fietsfestival heeft uitgebouwd. De sfeer rond het start- en finishpaviljoen is als uniek te omschrijven. En tegenwoordig heeft Limburgs Mooiste ook een camping waar zo’n 1500 deelnemers (met aanhang) van het evenement verblijven. “Je ziet dat twee derde van de deelnemersbewijzen al op de vrijdag wordt afgehaald. De meeste fietsers maken er met hun familie een lang weekend van. De unieke routes en de gezellige sfeer zijn de successleutels van Limburgs Mooiste. En daar willen we ons ieder jaar mee profileren”, geeft Jesse Linssen aan.

Meer info over de routes en het inschrijven lees je op de website van Limburgs Mooiste