Fietstoerisme Mallorca is de mooiste plek op aarde om te fietsen. Sa Calobra is de mooiste klim van het eiland. Dat maakt Sa Calobra de mooiste klim op aarde. Logisch toch? Tijd voor een portret.

Minstens vijf van mijn persoonlijke top tien liggen op Mallorca, met de klim van Sa Calobra als ultieme hoogtepunt. Ben je er wel eens geweest, Mallorca? Vergeet Calpe of Girona, Mallorca is the shit. Natuurlijk, het is waar: tegenwoordig is Calpe the place to be voor de profs als zij hun winterse trainingskampen plannen. Mallorca heeft afgedaan. Waar in het verleden ploegen massaal het vakantie-eiland opzochten, gaat de vlieger nu eerder naar Alicante, om daar ergens aan de Costa Blanca een pleisterplaats te vinden. 

Benidorm, Altea, Javea, Calpe: allemaal perfecte uitvalbases voor een winters trainingskamp. De kust heeft een paar fikse voordelen voor de wielerploegen. Het allerbelangrijkste is het klimaat. De Costa Blanca kent een soort subklimaat, waardoor het er net even beter weer is dan elders in Europa. Niet voor niets zijn het favoriete oorden voor bejaarde overwinteraars. Dat subklimaat resulteert in een aangename wintertemperatuur van tegen de 20 graden, ideaal om in te trainen. Pas op: het kan er ook spoken. Zo heb ik eens meegemaakt dat ik ‘s middags na de training in de zon op het terras zat om de volgende ochtend wakker te worden in een wereld met een dik pak sneeuw. 

Het heuvelachtige achterland van de Costa Blanca leent zich uitstekend voor trainingen, maar ploegen kiezen vooral om naar Calpe en omgeving te trekken vanwege de logistieke voordelen. Het is een stuk eenvoudiger een vrachtwagen met fietsen naar het Spaanse vasteland te rijden dan naar Mallorca. Het scheelt een fiks stuk varen met de veerboot.

Perfect fietseiland
Hoewel je prima kunt fietsen rondom Calpe, haalt de omgeving het niet bij Mallorca. Zeker niet als je een ‘gewone’ fietser bent en niet een professional. Het eiland is echt een perfect fietseiland, afgestemd op de fietstoerist. Het is voor het overgrote deel vlak, met hier en daar een klim van een kilometer of vijf naar een of andere pukkel in het landschap, waarop vaak een klooster is gevestigd. Perfect om een blokje op te doen. 

Aan de noordwestkust van het eiland is het ware goud te vinden. Daar ligt de Sierra de Tramuntana, een bergketen die de hele kustlijn omvat. De mooiste klimmetjes liggen daar voor het oprapen, allemaal ideaal van lengte en moeilijkheidsgraad. En omdat het oog ook wat wil: ook voor de omgevingsliefhebbers is er veel te genieten. 

De meest iconische klim van het eiland is Sa Calobra, of formeel Colls dels Reis geheten. Het is een zijweg van de hoogste klim van het eiland, de Puig Mayor. De weg, ontworpen door de Spaanse ingenieur Antonio Parietti, werd in 1932 handmatig aangelegd, zonder de hulp van enige machine, en was zo ontworpen dat de aanleg van een tunnel vermeden kon worden. De route omvat de beruchte Nus de Sa Calobra, een bocht van 360 graden. Deze ‘stropdas’ is een van de beroemdste rondingen ter wereld. Hij draait 270 graden en gaat onder zichzelf door.

Fiets omdraaien
Ergens aan de noordkant van de top van die berg moet je een afslag nemen (het staat goed aangegeven), een stukje bergop naar de col en dan naar beneden tot je het strand bereikt. Daar moet je je fiets omdraaien en alles wat je net hebt afgedaald weer op.

