Eerste indruk: Specialized Tarmac SL8, een logische evolutie van de SL7

Materiaalzone Dat Specialized een nieuwe Tarmac SL8 ging presenteren, was lange tijd een publiek geheim in de fietsindustrie. Rond het Super WK in Glasgow was het dan eindelijk zo ver en presenteerde het Amerikaanse fietsenmerk hun nieuwe superbike. WielerFlits had het geluk de nieuwe SL8 aan een eerste testrit te onderwerpen in het Zuid-Limburgse heuvelland.

Ruim drie jaar geleden lanceerde Specialized de Tarmac SL7. Die fiets combineerde de kwaliteiten van de lichtgewicht Tarmac SL6 en de aerodynamische S-Works Venge, om één racefiets te vormen die op alle vlakken excelleert. Alhoewel de SL7 op lovende reacties kon rekenen, waren er ook enkele kritieken. Was hij wel écht zo aerodynamisch als de Venge? Was de stijfheid van hetzelfde niveau? En ging die aerodynamica niet ten koste van het lage gewicht?

Met de SL8 probeert Specialized het laatste stapje te zetten, om de SL8 écht one bike to rule them all te maken. Lichter, meer aerodynamisch en over de gehele linie sneller; dat moest de Tarmac SL8 worden.

Want, één van de kritieken op de SL7 was terecht: hij was op topsnelheid nét wat minder snel dan de Venge. Dus werd er gekeken naar de aerodynamica aan de voorzijde van de fiets in een poging deze te verbeteren.

Een eerste verbeterpunt was relatief makkelijk, door een geïntegreerde stuur-stuurpencombinatie te introduceren: de Roval Rapide cockpit. De afwezigheid van boutjes en een ronde stuurpen zorgden al voor enkele watt winst.

De Roval Rapide cockpit

Maar het meest opvallende verschil vinden we in de balhoofdbuis, die Specialized heeft omgedoopt tot de zogenaamde Speed Sniffer. Daar kunnen we een hoop grapjes over maken, maar Specialized heeft voor die naam gekozen omdat de fiets een neusje voor snelheid zou hebben.

Door het balhoofd iets naar achter te plaatsen in de balhoofdbuis, kon de voorzijde van de balhoofdbuis van een scherper profiel worden voorzien, terwijl de balhoofdbuis als geheel smaller is geworden. Hierdoor zou de voorzijde van de fiets efficiënter door de luchtstroom moeten snijden.

De grootste noviteit aan de SL8: de Speed Sniffer

Een laatste aerodynamische verbetering, paste Specialized toe rond de zitbuis, door deze even smal te maken als de zadelpen van de SL7. Samen met de Speed Sniffer en de nieuwe cockpit zou het de SL8 zelfs sneller maken op het vlakke dan de Venge. Dat valt wellicht ook toe te schrijven aan verbeterde stijfheid, want ook de trapasstijfheid zou erop vooruit zijn gegaan.

Naast die verbeterde stijfheid en aerodynamica, springt het lage gewicht in het oog. Specialized stelt lessen die ze hebben geleerd tijdens de ontwikkeling van de Aethos toegepast te hebben op de Tarmac SL8 om verschillende buizen lichter te maken, zonder in te boeten aan stijfheid.

Daarin heeft Specialized vooral gefocust op de onderbuis, de zitbuis en de achtervork. De buisvormen zouden hier zó efficiënt kracht dragen, dat er verschillende lagen carbon weggehaald konden worden zonder dat dit stijfheid verminderde. Het resultaat? Een verbluffend gewicht van slechts 685 gram van het frame (56cm). Daarmee is hij maar liefst 115 gram lichter dan zijn voorganger.

Logische opvolging
Een ritje van 77 kilometer door de Zuid-Limburgse heuvels is wellicht niet genoeg om een uitgebreide review over een fiets te schrijven, maar het bood in dit geval zeker wel een indruk van Specialized’s nieuwe paradepaardje. Vooropgesteld: de Tarmac SL8 is een volbloed racer.

Lichtgewicht, reactief, scherp in zijn stuurgedrag, een goede aanzet; het zijn slechts enkele van de kenmerken die de SL8 ook écht de allrounder maken als welke Specialized hem presenteert. Kort gezegd is het lastig commentaar te leveren op deze fiets, want hij presteert écht goed.

Vanaf de eerste meters is merkbaar dat de SL8 een opvolger is van de SL7. Niet alleen visueel, maar ook in rijgedrag zijn er tal van overeenkomsten. De goede stuurcapaciteiten en aangename stijfheid waar de SL7 om bekend stond, zijn ook terug te voelen in de SL8.

Toch zijn er enkele subtiele verschillen aanwezig. Wat eigenlijk het eerst opvalt, is dat de fiets wat comfortabeler aanvoelt dan zijn voorganger. Iets wat – ironisch genoeg – vanuit de voorzijde van de fiets lijkt te komen. Ondanks de toevoeging van een geïntegreerde cockpit, lijkt er sprake te zijn van net wat meer schokabsorptie.

Let wel: de SL8 is absoluut een stijve racefiets, dus je voelt echt wel over wat voor wegdek je rijdt, maar een hele hoop vibraties en harde schokken lijken een stuk zachter door te komen. Dat biedt niet alleen comfort maar ook wat extra vertrouwen, omdat de fiets weinig nervositeit tentoonstelt.

