Materiaalzone Al dagen is het bloedheet in de Vuelta à España, met temperaturen die constant ruim boven de 30 graden liggen en uitschieters tegen de 40 graden aan. Dat vergt veel van het peloton, maar betekent ook dat ploegen alle zeilen moeten bijzetten om de lichaamstemperatuur van hun coureurs op peil te houden.

Aan de finish in Sevilla was het 36 graden, terwijl dinsdag gedurende de rit het kwik steeg tot maar liefst 39 graden; het Vueltapeloton heeft sinds het vertrek uit Lissabon afgelopen weekend te maken met flinke hitte en voorlopig lijkt daar geen verandering in te komen. Pas als in de tweede koersweek het noorden van Spanje wordt aangedaan lijken er aangenamere temperaturen te wachten op het peloton.

Dat betekent dat ploegen zich op verschillende manieren hard maken om hun coureurs zo goed mogelijk te verkoelen. Dat gaat om veiligheid, maar gebeurt ook met het oog op het optimaliseren van de prestaties, zo legt Frederik Willems, ploegleider bij Alpecin-Deceuninck, uit aan WielerFlits.

“Met de huidige temperaturen is het ‘gewone’ fietsen goed te doen, maar een inspanning leveren of echt diep gaan, moet veel meer worden afgemeten. Ze moeten hun energie echt wat slimmer inzetten. Wij hebben nog geen opgaves gezien, maar je merkt wel aan de koersmentaliteit dat iedereen erover nadenkt”, verklaart Willems

Dus worden er al voor de start verschillende dingen geprobeerd om de kerntemperatuur van de coureurs zo stabiel mogelijk te houden. “Zo willen we de eerste serieuze hitte-prikkel eigenlijk zo lang mogelijk uitstellen. Dat doen we met ijsvesten, terwijl de renners na het tekenen voor de start nog een keer een soort ijs-slurry of andere koele dranken krijgen”, vertelt hij.

Eenmaal in de koers is het vooral een kwestie van genoeg vocht bij de coureurs zien te krijgen, wat op dit moment een grotere uitdaging is dan normaliter. “Alle ploegen rijden hier rond met een koelwagen omdat er zó veel water en ijs nodig is. Bij de bevoorradingszones wordt dus niet alleen het peloton bevoorraad, maar pikken wij ook regelmatig nieuw water en ijs op.”

“We gebruiken nu veel meer bidons dan normaal. Het is voornamelijk water om te koelen, maar we merken ook dat de bidons met sportvoeding halfvol terugkomen. De drank wordt op de fiets heel snel warm en in deze temperaturen willen ze gewoon iets fris drinken. Er wordt dus sowieso al veel uitgedeeld, maar dat komt ook omdat niet alles wordt genuttigd. Er worden wel wat extra zoutachtige producten in de dorstlesser gedaan om te zorgen dat hun lichaam het vocht zo goed mogelijk vasthoudt.

Naast het vele vocht, gebruiken ploegen pantysokjes met blokjes ijs er in om hun coureurs extra te verkoelen. Die stoppen ze onder hun koersshirt, tegen hun nek. “We gebruiken er nu zo’n 20 à 30 per dag, wat nog niet zo heel veel is. Maar de renners willen ook niet altijd nat op de fiets zitten want een vochtige zeem kan bijvoorbeeld gaan irriteren.”

Ook na de etappe blijft verkoeling essentieel. “Ze krijgen allemaal direct na de finish een koud ijsvest om, en we proberen ook kort na de etappe wat fruit of andere vochtige etenswaren te geven, zodat onze jongens op die manier ook weer wat extra vocht binnenkrijgen.”

Alhoewel er voor de toekomst gekeken moet worden wat kan veranderen om de hitte te vermijden, zijn ze daar nu bij Alpecin-Deceuninck niet direct mee bezig maar richten ze zich op het heden. “Iedereen komt hier sowieso met een hoog niveau naartoe, terwijl op hoogtestage en in de dagen voor de Vuelta onze jongens ook hebben kunnen wennen aan de hitte. Wat extra bevoorradingspunten zouden misschien fijn zijn, maar dat is ook niet 1-2-3 georganiseerd. Wij focussen ons nu gewoon op dit moment en zo goed mogelijk met de situatie omgaan.”