Sa Calobra Coll dels Reis, Escorca, Spain

• Distance: 9.9 km, Elevation: 696 m, Avg. Grade: 7 %

In 9,4 kilometer overwin je 585 hoogtemeters. De klim is een heerlijke loper, die, op een paar scherpe binnenbochten na, nergens echt steil wordt. Zeven procent is het gemiddelde stijgingspercentage. Daarmee is Sa Calobra wat steiler dan de meeste andere klimmetjes op het eiland, maar het afzien blijft binnen de perken.

Haarspeldconstructie
De schoonheid, de betrekkelijke rust van de klim (het is immers geen doorgaande weg) en een paar opmerkelijke passages maken de klim speciaal. Zo is in het bovenste gedeelte van de beklimming een beroemde haarspeldconstructie, waarbij de wegen elkaar bovenlangs kruisen. Wat nog meer peper aan de klim toevoegt is dat Sa Calobra vaak alleen binnen bereik is van de goedgetrainde wielrenners. De meeste fietstoeristen zitten immers in Alcudia of Playa de Palma op hotel, wat maakt dat het ritje naar Sa Calobra rond de 140 kilometer uitkomt, met de nodige klimmen in het voortraject.

Voor profs heeft de Colls del Reis vanaf de strandkant de ideale lengte voor een 20-minutenblok. Dat zie je daarom terug in het segment dat van de klim is aangemaakt op Strava. Gevestigde namen als Simon Yates, Gianni Moscon en Ian Boswell, de winnaar van Unbound in 2021 bemensen daarin de top tien. Een tijdje was de beste tijd in handen van de bij ons onbekende Brit Ed Laverack. Na een paar jaar voor Engelse conti-teams te hebben gefietst ging Ed zich toeleggen op het klimwerk. Eind april 2022 voltooide hij zijn meesterwerk: de KOM op Sa Calobra. Op twitter: “I’m a broken man but I set out to attempt something and by throwing caution to the wind today it payed off 6.3wkg for 24 odd minutes was “enough” Believe. Achieve. EDMODE.” Laverack klopte de tot dan beste tijd van Sebastian Henao met 18 tellen.

Tijdens het trainingskamp in de aanloop naar de kerstcrossen van 2022 blies de wereldkampioen in het veldrijden flink in de bus. Tom Pidcock raffelde op 18 december de klim 1 minuut 50 sneller af en zette de beste tijd op 22.46 minuten, een gemiddelde snelheid van 24,6 km/uur. Zijn data-file op Strava liet een indrukwekkend wattage zien. Met 386 watt over die 22 minuten haalde hij een wattage per kilogram lichaamsgewicht van 6,7. Als je kijkt naar de VAM, het aantal hoogtemeters per uur, 1728, dan is dat indrukwekkend voor een klim met dit stijgingspercentage. Het was een voorbode van wat komen ging, want Pidcock reed een aantal puike crossen. Overigens mag ook de snelste tijd bij de vrouwen er zijn. De QOM is in handen van Illi Gardner en staat op 29.09. De ex-renster van CAMS-Tifosi reed haar snelste tijd in november van vorig jaar. 

Terug naar de stervelingen. Het is een beetje een overgang van de snelste tijden, maar een goede lunch is ook wat waard, zullen we maar zeggen. Natuurlijk kun je beneden in het haventje van Sa Calobra op het terras genieten van de zon en de koffie. Maar dan zit je bepaald niet alleen, zo zullen we het maar omschrijven. 

Wil je echt een mooi plekje naast de gebaande paden dan is het advies om, net voor je beneden bent, de afslag naar Cala Tuent te nemen. Ja, er komt dan een kleine klim bij (maal twee, want je moet weer terug) maar neem maar aan dat dat de moeite waard is. Restaurant Es Vergeret biedt je een uitzicht dat je niet snel zult vergeten. Gelukkig maar. Dan heb je nog wat om bij weg te zwijmelen als de regen op je dak plenst in die natte winters.