Ook dat is opvallend, want de SL8 is uiterst reactief – op verschillende vlakken. In een snelle afdaling, als je een stuurbeweging wil corrigeren of als je uit het zadel komt en de fiets op en neer wiegt; de SL8 doet wat jij opdraagt en dat doet het vrij makkelijk.

De fiets is daarmee heel toegankelijk in zijn stuurgedrag, maar dat gaat niet ten koste van een gezonde portie agressiviteit. Net als we gewend zijn van de Tarmac SL7, is de SL8 bij uitstek geschikt om op hoge snelheid door bochten te knallen zonder tegen te stribbelen. Tegelijkertijd is het geen fiets die áltijd op het randje stuurt, waardoor je dus ook met een meer ontspannen rijstijl tijdens je koffieritje prima uit de voeten kan.

Stijfheid alom
Wat bijdraagt aan die gezonde portie agressiviteit, is de stijfheid van de fiets – op verschillende plekken. Net als bij de SL7 is de trapasstijfheid uitmuntend. Als je aanzet, vertrekt de fiets direct en merk je dat vermogen wordt omgezet in snelheid. Dat geldt vooral voor de eerste aanzet, want op snelheid nog eens door versnellen gaat nét wat minder rap.

Waar de voorzijde van de fiets wat extra comfort lijkt te leveren, is de achterzijde vooral écht stijf. Ongemakkelijk wordt de SL8 daar niet van, maar het draagt wel bij aan die goede reactiviteit op een stevige aanzet en daarnaast de nodige controle; ook onder hoog vermogen blijft de SL8 uiterst stabiel. Volgens Specialized zouden enkele wijzigingen in de achterbrug ook wat extra comfort moeten opleveren, maar dat was niet direct voelbaar – wellicht is de verbeterde compliance wel net dat beetje extra controle.

Ook de nieuwe one-piece Rapide cockpit draagt zijn steentje bij aan de algehele stijfheid van de fiets. Dat merk je niet op elk moment, maar komt – niet geheel onverwacht – vooral tijdens een sprint tot zijn recht. Niet alleen zorgt de stijve cockpit voor optimale krachtoverdracht door een goed inzetbaar hefboomeffect, maar het draagt ook weer bij aan de controle die je over de fiets hebt – ook onder hoge druk.

Een mooi detail op de Rapide cockpit, is dat de bovenzijde is voorzien van een stipjespatroon. Alhoewel het nergens officieel vermeld staat, lijkt dit een soort siliconen of rubber te zijn, waardoor het stuur nét wat meer grip voor je handen biedt dan als je het enkel op het gladde carbon vast zou houden.

Souplesse
En dan tot slot het gewicht, wat nét weer een beetje lager is dan de SL7. Met het geclaimde gewicht van slechts 685 gram voor het frame (56cm) is de SL8 ongelooflijk licht. In de lichtste configuratie zou hij volgens Specialized slechts 6,8 kilo wegen. Dat dit lage gewicht ervoor zorgt dat de fiets meer dan prima kan klimmen, vereist weinig uitleg. Wat wel extra aandacht verdient, is dat ook het lage gewicht er weer voor zorgt dat de SL8 aangenaam stuurgedrag vertoont.

Klimmen is op de SL8 een genot

Het lage gewicht zorgt dat werkelijk elke beweging met de fiets uiterst vloeiend lijkt te verlopen. Dansen op de pedalen van links naar rechts, uitwijken voor een kleine oneffenheid op de weg of de fiets heen en weer gooien in volle sprint; het lijkt allemaal argeloos te verlopen en je lijkt áltijd controle te hebben.

Het enige wat ik mistte bij de Tarmac SL8? Wat bredere banden. Met de 26 millimeter brede S-Works Turbo banden als standaard-afmontage valt er nog een klein beetje extra winst te boeken op het gebied van comfort en controle, maar dat is gelukkig in een handomdraai gedaan.

De Tarmac SL8 is beschikbaar met verschillende soorten afmontage. De verschillende modellen zijn allemaal voorzien van elektronsiche groepsets en variëren in prijs van €6.500,- tot €14.000,-. Ook is de frameset los beschikbaar. Deze kost €4.000,- voor het reguliere model en €5.500,- voor het S-Works model.

Al met al past de Tarmac SL8 eigenlijk perfect in de trend dat hoogwaardige producten in de fietsindustrie vaak niet met reuzenstappen verbeteren, maar er desalniettemin verschillende kleine stapjes vooruit worden gezet. Dat geldt ook voor de SL8, die niet breekt met de traditie van de veelzijdige SL7, maar desalniettemin op verschillende vlakken is verbeterd en zo een maatstaf lijkt te zetten voor de all-in-one performance fiets.

Thanks voor de lift, Ide

De SL8 is een genot om op te fietsen. Het levendige stuurgedrag zorgt in combinatie met het lage gewicht voor een uiterst aangename fiets die elke aanzet, versnelling en klimmetje in een speeltuin verandert. Ide Schelling kon ik er nog niet door bij houden, maar dat het rap gaat is onmiskenbaar. Trappen blijft dus van belang, maar snel is de Tarmac SL8 absoluut.