Materiaalzone Ieder jaar zien we verschillende wielerploegen van fietssponsor veranderen en ook komend seizoen zijn er weer enkele veranderingen op til. Temidden van al die wijzigingen is één merk uitzonderlijk trouw: Specialized. Al 18 jaar is de Amerikaanse fietsconstructeur sponsor van Soudal-Quick Step en haar voorgangers – al was er een korte pauze.

We gaan teug naar 2007. Dat jaar treden Bulgarije en Roemenië toe tot de Europese Unie, wordt de iPhone geïntroduceerd door Steve Jobs en wint Filippo Pozzato de Omloop het Nieuwsblad. Het is tevens het jaar dat Specialized toetreed als sponsor van de ploeg die destijds als Quickstep-Innergetic door het leven ging.

Grote namen als Tom Boonen, wereldkampioen Paolo Bettini en Peter van Petegem rijden dat seizoen voor de ploeg van Patrick Lefevere. Dat jaar ruilen ze fietsen van Look in voor racers van Specialized en trekken ze naar de koers met de tweede generatie van de ondertussen iconische Specialized Tarmac: de Tarmac SL1. Officieel was dat de tweede generatie, maar onder de motorkap was dat een vrijwel geheel nieuwe fiets.

Een kleine 18 jaar later zijn de Belgische ploeg en het Amerikaanse merk toe aan de negende variant van de Tarmac en gaan ze bijna het zeventiende jaar van hun samenwerking in. Dat lees je goed, want in 2010 en 2011 maakte de ploeg-Lefevere gebruik van fietsen van Eddy Merckx. In die jaren was de Tarmac evengoed te zien in het peloton, bij HTC-Highroad en Saxo Bank.

Weinig sponsorovereenkomsten lopen dusdanig lang als die tussen Specialized en Patrick Lefevere’s ploeg. Eén ander team en fietsenmerk komen in de buurt. Als we het hebben over een aaneengesloten contract, werken ze zelfs al wat langer samen: INEOS Grenadiers (en voorgangers) werken al sinds de start van het team in 2010 samen met Pinarello.

Tal van veranderingen
De racefiets ging door de jaren heen flinke wijzigingen door, zo ook de Tarmac. De Tarmac SL1 was de eerste volledig carbon racefiets van Specialized. Ook zijn opvolgers werden stuk voor stuk van dat materiaal gemaakt, al volgden er wel de nodige andere veranderingen aan het frame en de afmontage.

Zo werd de Tarmac SL2 (2008) ontwikkeld met feedback van Tom Boonen, waardoor onder meer de achterzijde stijver werd gemaakt. Diens eerste opvolgers, de SL3 (2010) en SL4 (2011), waren beiden stap voor stap een stukje lichter en weer wat stijver, waardoor het stijfheid-gewichtsratio er stapsgewijs op vooruit ging. Tevens was de SL4 één van de eerste modellen die werd voorzien van een elektronische groepset

Na de SL4 was het een paar jaar wachten, maar volgde met de SL5 in 2015 serieuze wijzigingen: voor het eerst presenteerde Specialized een Tarmac met schijfremmen, al bleef er ook een variant met velgremmen beschikbaar. Bij de SL6 (2019) lag ook weer de nadruk op gewicht en stijfheid als kwaliteiten, maar was er ook voor het eerst aandacht voor aerodynamica. Dat laatste was zichtbaar in de buisvormen, die minder rond waren dan bij zijn voorgangers.

De komst van de SL7 (2021) betekende tevens het einde van de aerodynamische Venge. Vanaf toen was de Tarmac ‘the one bike to rule them all’, waardoor de nadruk ook meer op aerodynamica kwam te liggen. Meest recent introduceerde Specialized de Tarmac SL8, met zijn opvallende vooruitstekende balhoofd.